เกริ่นก่อนว่าเรากับแฟนคบกันจะสองปี
เราอยู่คนละที่กัน นานๆทีจะเจอกันครั้งนึง
เราเรียนไปด้วย ทำพาร์ทไทม์ไปด้วย ส่วนแฟนเขาฝึกงานอยู่ ว่าด้วยเรื่องค่าใช้จ่ายรายรับของเราก็ไม่ได้เยอะมาก ทางบ้านก็ไม่ได้ขัดสนพอมีพอใช้ เราชอบหาเงินมาใช้เอง ทางบ้านมีซับพอร์ตบ้าง  เราเป็นคนรักแฟนมาก ให้ตลอด วันพิเศษไม่เคยขาด
แรกๆเขาเริ่มมาบ่นๆเรื่องค่าโทรศัพท์ค่าเน็ตมือถือ เรายอมรับเลยว่าตรงนี้เราเสนอให้เองเพราะไม่เกินความสามารถเรา แต่พอทุกวันนี้เราต้องรับผิดชอบทุกอย่างของเขา ค่าใช้จ่ายทุกอาทิตย์ค่าอินเทอร์เน็ต/ค่าหอ(3600/ด) /ค่าจิปาถะ เกินห้าพันต่อเดือน ด้วยความที่เราให้ได้เราให้ไป แต่กลายเป็นเราที่ขัดสนเรื่องเงิน ประหยัด ไม่ยอมใช้จ่ายความสุขให้ตัวเอง อะไรที่อยากได้ก็เอาไว้ก่อน  บางทีเเอบมีบ้างที่เราไม่ยอมให้ กลายเป็นเขาบอกถ้าไม่ให้ก็ไม่รู้จะหาที่ไหน กลายเป็นการทะเลาะเราไม่อยากคิดมากเรื่องเงินเพราะไหนๆเราเป็นแฟนกัน แต่บางความรู้สึกมันเหมือนจะไม่ไหวกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่ เราควรจัดการปัญหานี้ยังไงดี หรือMindsetของเรามันแย่ หรือที่เราทำอยู่มันคือหน้าที่ของแฟนคนหนึ่ง (แฟนเราไม่เคยให้อะไรเรานะ เราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเข้าใจทางบ้านเขาก็ไม่ได้มีฐานะอะไรมากมาย) เราไม่อยากคิดมากเรื่องนี้กับแฟนกลัวโดนหาว่าใจแคบ แต่บางทีเราหมุนเงินเราไม่ทันมันกลายเป็นเรื่องทะเลาะส่วนเรื่องคสพ.ของเราทั้งสองถ้าตอนมีเงินเขาจะน่ารักมาก แต่ตอนไม่มีเขาก็หงอยๆแต่ก็ไม่ได้ทิ้งเราไปไหน อาจจะมีขึ้นเสียงหงุดหงิดบ้าง ช่วยหาทางออกให้เราหน่อยได้ไหมคะ? ขอบคุณนะคะ