เราเคยมีเพื่อนอยู่คนนึง เราสนิดกันมากไปไหนไปด้วยกันตลอดแต่พอเวลาผ่านไปใกล้เรียนจบปวช.3 ต้องทำเล่มจบกับเพื่อนคนนี้ หนึ่งกลุ่มมี3คน เรากับเพื่อนอีกคนช่วยกันทำงาน แต่เพื่อนสนิดเราคนนี้นางไม่ได้ช่วยเราทำงานเลยแฟนมารับรีบกลับบ้าน ที่จริงเราสามารบอกอาจารย์ได้นะว่านางไม่ทำงาน แต่เราเลือกที่จะไม่บอกว่านางไม่ทำเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อน เราเลยแบ่งหน้าที่ให้เพื่อนได้ทำนะแต่นางบอกนางทำไม่เป็น สุดท้ายเล่มจบก็ผ่านมาได้โดยเรากับเพื่อนอีกคนเป็นคนทำส่วนนางไม่เคยแม้แต่จะช่วย 
พอขึ้นปวส มาก็มีโปรเจ็ค1งาน เราช่วยเพื่อนเท่าที่จะช่วยได้ แต่คนอื่นกลับมองว่าเราไม่ทำงาน ส่วนคนที่เป็นเพื่อนสนิดคนที่รู้สิสัยเราดีที่สุดไม่ปกป้องเราจากคำพูดของคนอื่นไม่เถียง แต่กลับเลือกที่จะเข้าข้างคนที่มองว่าไม่ช่วยและเลือกที่จะทิ้งเราไว้คนเดียว และเราไม่รู้เลยว่า นางเอาเราไปนินทาว่าร้ายอะไรเรา กลายเป็นเพื่อนทั้งห้องไม่ชอบเรา ไม่คุยกับเราเลย เรากลายเป็นส่วนเกินของเพื่อนทั้งหมด เป็นคนไร้ตัวตน ขนาดเพื่อนๆเดินผ่านไม่มีใครมองหน้าเราเลย 
เราอยากได้เพื่อนที่จิงใจ ไม่ว่าจะจากไหนก็ตาม