เราคบกับแฟนมาประมาณ 3ปีครึ่งได้ เริ่มคบกันช่วงโควิด เริ่มจากเราทั้งคู่ไม่มีอะไร ก็สร้างมาด้วยกัน ต่างคนต่างทำงานหาเงิน ค่าใช้จ่ายก็จะแชร์ ทั้งค่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ ค่ารถ ค่าอาหารและอื่นๆ พอทำงานไปเรื่อยๆ สถานะการเงินเราก็ดีขึ้น แต่ของแฟนก็ดีแต่ก็ไม่ได้เยอะเท่าเรา แต่ค่าใช้จ่ายก็ยังคงหารเท่าเดิม ถ้าเรามีเราก็จะออกให้ก่อน ค่อยมาให้ตอนเงินออกก็ได้ บางครั้งก็เข้าใจแฟนมีค่าใช้จ่ายเยอะกว่าเรา ไหนจะต้องให้แม่อีก ไฟไม่เป็นไรนจะค่าบัตรเครดิตอีก ไม่เป็นไรเราจดไว้ก่อน จ่ายหนี้คนอื่นก่อน ค่อยให้เราก็ได้ บางครั้งแฟนก็ยืมเงินเราให้แม่บ้าง จนอยู่ไปเรื่อยๆ หนี้มันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนอยู่ด้วยกันมา 2ปีครึ่ง แฟนเริ่มเหนื่อยจากการทำงานประจำ ทั้งสังคมtoxic ทั้งไม่ได้เลื่อนเป็นพนักงานประจำ เราก็เห็นว่าแฟนอยากขายของก็เลยแนะนำแฟนว่าลองไปขายของดูไหม อาจจะขายก็ได้ กลายเป็นเริ่มมาเป็นแม่ค้าแบบที่ไม่มีเงินเก็บต้องกดเงินจากบัตรเครดิตมาใช้ ใช้spaylaterของshoppeeซื้อของมาขาย แรกๆก็มีเงินจ่ายบ้าง แต่แฟนไม่สามารถเราจ่ายได้เหมือนเดิม ทั้งค่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ เราก็คิดในใจ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น แล้วแฟนเอาน้องสาว(ลูกพี่ลูกน้อง)มาอยู่ด้วยเพราะกำลังขึ้นมหาลัย เราก็เลยตัดสินใจย้ายไปอยู่เป็นบ้าน เพื่อมีพื้นที่เพียงพอให้แฟนได้ทำของไปขาย น้องสาวแฟนมีที่นอน แต่ก็ต้องแลกกับค่าใช้จ่ายที่มากขึ้น 
กลายเป็นว่า3-4เดือนที่ผ่านมา เราต้องจ่ายค่าบ้าน ค่าน้ำค่าไฟ คนเดียว ไหนจะค่าใช้จ่ายส่วนตัวของตัวเราเองอีก เงินเดือน30,000 แต่เราไม่เหลือเก็บเลย แต่เงินยังหมดตั้งแต่ต้นเดือน เราก็เลยมาคิดเงินที่เคยจดไว้กับแฟนดูว่าแฟนติดเราไว้เท่าไหร่ สรุปคือแสนกว่าบาท และหนี้shoppee อีก7000กว่าบาท บัตรเครดิตเราไม่รู้ว่าเท่าไหร่ แต่แฟนเอาชื่อเราเป็นบุคคลติดต่อ โทรมาหาเราทุกวัน วันละ3-4สาย จนแบบเราไม่รู้จะต้องทำยังไงแล้ว เคยบอกแฟนก็แล้วว่ากลับไปทำงานประจำไหม แล้วเสาร์ อาทิตย์ค่อยไปหาขายของหารายได้เสริม แฟนก็ไม่ได้สนใจคำพูดเราเลย 
**เราควรทำยังไงต่อดี ???