คือผมกับเเฟนคบกันมา 8 เดือนเเล้ว เเต่ยุด้วยกันจิงๆช่วง2เดือนหลัง ผมทำงานเปนกะครับ เช้า ดึก บ่าย
เเฟนผมทำงาน จ.ศ หยุด ส.อ เเต่วันหยุดผม มันไม่คงที่
ช่วงเเรกๆผมกับกับเเฟนรักกันมากเหมือนคู่รักปกติครับ
โทรสับสามารถเชคได้หมด เเต่พอผ่านมาสักระยะนึง เขาเริ่มหวงโทรสับ เริ่มสนใจโทรสับมากกว่า เขาให้เหตุผลว่า ช่วงที่ผมยุกะดึกเขาต้องนอนยุห้องคนเดียวครับ 
เเล้วเขารุ้สึกว่าผมเติมเต็มให้เขาไม่ได้ในช่วงเวลากลางคืนเขาเลยเลือกที่จะคุยกับเพื่อนเยอะขึ้นเรื่อยๆ ด้วยความที่เขาทำงานเปนดีไซน์เนอะ ต้องคุยกับคนเยอะ 
ผมก็พอเข้าใจได้ เเละวันที่เเย่ๆก็มาถึง เขาเริ่มไม่สนใจผม เเล้วเขาไปสนใจโทรสับเยอะมากขึ้น เหมือนมองไม่เหนผม ทั้งที่ยุด้วยกัน จะห่างกันเเค่ตอนกะดึก เขารุ้สึกว่ามันไม่ชินกับการที่ต้องนอนยุคนเดียว เขาเลยใช้ช่วงเวลานั้นในการคุยกับเพื่อนจนกะทั้ง เธอเปลี่ยนไปความรุ้สึกดีๆกับผมที่เธอเคยมีเริ่มน้อยลงจนผมกับเเฟนต้องเคลียกัน เเล้วสรุปคือเขาบอกผมตรงๆว่า เขารุ้สึกกับผมน้อยลงความต้องการเขาที่จะมีผมน้อยลง เขาบอกว่าเวลาที่รู้สึกอยากระบายรึอะรัยทำไห้รุ้สึกมันไม่ใช่ผม เเต่มันเปนคนอื่นไปแล้ว ผมก็เลยสงสัยว่าทำไมเปนเเบบนี้ 
เเต่เเฟนผมไม่มีมือที่3เข้ามานะ เเค่ เขารุ้สึกว่ายุกับ
เพื่อนรึคุยกับเพื่อนเเล้วเขารุ้สึกดีกว่าผม เเล้วเขาก็ไม่สนใจผมเลย เหมือนผมไม่มีตัวตน เเต่เขาบอกจะพยายามปรับ เเต่เขาไม่รับปากว่าจะทำได้ไหม 
ผมควรทำยังไงต่อกับความรุ้สึกนี้ดีครับ รุ้สึกทุกข์ใจมาก
ที่เเฟนผมไม่สนใจผม