สวัสดีครับเพื่อนๆผมขอความเห็นหน่อยครับ เรื่องมีอยู่ว่าผมกับภรรยาคบกัน ประมาณ 20 ปีมีลูกด้วยกัน 2 คน คนโตม 1 คนที่ 2 ป 4 เรื่องมีอยู่ว่า เราชอบทะเลาะกันบ่อย คุยกันไม่ค่อยได้นาน แต่ก็ยังดำเนินชีวิตไปเป็นปกติ จนมาถึง ต้นปีผมรู้สึกว่า ภรรยาผมเปลี่ยนไป ผมก็ถามเขาว่า เราสองคนเนี่ยรู้สึกจะเปลี่ยนไปนะ เขาบอกไม่มีอะไร ผมก็เฉย ไม่ได้ถามอะไรต่อ จนล่วงเลยมาประมาณ 6 เดือน ผมก็ถามเขาอีกครั้งว่าในครอบครัวเรามันมีปัญหาหรือเปล่าเพราะรู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิม เธอก็บอกว่าจริง มันเริ่มไม่เหมือนเดิม ผมชอบพูดเอาแต่ใจตัวเอง พูดทำให้เธอ ไม่สบายใจแล้วก็ผม ไม่มีความเป็นหัวหน้าครอบครัวปรึกษาอะไรไม่ได้ เรื่องงานต่างๆ ให้คำปรึกษาไม่ได้ ผมก็บอกเธอว่า ผมจะปรับปรุงตัว เรื่องคำพูดแต่เรื่องอื่นอาจจะไม่สามารถทำได้เพราะเราสองคน พื้นฐานการศึกษาต่างกัน ผมอาจจะไม่เก่งเท่าภรรยา พอเราคุยกันเสร็จหลังจากนั้นผมก็ พยายามทำดีตลอด แต่ก็ที่น่าแปลกก็คือ ภรรยาผมแอบร้องไห้ ทั้งที่ว่าผมทำดีที่สุดแล้ว มันมีอยู่คืนนึง ผมก็ถามเธอว่า ทำไมเหรอ ถึงร้องไห้บ่อย เขาถามผมรู้ได้ไงผมบอกว่าผมดูผ่านกล้องวงจรปิด เห็นเธอร้องไห้ เธอก็เงียบไป สักพัก เธอก็คุยกับผมเธอบอกว่า เรามีอะไรจะบอก ผมเนี่ยรู้สึกว่าแบบหัวใจตกตาตุ่มเลย ผมหวังว่าคงไม่ใช่เรื่องมือที่สามนะ แต่แล้วมันก็เป็นเรื่องจริง เธอบอกว่าเธอกำลังคุยกับคนอื่นอยู่เป็นหนุ่มชาวต่างชาติ เธอบอกว่า Perfect มาก เขาเข้าใจความรู้สึกเขาปรึกษาได้ ก็มีความโรแมนติก ซึ่งเรื่องนี้ผมไม่มีเลย ผมอึ้งไปสักพัก ผมก็ออกมานอกห้อง ด้วยความที่ทำใจไม่ได้ เสร็จแล้วผมก็กลับไปคุยกับเขาต่อตอนนั้นประมาณตี 1 ตี 2 ผมถามว่าคุยถึงขั้นไหนบอกรักหรือยัง แฟนก็เงียบ ผมก็รู้แล้วก็คงจะบอกรักกันแล้ว แล้วผมก็บอกเธอว่า เอาอย่างนี้ไหม คือผมจะหย่าให้ แต่ก่อนอื่นผมขอดู การพูดคุย ว่าคุยระดับไหน ซึ่งช่วงเวลานี้ ผมก็เอาโทรศัพท์เธอ ที่ชาร์จแบตอยู่นอกห้อง เอามาให้เธอกดรหัสให้ เธอก็ไม่กดให้เธอพยายามจะดึงโทรศัพท์ของเธอจนมีการทะเลาะกันซึ่งตอนนั้น เธอเข้ามาแย่งโทรศัพท์ผมก็ไม่ให้ผมไม่ได้ทำร้ายเธอนะ เธอโกรธมาก สักพักนึง เธอก็วิ่งเข้ามากอดผม บอกขอโทษแต่ผมบอกว่าผมไม่ให้อภัย