พูดถนอมน้ำใจเพื่อนแบบไหนดี…เรื่อง…ไม่ขอพักอยู่ห้องเดียวกัน??

เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยค่ะ บ้านอยู่กรุงเทพนี้แหละ แต่ไปอยู่คอนโดใกล้มหาวิทยาลัยเพราะหนีรถติด ช่วงไหนว่างก็ขับรถกลับบ้าน 

ปกติเพื่อนๆเราก็มาเล่นที่ห้อง มาติวหนังสือ มาดูหนัง มานอนเล่นเป็นประจำเพราะเราอยู่คนเดียวและคอนโดเราอยู่ใกล้ที่เรียนด้วย

 ส่วนมากเป็นเพื่อนที่เรียนมัธยมด้วยกันมาและมาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน คณะเดียวกันด้วย 

คราวนี้เพื่อนคนหนึ่งเพิ่งรู้จักที่มหาวิทยาลัย ผู้หญิง มาจากต่างจังหวัด มีปัญหากับเพื่อนที่หอเลยขอมาอยู่กับเราที่คอนโด 

เราเลยบอกว่า เดี๋ยวถามพ่อแม่เราก่อน (คอนโดนี้พ่อแม่เราซื้อไว้ให้ตอนเราสอบเข้าได้มาเรียนที่นี้) 

จริงๆคือข้ออ้างเราเอง ถ้ามาอยู่จริงๆพ่อแม่เราก็ไม่ว่าเหรอก เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน อยู่คณะเดียวกันด้วย 

เราจะบอกเพื่อนเรายังไงดี ไม่ให้โกรธเรา ??

เราอยากจะอยู่คนเดียว อยากจะมีมุมส่วนตัว ไม่มีอยากจะมี Roommate 

อีกอย่างเราก็ไม่ได้สนิทด้วยมากขนาดนั้น มาอยู่เดี๋ยวก็มีปัญหากัน เราชอบนอนดึก อ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว ชอบคุยโทรศัพท์ ชอบนั่งกินมาม่าคนเดียว 

มานอนเป็นครั้งคราวไม่มีปัญหานะ เพื่อนๆเราก็มาบ่อย แต่นี้จะมาอยู่ประจำเลย ไม่เอาเด็ดขาด 

บอกแบบไหนดีคะ ที่ไม่ทำให้มองหน้ากันไม่ติดเพราะต้องเจอกันแทบทุกวันเลย ?
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 16
เราเข้าใจน้องเลยนะ ด้วยวัย และนิสัยแต่ละคนไม่เหมือนกัน คนที่ไม่กล้าปฎิเสธ ก็จะมาลำบากใจแบบนี้แหละ

บทเรียนแรก ในชีวิต หัดปฏิเสธคนให้เป็น ไม่ต้องอ้างเหตุผลใดๆ ไม่ต้องกลัวเค้าจะไม่พอใจ
จงทำสิ่งที่เราสบายใจ และไม่เดือดร้อนใคร ดีที่สุด

ดีแล้วที่กล้าปฏิเสธไป ยังดี ที่สำเร็จ ไม่โดนเพื่อนช่างตื้อ จนยอมใจอ่อน เพราะน้องยกเหตุผลอื่นมาอ้าง คนหน้าด้าน จะอ้างกลับ จนน้องเองที่จนมุม และยอมใจอ่อนในที่สุด

ใดๆ จะปฏิเสธ แบบไหน ถ้าเค้าใจแคบไม่เข้าใจ จะยกเหตุผลอะไร เค้าก็โกรธค่ะ

เหมือนที่หลายๆ คห. แนะนำ พูดให้เด็ดขาด  บอกง่ายๆ ว่า ขอโทษนะ แต่เราไม่สะดวก ไม่ชอบมี Roommate จบ ไม่ต้องอธิบาย ไม่พูดซ้ำ ย้ำคำเดิม ถ้าเวิ่นเว้อ ใช้ในเคสอื่นๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่