ผมกับเเฟนเพิ่งจะยุห้องด้วยกัน3เดือนก่อนหน้านี้เเฟนยุห่างจากผมจะมาหาเเค่ ศ ส อ ช่วงคุย คบเเรกๆ เขาก็รุ้ว่าผมทำงานเปนกะ ตอนเเรกเขาก็ยังไม่ได้มีปัญหาอะรัย
เเต่พอเริ่มมายุด้วยกันช่วง3เดือน เเฟนผมทำงานออฟหิศเข้าเช้าเลิกเยน ส่วนผมทำงานเปนกะ
เวลาที่มีปัญหาคือกะ ดึก ผมทำงานกะดึก เเฟนกลับมาไม่เจอผม เวลาเขามีปัญหารึรุ้สึกต้องการยุกับผม ผมไม่สามารถให้เขาได้ ผมคุยกับเเฟนเเล้ว เเละปรับตัวโดยการพยายามคุยเเชทด้วยเยอะๆ ในช่วงที่เขาต้องการผม
เเต่พอมันมีเรื่องที่ทำไห้เขากลัว พอเขากลัวเเล้วผมไม่ได้ยุกับเขาเขาเลยรุ้สึกโดดเดี่ยว
พอมันสะสมๆมาเรื่อยๆ สุดท้าย เขาบอกเลิกผมเพราะเวลาที่เขาต้องการผมผมให้เขาไม่ได้ เเต่ผมรักเขามากๆ ทำทุกทางยอมปรับทุกทางเพื่อเขา เเต่เขาบอกมันไม่เหมือนกัน คุยเเชท กับ ยุด้วยกันมันต่างกัน เขาเลยบอกเลิกผมเเล้วถอยไปเปนเพื่อนกัน เเต่ผมไม่สามารถยอมรับได้
ผมไม่มาสามรถปรับอะรัยได้เรื่องเวลาได้เพราะทำงาน
เปนกะ เขาบอกเขาขอยอมเหนเเก่ตัวเเล้วเลือกรักตัวเอง
ผมควรทำยังไงดีครับ คือผมรักเขามากๆ ไม่อยากเลิกกับเขา ผมมีความสุขเวลาได้ยุกับเขา ไม่อยากเสียเขาไป
เลยอยากปรึกษาพี่ๆที่ผ่านปัญหาเเบบนี้มาครับ
เเฟนขอเลิกเพราะเวลาที่เขาต้องการไม่สามารถไห้ได้
เเต่พอเริ่มมายุด้วยกันช่วง3เดือน เเฟนผมทำงานออฟหิศเข้าเช้าเลิกเยน ส่วนผมทำงานเปนกะ
เวลาที่มีปัญหาคือกะ ดึก ผมทำงานกะดึก เเฟนกลับมาไม่เจอผม เวลาเขามีปัญหารึรุ้สึกต้องการยุกับผม ผมไม่สามารถให้เขาได้ ผมคุยกับเเฟนเเล้ว เเละปรับตัวโดยการพยายามคุยเเชทด้วยเยอะๆ ในช่วงที่เขาต้องการผม
เเต่พอมันมีเรื่องที่ทำไห้เขากลัว พอเขากลัวเเล้วผมไม่ได้ยุกับเขาเขาเลยรุ้สึกโดดเดี่ยว
พอมันสะสมๆมาเรื่อยๆ สุดท้าย เขาบอกเลิกผมเพราะเวลาที่เขาต้องการผมผมให้เขาไม่ได้ เเต่ผมรักเขามากๆ ทำทุกทางยอมปรับทุกทางเพื่อเขา เเต่เขาบอกมันไม่เหมือนกัน คุยเเชท กับ ยุด้วยกันมันต่างกัน เขาเลยบอกเลิกผมเเล้วถอยไปเปนเพื่อนกัน เเต่ผมไม่สามารถยอมรับได้
ผมไม่มาสามรถปรับอะรัยได้เรื่องเวลาได้เพราะทำงาน
เปนกะ เขาบอกเขาขอยอมเหนเเก่ตัวเเล้วเลือกรักตัวเอง
ผมควรทำยังไงดีครับ คือผมรักเขามากๆ ไม่อยากเลิกกับเขา ผมมีความสุขเวลาได้ยุกับเขา ไม่อยากเสียเขาไป
เลยอยากปรึกษาพี่ๆที่ผ่านปัญหาเเบบนี้มาครับ