ขอเล่ารายละเอียดก่อนเลยค่ะ สาเหตุเลยคือเราถูกหลอกโดยมิจฉาชีพค่ะ เสียเงินไปหลักแสน มันคือเงินก้อนทั้งชีวิตของเราที่พ่อแม่ฝากไว้ให้รวมกับที่เราออมมาตลอด ตอนนั้นเพราะอะไรเราถึงหลงเชื่อมิจฉาชีพไป มาย้อนคิดก็ไม่เข้าใจค่ะ ได้แต่ถามว่าทำไมถึงทำแบบนั้น ทำไมถึงโง่แบบนี้ แต่ก็ไม่มีคำตอบค่ะ เรารู้สึกผิดหวังกับตัวเอง รู้สึกผิดกับคนในครอบครัว เขาไว้ใจเรามากจนให้เราดูแลบัญชีเอง ให้เราจัดการตัวเอง แต่เราก็ผิดพลาดครั้งใหญ่เข้าจนได้ คนในบ้านเรามักพูดต่อหน้าว่าเป็นกำลังใจ ถือว่าฟาดเคราะห์ ติดหนี้กับมิจฉาชีพในชาติก่อน แต่พอเอาจริงก็บอกว่าเรามันโง่ ที่ถูกหลอก ไม่รู้จักปรึกษาผู้ใหญ่ เราพยายามหาอะไรทำเพื่อให้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้น หลอกตัวเองว่าเราสามารถทนและผ่านมันไปได้ สักวันเราทำงานเราก็จะได้เงินนั่นกลับคืนมา แต่พอเราเริ่มค่อยๆทำใจได้ แม่เราพอถึงเวลาเงียบๆก็จะซักถามขึ้นมาด้วยคำถามเดิมๆอีกครั้ง ตอนนั้นคิดอะไรทำไมถึงโอนเงินออกไป ทำไมไม่คิดบ้างว่าถูกหลอก เราได้แต่เงียบ ตอบว่าไม่รู้ เพราะเราก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง บ้านเราไม่ได้ถือว่าจนแต่ก็ไม่ได้ร่ำรวย หลายครั้งที่เราคิดว่าหากฆ่าตัวตายไปแล้วได้เงินประกันชีวิตคมาคืนให้พ่อแม่ก็ยังดี ไม่อยากทนรับรู้ความจริงที่เรามันโง่แบบย้อนกลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้

เราอยากตายแต่เรากลัวเจ็บ ได้แต่หวังว่าสักวันถ้าเราเจ็บปวดได้มากกว่าความกลัว เราจะได้หลุดพ้นสักทีค่ะ