พ่อเกษียนแล้ว เป็นหนี้ เงินเกษียนโดนหัก ไม่พอใช้ในชีวิตประจำวัน

ท้าวความนิดนึงจะได้เห็นภาพ

พ่ออายุประมาน70ปี  รับบำนาญราชการครู
บำนาญเต็ม24000ต่อเดือน  แต่โดนหักหนี้ เบ็ดเสร็จเหลือใช้แค่เดือนละ4000
รายละเอียดหนี้สินเท่าที่ทราบคร่าวๆ
1.สหกรครู
2.เงินกู้ธนาคารออมสิน
3.บัตรเครดิต(เคยปิดแล้วแกก็ไปเปิดใหม่)
ยอดหนี้รวมทั้ง3ข้อน่าจะประมาณ2ล้าน ส่วนมากอยู่ในข้อ1และ2

ก่อนหน้านี้ทราบมาว่ามีกฏหมาย ห้ามหักเงินบำนาญเพื่อใช้หนี้ เกิน75%ของเงินบำนาญ  พยายามคุยกับพ่อให้เข้าไปเจรจา แต่พ่อไม่ยอมทำตามเลย ด้วยความที่น่าจะกลัวเสียหน้า กลัวสหกรครูจะมองไม่ดี เลยไม่ยอมทำอะไรในเชิงโต้แย้งเพื่อเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเอง

ตอนนี้จึงมีแนวคิดอีกแบบคือ  เราจะเอาเงินสดไปปิดหนี้ให้แกเลยทั้งหมด(ส่วนนึงคือเสียดายดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายทุกเดือนและเยอะมาก)
และจะขอให้พ่อนำเงินบำนาญส่วนนึงมาแบ่งใช้คืนเราทุกเดือน โดยที่ไม่คิดดอกเบี้ย พ่อก็จะเหลือเงินใช้เยอะกว่าปัจจุบันมากแน่นอนเพราะไม่ต้องหักดอกเบี้ยให้แบงค์ แค่จ่ายเงินต้นคืนเราทุกเดือน  ถ้าจากที่คำนวนคร่าวๆพ่อจะเหลือเงินใช้อย่างน้อยๆ1หมื่นต่อเดือน ซึ่งเยอะกว่าปัจจุบันสองเท่ากว่าๆ

เข้าคำถาม
1. ถ้าเราปิดหนี้ให้ทั้งหมด  ทั้ง3ส่วน มีโอกาศที่พ่อที่อายุ70 มีบำนาญ 24000ต่อเดือน จะกลับไปขอกู้เพื่อเป็นหนี้อีกไหม ข้อนี้กลัวมาก เพราะคนยุคพ่อนั้น สร้างหนี้เก่งมาก  มีช่องทางสรางหนี้ได้ก็จะกู้ตลอด โดยเฉพาะราชการ
2. ถ้าเราทำแบบนั้น มีกลไกลอะไรไหมที่จะการันตีว่าเงินบำนาญของพ่อจะแบ่งเข้าบัญชีเราในจำนวนตามที่ตกลงกัน(บอกตรงๆว่ากลัวพ่อจะไม่คืนตามที่ตกลง)
3. ข้อนี้ไม่อยากให้เกิด แต่ก็คงเลี่ยงไม่ได้ที่จะคิดเผื่อไว้  คือถ้าพ่อเกิดจากเราไป  พ่อมีเงินประกันหลายอย่าง หลักๆก็น่าจะเกี่ยวกับสหกรครู เราเรียกไม่ค่อยถูก  ถ้าเกิดพ่อจากไปไวเกิน ทำให้บำนาญหายไป เราอยากให้เงินส่วนนี้ชดเชย  แต่เรามีพี่น้องสองคน  กังวนเหมือนกันว่าจะมีปัญหาในตอนนั้น

