สวัสดีค่ะ 
เรามาอยู่ต่างประเทศได้ 2 ปีกว่าแล้ว คิดถึงพ่อแม่มากค่ะ ปกติโทรคุยกันทุกอาทิตย์  (อยู่ไทยเราอยู่คอนโดคนเดียว แต่กลับบ้านทุกอาทิตย์เช่นกัน)
แต่ตั้งแต่ที่มาอยู่ต่างประเทศ ทุกๆครั้งที่โทรคุยกัน เขาจะชอบพูดแต่เรื่องเงิน ในที่นี้คือ พูดแต่เรื่อง การทำงาน หาเงิน เก็บเงินนะลูก อะไรแบบนี้
ไม่ได้เป็นการ ขอเงินนะคะ เพราะว่า เราไม่ได้ส่งเงินให้ที่บ้าน และที่บ้านก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรค่ะ พ่อแม่มีธุรกิจของเขาเอง
ตอนนี้เราเรียนต่อและทำงานพิเศษไปด้วย มาเรียนต่อเองนะคะ เขาไม่ได้บังคับให้มา
เงินทั้งหมดเราหาและใช้เอง 100% และไม่ได้ขอที่บ้านเลย 
เรารู้ว่าทุกๆครั้งที่เขาพูด มันเป็นสิ่งที่ดีและเขาเป็นห่วง แต่ว่ามันก็เหนื่อย รู้สึกบั่นทอนจิตใจ 

มีแต่คำถามเรื่องเงิน เงินที่หามา กับค่าเรียนมันคุ้มไหม อยู่ไทยมีเงินเก็บแต่อยู่นอกดูไม่มีเงินเลย หรือถ้าเป็นวันหยุดงานเรา ก็จะถามว่าทำไมวันนี้หยุด ไม่ได้ไปทำงานหรอ หามาแล้วก็เก็บเงินด้วยนะ เก็บเงินได้เท่าไหร่แล้ว ต่างๆนาๆ บอกว่าเราต้องอดทนนะไปอยุ่เมืองนอก เขาลำบากกว่าเราเยอะ นู่นนี่นั่น คือมันมีแต่พลังงานลบๆ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาพูดแบบนี้ทุกครั้ง
บางทีมันก็เหนื่อยค่ะ รู้สึกเหมือนไม่มีเรื่องอะไรเลยที่เขาสนใจนอกจากเรื่องนี้แล้ว 

เราควรทำยังไงดีคะ อยากโทรคุยกับเขา แต่ทุกครั้งที่โทรคุย จิตใจเราแย่มากเลยค่ะ
มีช่วงนึงที่เราไม่ได้โทรหาที่บ้านเลยหลายเดือน รู้สึกแย่มาก ปกติเรากลับไทยปีละ 2 ครั้ง ครั้งละประมาณ20-30วัน แต่เราก็ไม่ได้อยู่กับเขาทุกวัน มีไปเที่ยว ไปไหนต่อไหนบ้าง เพราะงั้นเท่ากับว่าเราเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งต่อปีเอง เลยอยากใช้เวลากับเขาเยอะๆ

แต่ตอนนี้ กลายเป็นว่า การโทรคุยกันทุกครั้งเหนื่อยมากค่ะ  ควรทำยังไงดีคะ