สวัสดีค่ะ พอดีเราอึดอัดมาก อยากระบายออกมาให้ใครสักคนฟัง
เราคุยอยู่กับคนๆหนึ่งมา ถ้านับจนถึงตอนนี้ ก็เป็นปีได้แล้วค่ะ คุยตอนแรกๆก็ดี คุยบ้างทะเลาะกันบ้าง แต่ป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกค่ะ บางทีเราก็รู้ว่าเขาคุยกับคนอื่น เราจับได้ เราก็ถาม แต่เขาตีหน้าซื่อว่าไม่รู้ เขาทำหน้าซื่อจริงๆจนเราเชื่อ ขนเราก็ไปคุยกับคนอื่นบ้าง พอเขารู้ก็มาตัดพ้อนู่นนี่ใส่เรา ทำให้เราต้องเลิกคุยกับคนอื่นไป สักพัก พอเจอกันบ่อยขึ้น ความสัมพันธ์เหมือนจะดี เหมือนจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ได้นอนด้วยกัน ได้กินอยู่ด้วยกัน ทางบ้านเรากับบ้านเข้าก็รับรู้ เลยคิดว่ามันอาจจะดีขึ้นจริงๆแล้วก็ได้ ความสนิทกันก็เพิ่มขึ้น ความเกรงใจเริ่มไม่มี แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ใช้ชีวิตมาเรื่อยๆสักพัก จนวันหนึ่งเกิดเอะใจอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ เลยแอบเปิดมือถือเขาดู ก็เห็นเป็นผู้หญิงทักมา คำที่ใช้ก็เป็นคำที่คนสนิทกันใช้ ตกเย็นวันนั้นเราเลยเปิดหน้าแอคเค้าท์ของคนนั้นแล้วถามว่าคือใคร เขาก็ตอบว่าเป็นคนที่เคยคุย คนนั้นชอบเขา เขาเลยตอบตามมารยาท ตอนแรกเราก็เชื่อแต่เราก็ยังตะหงิดใจ เลยทักไปถามผู้หญิงคนนั้น คำตอบที่เราได้มา คือเขาเป็นแฟนกัน และคบกับอยู่ จนเราเอาเรื่องที่เขาตอบว่าเป็นคนคุยเก่าไปบอกคนนั้น เขาก็เลยเลิกกัน วันนี้เราเสียใจ ร้องไห้เยอะมากๆๆ เราถามเขาว่าทำทำไม เขาก็ก็โทษอยู่แบบนั้น ไม่ได้ตอบอะไรเราเลย ด้วยความที่เราขาดเขาไม่ได้ เราเลยขอร้องอ้อนวอนที่จะอยู่กับเขาต่อ เรายอมทุกอย่าง ยอมปิดหูปิดตาไม่รับรู้อะไรที่ผ่านมา ช่วงหลังมาเขาก็มีเรื่องเครียด ก็เป็นเราที่อยู่กับเขาตลอด มีอยู่วันหนึ่งเขาเห็นเรากับพี่ที่ทำงานคุยกัน แต่ท่าทางค่อนข้างสนิทสนม เขาเลยทักมาด่าเรา เราก็แค่อ่านแต่ไม่ตอบ เพราะเรารู้นิสัยเขา ว่าถ้าเรายิ่งพิมพ์แก้ตัวไป ก็ยิ่งแย่ จนตอนเย็น เราต้องการที่จะไปเอาของๆเราที่อยู่ที่บ้านเขา ทักไปโทรไปก็ไม่ตอบ เราก็ไปรอที่หน้าบ้าน ฝนตกลงมา จนเราไปเรียกให้คนมาเปิดประตู้ให้ ก็เห็นว่าเขาก็อยู่ตรงนั้น แต่ไม่คิดจะรับหรือออกมาเปิดประตูให้ เราก็เลยโมโห เอาของเสร็จและกลับบ้าน แล้วก็ตามสเต็ป ทักมาตัดพ้อนู่นนี่ สักพักก็โทรมา พูดสาธยายเรื่องที่ผ่านมาขอโทษนู่นนี่ ร้องไห้ แต่เราก็ทำได้แค่ฟังและกดวาง เพราะเราเหนื่อยโกรธและเสียใจ สามวันให้หลังมานี้ก็ทักมาขอโอกาสตลอด ขอแก้ไขสิ่งที่ทำผิด เราก็ทำได้แค่ตอบปฏิเสธไป จนวันนี้เรามารู้เรื่องผู้หญิงที่เคยคบกับเขา เขาก็เราไปไหนมาไหนด้วยกันเกือบจะตลอด เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้ เขาโทรกันนคอลกันจนหลับตลอด ทั้งๆที่เราก็นอนกับเขา แต่เขาทำไปได้ยังไง ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าตอนทำงานก็โทรกัน แปลว่าเพื่อนเขาคนรอบตัวเขารู้ทั้งหมด ทั้งๆที่ทำงานที่เดียวกัน แต่เราไม่รู้เลย ตอนนี้เราไม่อยากรู้สึกอะไรกับเขาแล้ว เสียใจมากค่ะ แต่ต้องทำงานที่เดียวกัน ทำยังไงดีคะ ไม่อยากย้ายงานเลย จริงๆตอนที่พิมพ์อยู่นี่ เราพิมพ์ไปร้องไห้ไป เราเสียใจที่เขาเป็นแบบนี้ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆค่ะ ขนาดรู้จักกันมาตั้งนาน แต่ยังรู้จักไม่ดีพอเลย