ปล.พี่เราไม่สามารถมาช่วยใช้หนี้2ล้าน ได้แน่นอน ด้วยภาระครอบครัว เพราะงั้นตัดแนวทาวที่จะให้พี่มาช่วยปิดหนี้และหารเงินประกันออกได้เลย
ปล.2 อาจจะมีคนที่คิดว่ามีเงินเยอะขนาดนี้ทำไมไม่แบ่งให้พ่อใช้ทุกเดือน ไปเลย  ส่วนหนึ่งคือเราให้แต่ไม่ได้เยอะพอ  แต่หลักๆเลยคือเราเสียดายดอกเบี้ยที่พ่อต้องจ่ายไปฟรีฟรีทุกเดือน ถึงเราจะให้เงินทุกเดือนแค่ไหนมันก็เหมือนเราให้เงินแก่ไปจ่ายดอกเบี้ยไม่ได้ให้เงินแกไปใช้

ปล.3 เหตุผลที่อยากทำอย่างนี้ จริงๆพ่อไม่ได้เรียกร้องให้ทำหรืออะไรเกี่ยวกับหนี้เลย เพียงแต่ผมอยากเห็นพ่อสบายบ้าง  อยากให้มีเงินพอใช้อยากกินอะไรก็กินได้ แต่ก็นั่นแหละ นิสัยของแกเองทำให้พอมีเงินติดมือเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะได้จากช่องทางไหน  ไม่นานก็หมด  มันเลยเป็นความย้อนแย้งที่ไม่มีทางแก้  ผมเลยมองว่าถ้าแกได้เงินเดือนพอใช้และไม่กู้หนี้เพิ่มมันก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ไม่ต้องเสียดายดอกเบี้ยหรอก  ปิดหนี้ให้ ถ้าไม่สร้างหนี้ใหม่  น่าจะเป็นเหยื่อมิจ  

ให้เหลือใช้เดือนละสี่พันนี่แหละ  ส่วนจขกท ก็ให้เงินพ่อ หรือพาไปเที่ยวไปกินทุกเดือน  แบบนี้ก็ไม่เดือดร้อน  พ่อได้หน้าด้วย  คุยอวดความกตัญญูของลูกได้เป็นวันๆ  ยิ่งถ้าพาไปเที่ยวต่างประเทศ ปีละสองสามครั้ง  สุขจนไม่รู้จะสุขยังไงแล้ว
ความคิดเห็นที่ 5
อายุก็ 70 แล้ว เป็นข้าราชการสิทธิการรักษาพยาบาลก็ฟรี บ้านก็มีอยู่  แถมหักหนี้แล้วมีเงินเเดือนละ ตั้ง 4 พัน คุณ จขกท. รู้ไหมว่าเงื่อนไขชีวิตแบบนี้ ดีกว่าคนในประเทศอีก 50-60 ล้านคนแล้วครับ  สิ่งที่คุณ และพ่อควรทำความเช้าใจชีวิตคือ คนเราไม่ได้อยู่ค้ำฟ้าครับ ถึงวัยนึง อย่างไรก็ต้องลาโลก ยิ่งอายุมากแล้ว ต้องหัดใช้ชีวิตให้เป็นครับ ฝึกทำใจให้มีความสุข และ อยู่กับสิ่งที่มีให้เป็น ชีวิตมันแค่นั้นเลยจริง ๆ  ทุกข์มันเกิดจากวิถีการใช้ชีวิต มันก็ต้องกับด้วยวิถีการใช้ชีวิต

ส่วนตัวผมทุกวันนี้มีเงินเหลือกินเหลือใช้ ยังใช้จ่ายแค่วันละร้อย ไปไหนมาไหนก็ปั่นจักรยาน ได้สุขภาพไม่ต้องเสียค่าน้ำมัน ค่าน้ำค่าไฟ เดือนนึงก็แค่ไม่กี่ร้อยบาท ผมก็มีความสุขได้ทุกวัน  ความสุขของชีวิตมันต้องใช้เงินก็จริงแต่ถ้าแค่เพื่อให้มีชีวิตดำรงค์อยู่ได้มันไม่ได้ใช้เงินมากมาน ความสุขในใจมันไม่ได้แปรผันตรงกับจำนวนเงินนะครับ มันขึ้นอยู่กับวิถีขีวิตที่ตัวเองกำหนดล้วน ๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่