ก่อนอื่นนะคะ แฟนอายุมากกว่าเรา7ปีค่ะตอนนี้เราเรียนอยู่ปี1 แฟนทำงานอยู่ เราทำงานพาร์ทไทม์ไปเรียนไปด้วย และได้เงินจากที่บ้านนิดหน่อย ตอนเเรกแฟนเราเช่าหออยู่กับเพื่อนค่ะ ตอนนี้เเยกออกมาอยู่หอคนเดียว เงินเดือนหมื่นสี่ประมาณนี้ คือช่วงแรกๆๆไม่มีปัญหาอะไรกันเลยเกี่ยวกับเรื่องค่าใช้จ่าย เพราะเวลาเราไปไหนกินอะไรเราจะแชร์์กันตลอดเลยค่ะ ทุกครั้งเราจะเป็นคนออกให้ก่อนตลอดแล้วเเฟนจะขอเก็บบิลไว้หลังจากจบวันแยกกันเเฟนจะโอนทุกอย่างครึ่งๆตลอดไม่มีปัญหาเรื่องนี้เลยค่ะแต่ช่วงหลังๆที่แฟนนย้ายออกมาอยู่หอคนเดียว เราชวนไปไหนเขาก็ไปนะคะแต่ก็จะบ่นว่าไม่มีเงิน โอเคเราก็เข้าใจเค้า บางอย่างเราก็ออกให้ ค่ารถถ้าวันไหนขึ้นรถเมล์แฟนนเราก็จะออกเพราะเราไม่พกเงินสดเลย ถ้าวันไหนเรียกรถก็จะเป็นเราจ่าย พักนี้ไปไหนด้วยกันเราจ่ายตลอดเลย  เราเองก็ไม่ได้มีเยอะขนาดนั้นเพราะก็เรียนไปทำงานไปไม่ได้รายได้เยอะขนาดนั้นค่ะ แฟนนอยากไปดูหนังเราพาไปออกให้ทุกอย่างค่ารถค่าตั๋วค่ากิน แต่อีกวันอยากอยากไปที่นึงแล้ววเหมือนค่ารถไม่พอเลยให้แฟนนจ่ายค่ารถเมล์ให้แต่เเฟนบอกให้เราไปกดเอง พี่ไม่ได้อยากไป คือเราไม่เข้าใจประโยคนี้เลยคือถ้าที่ที่เขาไม่อยากไปเขาก็จะไม่ช่วยอะไรเราเลยหรอ ที่ที่เขาอยากไปเราก็เต็มใจไปกับเค้าตลอด บางครั้งเราก็พูดตรงๆว่าพี่ทำไมช่วงแรกกๆมีครึ่งๆเดียวนี้ไม่ครึ่งๆเลยเขาก็ตอบเราว่า ก็พี่ไม่มีเงิน พี่ไม่ได้อยากไปก็ชวนไปอยู่นั้น อันนี้คือเราผิดใช่ไหมคะ ? เวลาเงินออกเราคิดค่าใช้จ่ายตลอดว่าจะทำอะไรนู่นนี่ แต่แฟนนเราไม่เลยกลับซื้อของที่ไม่จำเป็นพอมากลางๆเดือน บ่นไม่มีทั้งๆที่เขาแทบบไม่ได้จ่ายอะไรเลยเวลาที่เรามาหาเค้าเราจะออกให้ตลอด แล้ววแถมมเราต้องตามใจเค้าด้วยมากๆเคยทะเลาะกันเขาไม่เคยแม้แต่ตาจะง้อเราเลยมีแต่เราที่พยามง้อะยามขอโทษไม่อยากเลิก เรามาหาเค้าค่ารถไปกลับเราเสีย100 โอเคเราเต้มใจมาหาเค้าเราก็ทำความสะอาดห้องให้ แต่เค้าไม่เคยช่วยตัวเองเลยไม่คิดจะรักษาห้องเลยใช้ๆอย่างเดียว แค่ถูพื้นยังไม่เคยถูเลยวันไหนที่เราไม่ไปหาเค้าก็ไม่ทำอะไรกินเสร้จก็ค่าเอาไว้ เรารู้สึกเหนื่อยมากเลยค่ะ sexหลายเดือนมากกว่าจะให้เราทีเค้าบอกไม่จำเป็น ห่างประมาณ2-3เดือนได้เลยค่ะ เราไม่รู้ว่าควรทำไงต่อ เพราะเรากับเค้าก็มีความทรงจำที่ทำด้วยกันพอสมควร ไม่อยากเสียช่วงเวลานั้นไป (คบกับเเฟนมา2ปีค่ะ) เวลาไปเที่ยวตจวด้วยกันก็เป็นเราออกอีกเช่นเคย):