เมื่อวานตอนเย็นกินข้าวที่เมกะบางนาอยู่ดีๆ อินเตอร์เน๊ตโทรศัพท์ก็ใช้ไม่ได้ ดูอีกทีเหมือนโทรศัพท์ไม่เห็นซิมในเครื่อง ลองปิดเปิดเครื่อง ลองเอาซิมออกใส่เข้าใหม่ก็ไม่หาย แปลว่าซิมมีปัญแน่ๆ ตอนนั้นก็เวลาสองทุ่มกว่าแล้ว กินข้าวเสร็จเลยเดินไปที่ช๊อป ais ที่เมกะบางนาแต่เหมือนซ๊อปเริ่มปิดแล้ว เดาว่าน่าจะปิดสองทุ่ม แต่ยังมีพนักงานอยู่บ้างแต่ไม่มีลูกค้าแล้ว และประตูเหล็กที่ปิดจากด้านบนแต่ยังปิดไม่สนิท ผมเลยมุดเข้าไปแล้วเจอพนักงานท่านหนึ่ง ผมบอกว่าซิมผมมีปัญหาช่วยดูให้หน่อยได้ไหม เขาบอกว่าร้านปิดแล้วครับ ให้มาใหม่พรุ่งนี้ (จริงๆก็เข้าใจได้ครับ แต่ผมไม่ได้มาซื้อของ ซิมผมอยู่ดีๆก็เสีย ผมมองว่ามันเป็นเรื่องเร่งด่วนมาก อย่างน้อยถ้ายังมีพนักงานที่สามารถช่วยเหลือได้ก็น่าจะช่วยเหลือกันหน่อย เดี๋ยวนี้โทรศัพท์และอินเตอเน๊ตแทบจะเป็นอวัยวะอีกชิ้นของคนเราไปแล้ว) ผมเลยตอบไปว่าซิมผมมีปัญหาจริงๆ ช่วยดูหน่อยไม่ได้หรอ ไม่งั้นมันจะลำบากมากๆถ้าไม่มีโทรศัพท์ใช้จนถึงพรุ่งนี้ ทันใดนั้นก็มีพี่พนักงานอีกท่านหนึ่งที่นั่งทำงานคอยคุยกับลูกค้าทั่วไปนั่งทำงานที่โต๊ะแรกน่าจะได้ยินพอดี เลยตะโกนออกมาว่าเข้ามาได้เลยครับ เดี๋ยวผมดูให้ (จริงๆแล้วเขานั่งไกลพอสมควรนะครับ ตอนผมเข้าไปในช๊อปผมไม่เห็นพี่เขาด้วยซ้ำ ถ้าผมโดนปฏิเสธการช่วยเหลือแล้วกลับออกไปผมเองก็คงไม่ทราบเหมือนกันว่ามีพนักงานที่ยังไม่กลับและสามารถช่วยเหลือผมได้และผมก็คงไม่ติดใจอะไรเพราะคิดว่าพนักงานที่คอยแก้ปัญหาด้านนี้อาจจะกล้บกันไปหมดแล้วและคงได้แต่รอจนถึงพรุ่งนี้) และพี่เขาก็ทำซิมใหม่ให้ผมจนใช้งานได้ปกติโดยใช้เวลาไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ จริงๆแล้วพี่เขาไม่จำเป็นต้องทำให้ผมก็ได้เพราะมันก็เวลาเลิกงานเขาแล้ว เขาจะเก็บของเพื่อรีบกลับบ้านก็ย่อมได้ ก่อนกลับผมเลยถามชื่อพนักงานท่านนั้นมา พี่คนนั้นชื่อ 'ณัฐวุฒิ' ครับนั่งอยู่โต๊ะแรก รบกวนทาง ais แจ้งไปยังหัวหน้างานของพี่เขาด้วยนะครับว่าพี่เขาคือพนักงานที่ดีมากคนหนึ่งเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจในการทำงานครับ อย่างน้อยพี่เขาก็รักษาน้ำใจและช่วยเหลืออย่างเต็มที่กับลูกค้าอย่างผมที่ใช้งานมาเกือบ 9 ปีและเสียเงินค่าโทรศัพท์และเน๊ตบ้านให้ทาง ais เดือนละเกือบพันบาทได้ครับ
อยู่ๆซิมก็เสียตอนเวลาที่ช๊อปปิดไปแล้ว แต่ผมขอชื่นชมพนักงานท่านหนึ่งที่ช๊อปเมกะบางนาครับ