น้องผมตอนเด็กคือมันนิสัยดีมาก ตั้งใจเรียนเรียนเก่งต่อมาขึ้นมัธยมย้าย รี มันนิสัยค่อยๆเปลี่ยนเป็นคนละคนติดเพื่อนคิดว่าตัวเองเก่ง แต่มันก็ยังไม่อะไรกับครอบครัวมากคือยังอยู่ในโอวาสครอบครัวแต่พอเรียนจบ ทำงานได้แล้ว มันนิสัยไม่เอาพี่น้องเลย พี่มาเตือนมาว่ามันมันจะเถียงตลอดดีหรอถึงมาด่ากูไอ้ สลัดผักจริงๆมีหยาบกว่านี้เยอะคับ คือหยาบแบบน่ารังเกียจมากผมเป็นคนที่ฟังหยาบแบบนี้กับเพื่อนไบ่อยและไม่ได้โลกสวยกับเรื่องพวกนี้แต่นี่มันเป็นสิ่งที่แบบรับไม่ได้เลยครับอาจจะด้วยความเป็นน้องด้วยแหล่ะ จนขนาดผมทนไม่ไหวลงไม้ลงมือต่อยกับมัน ซึ่งปรกติผมเป็นคนใจเย็นมากถ้าถามคนใกล้ตัวผม ทุกวันนี้มันแทบตีดพี่ตัดน้องผมเลยครับมันคิดว่าตัวเองเก่ง เอาตัวรอดได้ บ้านก็แค่อาศัยพักพิงเงินไม่เคยให้พ่อแม่เลยผ่อนแต่รถตัวเองงานบ้านไม่ใช้ไม่ทำซักผ้าแต่ของตัวเองพ่อแม่ใช้งานก็ทำชักสีหน้า ทุกครั้งที่คุยผมรุ้สึกว่ามันมีด้านลบมาลงที่ตัวผมตลอด จริงๆรายละเอียดยังมีอีกมาก ครับ ทุกวันนี้ผมก็จะ30แล้วน้องผมก็26ปีผมยังแปลกใจทำ ไมยังคิดไม่ได้ ทุกวันนี้ที่ผมคุยกับมันก็เพราะไม่อยากให้พีอแม่เสียใจเพราะพีอแม่ก็เสียใจที่ผมทะเลาะกัน ผมไม่ไหวแล้วครับผมเสียใจกับมันร้องไห้เพราะมันหลายรอบแล้ว ผมควรจัดการตัวเองยังไงครับแต่ผมคิดว่าคงตัดขาดมันแหล่ะ
มีน้องแบบนี้จะมีไปทำไม