ผมได้คำถามนี้มาหาอาจารย์เลยอยากจะมาแชร์ความคิดเห็นของผมและอยากจะรู้ถึงความคิดเห็นของทุกคนสำหรับคำถามนี้ สำหรับผมทั้งสองอย่างนี้มันมันเหมือนกันตรงที่เป็นดาบสองคม พูดตรงบางคนพูดตรงเพราะเตือนสติ เพราะแค่เล่นๆ แต่บางคนการพูดตรงของเขาคือ ขวานผ่าซาก พูดทำร้ายจิตใจ ไม่คิดถึงใจคนอื่น ชอบพูดให้เขาต้องอับอาย หรือเสียความรู้สึก  คนพูดจาดีก็เหมือนกันแต่ต่างกันตรงที่บางคนเป็นคนพูดจาดีเป็นปกติ แต่บางคนเขาคือปีศาจในคราบของเทวดาเลยก็ว่าได้ เขาพูดจาดี แต่เรารู้ได้ไงว่าเขาหวังดีกับเรา บางที่ที่เราเห็นว่าเขาพูดดีแต่จริงเขาอาจจะคิดอะไรบางอย่างที่มันสามารถทำร้ายเราเลยก็ได้ เราไม่สามารถอ่านใครออกได้ทุกคนหรอก ถึงคุณจะพูดว่าคุณอ่านคนอื่นออก คุณมั่นใจได้อย่างไรล่ะว่าเขาเป็นอย่างที่คุณคิด 100% เพราะฉะนั้นการพูดจาดีและพูดตรงๆ แบบไหนก็น่ากลัวทั้งนั้น แต่โดยส่วนตัวผมเลือกคนพูดตรงๆ จะบอกว่าผมเป็นคนอย่างนั้นก็ได้ผมไม่สน ผมไม่แคร์ สำหรับผมคนพูดตรงๆคือคนที่พูดออกมาจากใจต่อให้มันจะพูดคำรุนแรงก็ตาม ตัวเราทุกคนไม่สามารถปฎิเสธตัวเองได้หรอกว่าตัวเองไม่เคยพูดตรงๆ แรงๆ ใส่ใคร ไม่เคยว่าใคร ไม่เคยด่า ไม่เคยนินทาใคร ไม่เคยวิจารณ์ใคร สำหรับผมคนที่พูดจาดีเหมือนคนใส่หน้ากาก ที่ตอนเราเจอกันแรกๆจะดีทุกอย่าง แต่พออยู่ไปกลับไม่เป็นอย่างที่เราคิด เราลองมองอย่าง ฆาตกรต่อเนื่องที่เคยมีชื่อเสียง บางคนเป็นคนเงียบๆ บางคนเป็นคนที่เพื่อนบ้านบอกว่าตอนแรกที่เจอเขาเป็นคนดี พูดจาดี นิสัยน่ารัก  รักครอบครัว แต่เบื้องหลังกลับทำเรื่องเลวร้ายและน่ากลัวและเป็นคนที่พูดจาแรงก็ต่อเมื่อคนนั้นคือเหยื่อที่น่าสงสารของเขา แต่ต่อหน้าคนทั่วไปเขาคือคนดี คนที่พูดจาไพเราะ นิสัยน่ารัก คนพูดจาแรงส่วนใหญ่จะเป็นคนที่แอบหลบซ่อนไม่ให้คนอื่นเห็นมากกว่ากว่าเราจะรู้ว่าเขาทำเรื่องเลวร้ายก็ตอนที่เขาโดยจับแล้ว สำหรับผมผมเจอกับตัวเองโดยตรงนั่นคือเรื่องเมื่อสมัยเด็กผมโดนเพื่อนที่พูดจาดี นิสัยน่ารัก ในตอนแรกที่เจอทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ ในขณะที่เขาทำร้ายร่างกายและจิตใจผมเขาก็หัวเราะสนุกสนานเหมือนดูโชว์ๆหนึ่ง พอกำลังจจะมีคนมาเห็นก็ปั่นหน้าใสซื่อพูดจาดีเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่ตัวผมกลับต้องทนอยู่แบบนั้นและรู้สึกเจ็บปวดสุดๆกับสิ่งที่เขาทำโดยที่ตอบโต้อะไรไม่ได้ ทำให้ตัวเองคิดว่าการพูดจาดีของคนมันคือหน้ากากที่กำลังหลอกล่อเราอยู่ และทุกวันนี้ความเจ็บปวดและบาดแผลจากการเชื่อใจคนพูดจาดี มันทำให้ผมระแวงคนพูดจาดีและมักจะไม่เชื่อใจพวกเขาบ่อยๆ ทำให้ผมก็มีเพื่อนที่พูดจาดีอยู่บ้างนะ แต่เหมือนพอเขารู้ว่าเขาทำอะไรผมไม่ได้หรือไม่ก็ไม่ชอบที่ผมพูดตรงๆใส่เขาก็จากไปเกือบทั้งหมดบางคนก็ยังอยู่กับเพราะผมคิดเหมือนผมว่าคนพูดตรงๆคือคนที่จริงใจ แต่เขาก็พูดปกติเหมือนที่ผ่านมา ส่วนเพื่อนที่พูดจาตรงๆและรุนแรงกับผมกลับเป็นคนที่คอยเป็นห่วงเป็นใย รับฟัง และยังคอยช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆตามที่เขาช่วยไหว บางคนก็พูดรุนแรงมากๆเหมือนเขาเจอรื่องเลวร้ายมาและมาลงที่คนอื่น บางคนก็พูดตรงๆเป็นปกติของเขา แต่ส่วนใหญ่ผมก็จะมีเพื่อนที่พูดตรงๆมากกว่าเพื่อนที่พูดจาดี ถึงการพูดตรงจะทำให้ไม่มีเพื่อนเยอะเหมือนคนอื่นแต่ผมก็คิดว่าดีกว่าเราต้องมาใส่หน้ากากใส่กันหรือต้องเจอคนใส่หน้ากากแล้วแอบทำร้ายเราจนต้องเป็นแผลเป็นทั้งร่างกายและจิตใจเหมือนผมเจอ เหมือนกับคำที่ผมเคยได้ยินมาหลายๆข้อความว่า " อย่ากลัวที่จะเป็นคนพูดตรงๆ เพราะมันจะทำให้เรารู้ว่าใครที่เป็นเพื่อนแท้ที่จริงใจกับเรา "  , " การเป็นคนพูดตรงๆถึงจะไม่มีใครชอบแต่ก็ไม่ต้องปั่นหน้าใส่ใคร " ,  " อย่ากลัวคนที่พูดตรงๆ แรงๆ ที่ปากไม่ดี แค่จงกลัวคนที่พูดจาดีแต่เสแสร้ง " ทุกคนมีความเห็นยังไงมาแลกเปลี่ยนกันได้นะครับ ขอบคุณครับ