สวัสดีค่ะเราอายุ16 แม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดียวค่ะเค้าเป็นคนทั้งคำพูดคำจาแลั
ะมีอารมณ์ที่รุนแรงมาก ถึงขั้นทำร้ายร่างกายจนเรามองเป็นเรื่องปกติ เวลาเค้าโมโหมาจะชอบด่าชอบตีใช้คำที่ว่าก็ทำตัวแบบนี้ไงพ่อถึงไม่เอา บอกก่อนนะคะว่าแม่กับพ่อเลิกกันตั้งแต่ยังไม่คลอดค่ะประมาณว่าพ่อยังไม่พร้อมที่จะมีเราเค้าอยากให้แม่เอาเราออกแต่แม่ก็เลือกที่จะเก็บเราไว้และเลิกกับพ่อค่ะ เรามีพี่น้องค่ะน้องเรากับเราลูกคนละพ่อค่ะ พ่อน้องเราก็เลิกกับแม่เหมือนกันเราคิดว่าที่แม่เลิกกับพ่อของแต่ละคนอาจจะเป็นเพราะนิสัยแม่ด้วยค่ะเพราะฟังจากพ่อของน้องที่เค้าเล่าให้ฟังพ่อน้องยังติดต่อน้องค่ะเลยได้ฟังผ่านๆว่าแม่เป็นคนอารมณ์รุนแรง เมื่อก่อนเรารักแม่มากๆมองว่าแม่เป็ฮีโร่คนนึ่งที่เก่งมากๆหาเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียว แต่พอเราเริ่มโตอารมณ์เค้าเริ่มไม่คุมแล้วค่ะคือเราจำได้ว่าเราเป็นเด็กเราเล่นกับน้องมันก็มีทะเลาะกันบ้างแต่คือเราเล่นกับน้องจยทะเลาะร้องไห้แม่เข้ามาตีมาบีบคอวันนั้นกลัวมากแต่พอเค้าตีเราเค้าก็โอ๋ค่ะ เค้าเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็หายไปพักนึ่งเราขึ้นมอต้นเราเป็นเด็กที่ไม่ได้ฉลาดค่ะแต่ไม่ได้เกเรเค้าก็เริ่มเอาเรามาเปรียบเทียบกับน้องว่าเราสู้น้องไม่ได้ร้องฉลาด เราเรียนไม่เคยได้รับใบเค้าก็ว่าเราจนเราท้อเสียใจเกเรไปพักนึงค่ะ แล้วมาขึ้นมอปลายก็คิดได้ทำตัวให้ดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรแต่ก็พยายามค่ะเราเริ่มมีแฟนที่เป็นผู้หญิงด้วยกันเรามองว่าแฟนเนี่ยทำให้เรามีความสุข เพราะระหว่างที่ผ่านมาแม่ก็ใช้คำพูดตีทำทุกอย่างจนเราอยากหนีออกจากบ้านก็มีแต่แฟนคอยพูดคอยปลอม พอขึ้นมอปลายมาเหมือนเพิ่มความประสาทของแม่ค่ะน้องเราขึ้นมอต้นน้องเราติดเพื่อนเริ่มเกเรไม่นอนบ้านแม่เรารักน้องมากกว่าเราค่ะมันดูออกเลยน้องเราอยากได้ไรเค้าให้หมดไปไหนไม่เคยด่าว่าต่างจากเราอยากได้ไรต้องทำงานให้กูก่อน จะไปไหนต้องกลับตามเวลาที่กูบอกเค้าทำแบบนี้ค่ะ แต่เราก็ทำตามอาจมีไม่ฟังบ้าง มีอยู่วันนึ่งเราขอเค้าออกไปหาซื้อไรกินกับเพื่อนแถวปากซอยบ้านประมาณ5โมงค่ะเค้าเลยฝากซื้อน้ำแข็งด้วยเราก็กลับ6โมงพร้อมกับซื้อน้ำแข็งมาให้เค้า เรากลับมาเราตะโกนบอกเค้าว่ากลับมาแล้วไม่แน่ใจค่ะว่าเค้าได้ยินมั้ยเค้าชอบเปิดฟังดูดวงแบบเปิดดังๆ เราก็นอนเล่นสักพักนึงแฟนก็มารับไปบ้านเราก็บอกเค้าว่าเดี๋ยวมาออกไปกับแฟนนะแล้วเราก็บอกคนที่บ้านด้วย สรุปเค้าโทรหาเราเราก็ไม่ได้รับเพราะปิดเน็ตชาร์จแบตไว้บ้านแฟนกำลังนั่งกินข้าวกันพอจับโทรศัพท์เท่านั้นค่ะเค้าโทรมาในแชทพร้อมด่าเยอะมากเราเลยให้แฟนพาไปส่งบ้านค่ะคิดว่าน่าจะไม่โดนไรเพราะบอกไปแล้วสรุปพอไป่ถึงบ้านยังไม่ทันลงจากมอไซค์เลยค่ะเค้ากระชากหัวเราลงจากรถรากเค้ามาถีบในบ้านทั้งจุกทั้งงงจนเราล้มนั่งลงพื้นเราเลยร้องไห้ว่าทำเราทำไมเค้าก็ว่าว่าเราไปแรดไหนกับเพื่อนไม่กลับบ้านแถมไม่ซื้อน้ำแข็งมาให้เค้าเรากำลังจะเปิดตู้เย็นบอกว่าซื้อมาแต่เย็นแล้วเค้าหยิบไม้กวาดฟาดตรงด้ามมาที่ตัวเรเราก็เลยเอาแขนบังไว้ที่หน้าเค้าฟาดจนไม้ไม้กวาดมันแตกอะค่ะเลือดเต็มแขนเลยเสียใจมากที่เค้าไม่ฟังเราเปิดตู้เย็นว่าซื้อมาแล้วเค้าก็ไม่หยุดเราร้องไห้เค้าก็ตบมาที่หัวที่หน้าจนเราระบมไปทั้งตัวไม่มีคนในบ้านช่วยเลยค่ะ
ต่างคนต่างก็กลัว เข้าประเด็นเลยนะคะ(คือเราต้องหาวิธีรับมือกับแม่แบบนี้ยังไงคะต่อหน้าคนอื่นรักเราพูดกับเราดีมากพออยู่กันในบ้านด่าเรา ให้ไปหาตังเรียนเอง ไปเป็น
บ้าง ขาย
บ้าง ด่าแต่คำแรงๆ แล้วกะว่าไม่เรียนกะให้ออกพูดแบบนี้ทุกวันจนเราออกออกจากโรงเรียนแล้วไปหาทำงานแล้วค่ะแต่เราไม่มีที่ไปทำไงดีคะบ้างทีที่ทะเลาะมันก็จะมีวูบนึงที่อยากจะออกไปอยากจะฆ่าตตค่ะมันเหนื่อยกับคำพูดของแม่มากเลยค่ะ)
ควรทำยังไงกับคนเป็นแม่แบบนี้
ะมีอารมณ์ที่รุนแรงมาก ถึงขั้นทำร้ายร่างกายจนเรามองเป็นเรื่องปกติ เวลาเค้าโมโหมาจะชอบด่าชอบตีใช้คำที่ว่าก็ทำตัวแบบนี้ไงพ่อถึงไม่เอา บอกก่อนนะคะว่าแม่กับพ่อเลิกกันตั้งแต่ยังไม่คลอดค่ะประมาณว่าพ่อยังไม่พร้อมที่จะมีเราเค้าอยากให้แม่เอาเราออกแต่แม่ก็เลือกที่จะเก็บเราไว้และเลิกกับพ่อค่ะ เรามีพี่น้องค่ะน้องเรากับเราลูกคนละพ่อค่ะ พ่อน้องเราก็เลิกกับแม่เหมือนกันเราคิดว่าที่แม่เลิกกับพ่อของแต่ละคนอาจจะเป็นเพราะนิสัยแม่ด้วยค่ะเพราะฟังจากพ่อของน้องที่เค้าเล่าให้ฟังพ่อน้องยังติดต่อน้องค่ะเลยได้ฟังผ่านๆว่าแม่เป็นคนอารมณ์รุนแรง เมื่อก่อนเรารักแม่มากๆมองว่าแม่เป็ฮีโร่คนนึ่งที่เก่งมากๆหาเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียว แต่พอเราเริ่มโตอารมณ์เค้าเริ่มไม่คุมแล้วค่ะคือเราจำได้ว่าเราเป็นเด็กเราเล่นกับน้องมันก็มีทะเลาะกันบ้างแต่คือเราเล่นกับน้องจยทะเลาะร้องไห้แม่เข้ามาตีมาบีบคอวันนั้นกลัวมากแต่พอเค้าตีเราเค้าก็โอ๋ค่ะ เค้าเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็หายไปพักนึ่งเราขึ้นมอต้นเราเป็นเด็กที่ไม่ได้ฉลาดค่ะแต่ไม่ได้เกเรเค้าก็เริ่มเอาเรามาเปรียบเทียบกับน้องว่าเราสู้น้องไม่ได้ร้องฉลาด เราเรียนไม่เคยได้รับใบเค้าก็ว่าเราจนเราท้อเสียใจเกเรไปพักนึงค่ะ แล้วมาขึ้นมอปลายก็คิดได้ทำตัวให้ดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรแต่ก็พยายามค่ะเราเริ่มมีแฟนที่เป็นผู้หญิงด้วยกันเรามองว่าแฟนเนี่ยทำให้เรามีความสุข เพราะระหว่างที่ผ่านมาแม่ก็ใช้คำพูดตีทำทุกอย่างจนเราอยากหนีออกจากบ้านก็มีแต่แฟนคอยพูดคอยปลอม พอขึ้นมอปลายมาเหมือนเพิ่มความประสาทของแม่ค่ะน้องเราขึ้นมอต้นน้องเราติดเพื่อนเริ่มเกเรไม่นอนบ้านแม่เรารักน้องมากกว่าเราค่ะมันดูออกเลยน้องเราอยากได้ไรเค้าให้หมดไปไหนไม่เคยด่าว่าต่างจากเราอยากได้ไรต้องทำงานให้กูก่อน จะไปไหนต้องกลับตามเวลาที่กูบอกเค้าทำแบบนี้ค่ะ แต่เราก็ทำตามอาจมีไม่ฟังบ้าง มีอยู่วันนึ่งเราขอเค้าออกไปหาซื้อไรกินกับเพื่อนแถวปากซอยบ้านประมาณ5โมงค่ะเค้าเลยฝากซื้อน้ำแข็งด้วยเราก็กลับ6โมงพร้อมกับซื้อน้ำแข็งมาให้เค้า เรากลับมาเราตะโกนบอกเค้าว่ากลับมาแล้วไม่แน่ใจค่ะว่าเค้าได้ยินมั้ยเค้าชอบเปิดฟังดูดวงแบบเปิดดังๆ เราก็นอนเล่นสักพักนึงแฟนก็มารับไปบ้านเราก็บอกเค้าว่าเดี๋ยวมาออกไปกับแฟนนะแล้วเราก็บอกคนที่บ้านด้วย สรุปเค้าโทรหาเราเราก็ไม่ได้รับเพราะปิดเน็ตชาร์จแบตไว้บ้านแฟนกำลังนั่งกินข้าวกันพอจับโทรศัพท์เท่านั้นค่ะเค้าโทรมาในแชทพร้อมด่าเยอะมากเราเลยให้แฟนพาไปส่งบ้านค่ะคิดว่าน่าจะไม่โดนไรเพราะบอกไปแล้วสรุปพอไป่ถึงบ้านยังไม่ทันลงจากมอไซค์เลยค่ะเค้ากระชากหัวเราลงจากรถรากเค้ามาถีบในบ้านทั้งจุกทั้งงงจนเราล้มนั่งลงพื้นเราเลยร้องไห้ว่าทำเราทำไมเค้าก็ว่าว่าเราไปแรดไหนกับเพื่อนไม่กลับบ้านแถมไม่ซื้อน้ำแข็งมาให้เค้าเรากำลังจะเปิดตู้เย็นบอกว่าซื้อมาแต่เย็นแล้วเค้าหยิบไม้กวาดฟาดตรงด้ามมาที่ตัวเรเราก็เลยเอาแขนบังไว้ที่หน้าเค้าฟาดจนไม้ไม้กวาดมันแตกอะค่ะเลือดเต็มแขนเลยเสียใจมากที่เค้าไม่ฟังเราเปิดตู้เย็นว่าซื้อมาแล้วเค้าก็ไม่หยุดเราร้องไห้เค้าก็ตบมาที่หัวที่หน้าจนเราระบมไปทั้งตัวไม่มีคนในบ้านช่วยเลยค่ะ