เรื่องมีอยู่ว่า เราไปชอบเพื่อนในห้องแล้วเขาเป็นพี่กระเทย เป็นคนที่น่ารักมาก สดใสตลอดเวลา ยิ้มเก่งมากