คือเมื่อก่อนเคยมีผู้ชายคนนึงเขารักเรามาก เขาทำดีกับเราทุกอย่าง ตามใจเราทุกอย่าง ไปไหนก็ไปรับส่ง ให้มาหาให้ทำอะไรให้ก็ทำ แต่ว่าเราไม่เคยรู้สึกรักเขาเลยแค่รู้สึกดีเฉยๆๆ แล้วก็คิดว่าคบไปแก้เหงาจนวันนึงเรารู้สึกเบื่อและรำคาญเขาแล้วเราจึงบอกให้เขาไปไกลๆๆจากเราไม่ต้องมาหามาเจอกันอีกหรือง่ายๆๆคือบอกเลิกเขาแล้วก็เดินหนี เขากลับตะโกนกลางถนนท่ามกลางผู้คนมากมายว่า"กูรัก อย่าทิ้งกูไปเลยนะ ไม่มีแล้วกุจะอยู่ยังไง" คนก็ยิ่งมองเยอะมากแต่เราเดินหนี แล้วตอบเขาไปว่า"ก็ไปตายสิ"มันคงเป็นคำพูดที่แรงมากแต่เราไม่คิดอะไร เขาก็เลยขี่รถกลับบ้านไป ตั้งแต่วันนั้นเราทั้งคู่ก็ห่างกันและไม่ได้ติดต่อกัน จนกระทั่งมาวันนี้มันทำให้เราคิดถึงเขาคนนั้นเพราะ เราดันไปรักผู้ชายคนนึง เราทำทุกอย่างเรายอมทุกอย่าง คบกันมาได้4ปีแล้ว เขาไม่เคยบอกรักเราเลย ไม่เคยบอกใครว่าคบกับเรา ไม่เคยคิดขึ้นสถานะ เราก็ถามเขาตลอดบอกรักเขาตลอดแต่เขาก็เงียบเปลี่ยนเรื่องพูด จนเราเหนื่อยแล้วที่เป็นแบบนี้ เรารักเขาข้างเดียวมาตลอด เขาก็ยังเฉยๆๆ พอเกิดเรื่องแบบนี้มันก็เลยทำให้เรานึงถึงผู้ชายที่เคยรักเราคนนั้น ทุกคนว่าเรื่องนี้มันเป็นเวรกรรมไหมค่ะ ที่เราเคยทำกับคนอื่นมาแล้วมาเจอกับตัวเอง
ไม่รู้ว่ามันคือกรรมตามสนองหรือป่าว?