เพราะผมเป็นคนมีความซื่อสัตย์ แล้วมาเจอคนที่ไม่ซื่อสัตย์เนี่ยผมรับไม่ได้ หลังจากนั้นเธอก็ ให้ดูในแชทที่เขาคุยกับฝรั่งคนนั้น ซึ่งมีการบอกรักกัน ผมบอกผมรับไม่ได้ผมขอเลิกก็แล้วกัน และเธอก็บอกกับผมว่า ถ้าเลิกกันแล้วจะอยู่ยังไงมีลูกมีสมบัติที่ต้องแบ่งกันผมก็บอกว่าผมก็ไม่อยากจะอยู่แล้วเพราะจิตใจไปหมดแล้วมันแตกสลายและคนที่ทำให้เรื่องนี้มันมีทางตันก็คือภรรยาของผมเธอขอโทษ ผมก็เลยบอกว่าเอางี้นะ ผมจะไปคุยกับพ่อแม่เขาที่บ้าน เรื่องเธอนอกใจ เธอก็ยินยอมเธอก็บอกว่าเออ ก็ไปกันสองคนไปคุยกัน ก็พอไปถึงที่ บ้านของเธอ พ่อแม่เธอก็ต่อว่าเธอ ว่าทำไมทำแบบนี้ไม่รักครอบครัวเหรอ ซึ่งเธอก็ยิ่งเงียบไป แล้วผมก็คุยกับแม่เขาว่า ทุกอย่างที่ผมทำ ผมรักครอบครัวผมรักเมียแต่มาทำแบบนี้มันไม่โอเคซึ่งเธอเองก็เป็นแม่ของคนแล้ว แต่ไม่มีความซื่อสัตย์ในครอบครัว ซึ่งผมรับไม่ได้ ซึ่งหลังจากวันนั้นแล้วผมกลับมาจากบ้านพ่อแม่เธอ เธอก็บอกกับผมว่า เธอจะขอปรับปรุงตัวไม่คุยกับคนนั้น แล้วจะให้เวลาให้ความรักกับครอบครัวและสามี ในช่วง นั้นผมก็เริ่มใจอ่อน ทำตามที่เธอบอก แต่ในใจผมยังครุ่นคิด ว่าทำไมภรรยาของเราถึงทำแบบนี้ ไปหาคนอื่นคุยตอนที่ทะเลาะกัน ส่วนตัวผมไม่ได้หาคนอื่นเลย และอีกอย่างหนึ่งเวลาทะเลาะกันผมไม่เคยพูดแรงๆ ถ้าทะเลาะกันเรื่องขี้หมูขี้หมาเรื่องซักผ้า เรื่องตากผ้า ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย เรื่องอื่นไม่ค่อยทะเลาะกัน และอีกอย่างหนึ่งเรื่องที่ภรรยาผมไปรู้จักฝรั่งคนนี้ได้ยังไง ก็คือมีอยู่ว่า ที่ทำงานของแฟน เขาให้มีการ ให้พนักงานได้มีความรู้ เรื่องภาษา ก็เลย ก็เลยติดต่อครูสอนภาษาอังกฤษให้ ก็คุยไปคุยมาเรื่องเรียนภาษา พอมาพักหลังๆก็เริ่มคุยกันเรื่องส่วนตัว เขาไปเล่าให้ฝรั่งคนนั้น ทราบเรื่องภายในครอบครัวว่า มีการทะเลาะเบาะแว้งกัน ไอ้ฝรั่งคนนั้นก็ มาคุย ในทำนองว่าให้คำปรึกษาแฟนเรื่องครอบครัวถึงนี้พอคุยไปคุยมามันก็ส่งข้อความมาหาภรรยาผมทุกวันมันบอกว่ามันแค่หวังดีไม่มีอะไรเกินเลยแต่ส่งข้อความมาทุกวัน ซึ่งตอนนี้ผมกลับมาคิด ว่าจะอยู่ต่อยังไง เพราะที่แน่ๆก็คือเธอ ไม่ได้รักผมแน่ เพราะว่าถ้าคนรักกันจริงคงไม่ทำแบบนั้น ผมมองว่าที่เธอพยายามยื้อให้อยู่ต่อ เพราะไม่อยากให้ครอบครัวพัง