สวัสดีค่า ปัจจุบันตอนนี้เราอยู่มอห้าค่ะพูดตรงๆว่าเป็นคนมีปัญหากับเพื่อนบ่อยตั้งแต่มอต้น ก่อนื่นต้องบอกเลยว่าส่วนตัวเป็นคนบุคลิคที่จริงจังกับงานทุกๆอย่างไม่ค่อยติดเล่นเท่าไหร่ ทำคือทำเล่นคือเล่น ชอบติดตามเกี่ยวกับเรื่องเรียนมากๆ มีภาวะความเป็นผู้นำสูง ความที่เราเป็นแบบนี้ทำให้เราเข้ากับเพื่อนๆไม่ได้เลย ทะเลาะกับเพื่อนบ่อยเพราะทุกคนพูดเสียงเดียวกันว่าอยู่กับเราแล้วเครียดคุยแต่เรื่องเรียน เราก็เข้าใจทุกคนค่ะพยายามปรับตัวมาตลอดตอนมอต้นช่วงใกล้สอบเข้ามอสี่เราพยายามหาแพชชั่นลองสอบที่นั่นนี่เพราะอยากหาประสบการ์ณชวนเพื่อนทุกคนไปก็ไม่มีใครไปไม่มีใครสนใจทุกคนก็ตอบแต่ว่าต่อที่เดิมๆ เราแอบคิดในใจค่ะว่าทำไมทุกคนถึงไม่ค่อยแอคทีฟกระตือรืนร้นเท่าไหร่ในทั้งๆที่ในอนาคตเราก็ต้องเจอกับสนามที่แข่งขันที่คนยังมีอีกเยอะ ช่วงนั้นเพื่อนเลิกคบไปเยอะเลยค่ะไอเราก็พยายามดูการ์ตูนอนิเมะเล่นเกมเพื่อให้มีเรื่องคุยกับเพื่อน ปกติไม่ค่อยชอบนินทาใครเท่าไหร่เวลาไปรรเลยมีเรื่องเม้าแต่เรื่องเรียน จนขึ้นมอสี่ได้เป็นหัวหน้าห้องก็พยายามเอนจอยไม่อยากให้ใครเครียดแต่ทุกคนก็ยังบอกว่าตัวเราติดจริงจังไปทุกอย่าง พอมามอห้าก็ทะเลาะกับเพื่อนใหญ่โตทุกคนในห้องก็เฟดตัวไม่ยุ่งด้วยจนเราได้ลองทบทวนความคิดตัวเองสักพัก การที่เราจริงจังมากๆในการทำงานทุกงานมันทำให้เราสร้างบรรยากาศกดดันให้กับคนรอบข้างแต่ตัวเราก็พยายามเบาลงมาไม่ว่าจะเป็นอีโก้คำพูดการกดดันแต่สุดท้ายงานแต่ละงานที่ออกมาไม่ว่าจะงานกลุ่มมันก็ออกมาไม่ค่อยได้มาตราฐานของเด็กมอห้า บางงานก็ได้คะแนนน้อยมากๆแต่ทุกคนในกลุ่มบอกว่ามันสวยมันโอเคแล้วเราก็ยึดตามเสียงส่วนมากเพราะเสนอไปก็ไม่มีใครอยากฟังเท่าไหร่ พองานออกมาแย่คะแนนน้อยทุกคนก็มานั่งนอยด์กัน บ้างอย่างที่เราเสนอให้เเก้ก็ตรงกับที่ครูบอกให้แก้ทุกอย่างแต่พวกเพื่อนๆก็เลือกไม่ฟังพูดมากไปก็รำคาญชักสีหน้าเลยเลือกเงียบ ทุกวันนี้ก็พูดได้เลยว่าไม่มีเพื่อนทำงานกลุ่มด้วยเลยค่ะ บางอย่างที่ทำเองก็ทำคนเดียวก็สบายใจขึ้นเยอะ ตอนนี้ก็เจอเพื่อนที่มีความคิดคล้ายๆกันแต่แค่คนในห้องเพียงแค่ในห้องก็ไม่ค่อยมีใครพูดด้วย คิดว่าคงจะมีคนที่เจอปัญหาแบบเราก็อยากบอกว่าสู้ๆค่ะ!! พยายามปรับตัวให้ได้ อยากให้รู้ว่าการที่เราจริงจังกับงานเต็มที่กับทุกงานมันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยจริงๆ ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรมาแลกเปลี่ยนกันได้ค่ะ หนูอยากสบายใจเลยมาเขียนกระทู้นี้ไว้แชร์ปสก.
ช่วงชีวิตมอปลายดีที่สุดจริงหรอ?