เลิกคุยกัน แต่ยังต้องเจอกัน
เราคุยอยู่กับคนๆหนึ่งมา ถ้านับจนถึงตอนนี้ ก็เป็นปีได้แล้วค่ะ คุยตอนแรกๆก็ดี คุยบ้างทะเลาะกันบ้าง แต่ป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกค่ะ บางทีเราก็รู้ว่าเขาคุยกับคนอื่น เราจับได้ เราก็ถาม แต่เขาตีหน้าซื่อว่าไม่รู้ เขาทำหน้าซื่อจริงๆจนเราเชื่อ ขนเราก็ไปคุยกับคนอื่นบ้าง พอเขารู้ก็มาตัดพ้อนู่นนี่ใส่เรา ทำให้เราต้องเลิกคุยกับคนอื่นไป สักพัก พอเจอกันบ่อยขึ้น ความสัมพันธ์เหมือนจะดี เหมือนจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ ได้นอนด้วยกัน ได้กินอยู่ด้วยกัน ทางบ้านเรากับบ้านเข้าก็รับรู้ เลยคิดว่ามันอาจจะดีขึ้นจริงๆแล้วก็ได้ ความสนิทกันก็เพิ่มขึ้น ความเกรงใจเริ่มไม่มี แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ใช้ชีวิตมาเรื่อยๆสักพัก จนวันหนึ่งเกิดเอะใจอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ เลยแอบเปิดมือถือเขาดู ก็เห็นเป็นผู้หญิงทักมา คำที่ใช้ก็เป็นคำที่คนสนิทกันใช้ ตกเย็นวันนั้นเราเลยเปิดหน้าแอคเค้าท์ของคนนั้นแล้วถามว่าคือใคร เขาก็ตอบว่าเป็นคนที่เคยคุย คนนั้นชอบเขา เขาเลยตอบตามมารยาท ตอนแรกเราก็เชื่อแต่เราก็ยังตะหงิดใจ เลยทักไปถามผู้หญิงคนนั้น คำตอบที่เราได้มา คือเขาเป็นแฟนกัน และคบกับอยู่ จนเราเอาเรื่องที่เขาตอบว่าเป็นคนคุยเก่าไปบอกคนนั้น เขาก็เลยเลิกกัน วันนี้เราเสียใจ ร้องไห้เยอะมากๆๆ เราถามเขาว่าทำทำไม เขาก็ก็โทษอยู่แบบนั้น ไม่ได้ตอบอะไรเราเลย ด้วยความที่เราขาดเขาไม่ได้ เราเลยขอร้องอ้อนวอนที่จะอยู่กับเขาต่อ เรายอมทุกอย่าง ยอมปิดหูปิดตาไม่รับรู้อะไรที่ผ่านมา ช่วงหลังมาเขาก็มีเรื่องเครียด ก็เป็นเราที่อยู่กับเขาตลอด มีอยู่วันหนึ่งเขาเห็นเรากับพี่ที่ทำงานคุยกัน แต่ท่าทางค่อนข้างสนิทสนม เขาเลยทักมาด่าเรา เราก็แค่อ่านแต่ไม่ตอบ เพราะเรารู้นิสัยเขา ว่าถ้าเรายิ่งพิมพ์แก้ตัวไป ก็ยิ่งแย่ จนตอนเย็น เราต้องการที่จะไปเอาของๆเราที่อยู่ที่บ้านเขา ทักไปโทรไปก็ไม่ตอบ เราก็ไปรอที่หน้าบ้าน ฝนตกลงมา จนเราไปเรียกให้คนมาเปิดประตู้ให้ ก็เห็นว่าเขาก็อยู่ตรงนั้น แต่ไม่คิดจะรับหรือออกมาเปิดประตูให้ เราก็เลยโมโห เอาของเสร็จและกลับบ้าน แล้วก็ตามสเต็ป ทักมาตัดพ้อนู่นนี่ สักพักก็โทรมา พูดสาธยายเรื่องที่ผ่านมาขอโทษนู่นนี่ ร้องไห้ แต่เราก็ทำได้แค่ฟังและกดวาง เพราะเราเหนื่อยโกรธและเสียใจ สามวันให้หลังมานี้ก็ทักมาขอโอกาสตลอด ขอแก้ไขสิ่งที่ทำผิด เราก็ทำได้แค่ตอบปฏิเสธไป จนวันนี้เรามารู้เรื่องผู้หญิงที่เคยคบกับเขา เขาก็เราไปไหนมาไหนด้วยกันเกือบจะตลอด เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้ เขาโทรกันนคอลกันจนหลับตลอด ทั้งๆที่เราก็นอนกับเขา แต่เขาทำไปได้ยังไง ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าตอนทำงานก็โทรกัน แปลว่าเพื่อนเขาคนรอบตัวเขารู้ทั้งหมด ทั้งๆที่ทำงานที่เดียวกัน แต่เราไม่รู้เลย ตอนนี้เราไม่อยากรู้สึกอะไรกับเขาแล้ว เสียใจมากค่ะ แต่ต้องทำงานที่เดียวกัน ทำยังไงดีคะ ไม่อยากย้ายงานเลย จริงๆตอนที่พิมพ์อยู่นี่ เราพิมพ์ไปร้องไห้ไป เราเสียใจที่เขาเป็นแบบนี้ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆค่ะ ขนาดรู้จักกันมาตั้งนาน แต่ยังรู้จักไม่ดีพอเลย