คือผมเป็นมือใหม่เรื่องความรักและโง่มากผมรักคนคนนึงมากแต่ว่าผมไม่ได้มีโอกาสจะได้คบเลยคือเมื่อประมาณ2ปีที่แล้วผมได้ย้ายโรงเรียนเพื่อไปเรียนต่อ ม. ปลาย แล้วไปเจอคนคนนึงแล้วผมก็รู้สึกปิ้งทันทีเลยครับแบบมันเป็นรักแรกพบเลยมั้ย แต่ผมกับเขาอยู่คนละห้องกันเลยไม่ได้คุยกันผมเลยแอบชอบเขามาปีนึงตลอดเวลา ม.4 พอขึ้น ม.5 ผมตัดสินใจทักแบบรีพายสตอรี่เขาไปครับแล้วผมกับเขาก็ได้คุยกันละก็คุยกันเรื่อยๆมาคุยได้สัก5-6เดือนมันเหมือนจะไปได้ดีละสักพักเขาก็เริ่มจะรู้ว่าผมชอบเขาพวกเราก็คุยกันต่อๆเรื่อยๆ้พราะผมก็เริ่มบอกว่าชอบเขาแล้วคุยไปเรื่อยๆเขาบอกว่าเดือนเมษาก็อาจจะคบกันจริงจังแต่ว่าผมดันอยู่ไม่ถึงด้วยความที่แบบผมชอบเขามากผมก็เลยมีงอแงมั่งว่าอยากชัดเจนนู้นนี่นั่นละมีวันนึงมันมีเพื่อนคนนึงพูดหยอกเล่นแล้วแบบคุยไปก็ไม่ได้คบหรอกได้แค่คุยแค่นั่นแหละผมก็เคยรู้สึกเหมือนโดนจี้แล้วก็เลยไปงี่เง่ากับเขาจนทะเลาะกันแล้วเขาก็บอกว่าจบกันผมไปแล้วผมพยายามตามตื้อตามง้อจนถึงเดือนเมษาและมันเป็นเดือนเกิดผมเลยซื้อของขวัญให้เขาเพราะหวังว่ามันจะดีขึ้นแต่ก็เหมือนไม่ช่วยเลยจากนั้นผมก็ทำได้แค่คุยกับเขามาเรื่อยๆจนเวลาผ่านมาเขาก็บอกเหตุผลว่าหมดรักเราไปแล้วตั้งแต่ตอนนั้นแถมช่วงนั้นเราเข้ามาผิดเวลา้พรเขาเลิกกับแฟนแล้วตัดสินใจจะไม่มีใครไปแล้วพอได้คุยกับผมเขาก็มั่นใจว่าไม่อยากมีใครแต่แบบผมดื้ออ่ะพี่ผมก็พยามคุยต่อจนผมขึ้น ม.6 เลยพี่พวกเราก็คุยกันแต่คุยกันแค่ในแชทนะเพราะที่ รร พวกเราไม่ได้คุยกันเลยอยู่คนละห้องเจอกันน้อยเพื่อนเขาก็ล้อมรอบ เพื่อนเขาก็รู้หมดว่าผมชอบเขาแต่แบบผมก็ไม่รู้เลยว่าจะมีหวังไปต่อยังไงคือแบบผมชอบเขามากกกกจนถึงตอนนี้ผมก็รู้แล้วแหละพี่ว่าไม่มีหวังแต่ผมมูฟออนไม่ได้จริงๆผมเลยตัดสินใจจะเลิกทักแล้วแต่พอผมเจอผมก็หวั่นไหวทักไปหาอยู่ดีทั่งๆผมโดน ปฎิเสธรักมาตลอด2ปีผมคุยกับเขาจนผูกพัน ผมไม่รู้ว่าผมจะแก้ปัญหายังไงจะเลิกรักผมก็ทำไม่ได้จะลืมก็ลืมไม่ลงพอเจอหน้าผมก็ชอบเหมือนวันแรกที่เจอเลย