เวลาอยู่กับครอบครัวเรารู้สึกไม่เป็นตัวเอง ต่างจากอยู่กับเพื่อนเราเป็นตัวเองมากว่า เพราะครอบครัวคอยจับผิดเราทุกเรื่องเลย เวลาเราอยู่กับเพื่อนเราพูดไรก็ได้ทำไรก็ได้ปรึกษาได้ทุกเรื่อง แต่พออยู่กับครอบครัวเราจะเป็นคนนิ่งๆเงียบๆไม่พูดอะไร พูดไปก็โดนตำหนินั่นนี่ ตอนเราอยู่กับพ่อแม่ที่กรุงเทพก็ปกติดีทุกอย่างแฮปปี้เลย พอกลับมาเรียนที่ต่างจังหวัดกับตายายพ่อแม่ก็จ้องจะจับผิดเรา ว่าเราทำไรไม่ดี
มีใครเป็นเหมือนเรามั้ย หาความสุขจากครอบครัวไม่ค่อยได้