เราคบกะแฟนมาได้1ปี ตลอดนะยะ1เดือนแรกเค้าถนะถนอนเราดีมาก ถามแม้กระทั่งยี่ห้อ ว่าเรากินน้ำยี่ห้อนี้ได้ไหม กอด้ราก่อนนอนทุกคืน ไปบ้านเพื่อนกลับตรงเวลาทุกวัน แต่จุดเริ่มต้นก่อนที่เราจะมาระหองระแหงกัน เราสารภาพกะแฟนว่าเรามีหนี้แฟนก็ช่วยใช้หนี้ให้ก่อน4แสนและเราก็ผ่อนให่แฟนทุกเดือนๆละ12000
 จุดเริ่มแตกหักของความสัมพันธ์หลังตากแฟนใช้หนี้ให้เราส่งใช้หนี้แฟนทุกเดือน แฟนไม่เหมือนเดิมกะเรา ชอบทำร้ายร่างกายให้เราเจ็บ เรานั่งดูกนังของเราดีๆ เอาผ้ามาดีดใส่หูเราจนเราหูดับ หยิกแขนเราเขียว ผลักเราตกจากโซฟา เราบอกครั้งแรกว่าเจ็บก็ไม่ยอมหยุด ทำเราเจ็บจนเราร้องไห้และบอกว่าให้หยุด เหตุการนั้น มันเริ่มตั้งแต่2ทุ่ม เราร้องไห้ถึง00:00ไม่ยอมออกมาง้อเรารึขอโทษเรา ตัวเองเข้าไปนอนหลับแบบสบายใจ อยู่ด้วยกันก็ไม่พูดกัน เล่นแต่โทรศัพท์ ไม่คุยไม่หัวเราะไใ่ยิ้มให้เราเลย ไม่เคยถามว่าหิวไหม กินข้าวรึยัง ทำอะไรอยู่ ด่าว่าเราว่าเราคือตัวซวย ทำให้ชีวิตเค้าพัง ด่าเราสารพัด วันนึงเค้าเลิกงานมาแล้วมานั่งเล่นเราก็เข้าไปหาเอาน้ำให้กินจะเข้าไปกอด แต่เค้าวิ่งหนีเรา แล้วบอกเราว่ามห้ไปไกลๆ อย่ามายุ่งเราซักผ้า ดวาดบ้านถูบ้านทำกีบข้าวให้เอาข้าวมาวางเอาน้ำมาวาง เราเก็บให้เราทำให้ทุกอย่าง เราเคยถามเค้าว่า หนูคือใคร เค้าบอกมาว่าเราคือคนรับใช้ แบบนี้เรียกว่าของตายใข่ไหมทำไมเรายังรักเค้าอยู่ รักมากขึ้นทุกวัน รักมากๆ ถ้าไม่มีเค้า เราร้องไห้ทุกวัน (เราพ่อแม่เสียเราตัวคนเดียว เรามีเค้าเข้ามา เรามีความสุข) แต่พอเราโดนแบบนี้ทุกวัน เราร้องให้ตลอด กลัวว่าวันนึง เราจะเป็นฌรคซึมเศร้า เราอายุ22แฟนเรา30 ขอความเหผ้นจากเพื่อนไก็ไหม เเฟนคือผู้มีพระคุณกะเรา ที่ช่วยใช้หนี้ แต่เราต้องมารอบรับอารมยอมเจ็บตัว กะเค้า เสียใจโดนคำพูดแย่ๆใส่ทุกวัน แต่เราก๋ยังรัก เราควรจัดการความรู้สึกแบบนั้ยังไงดี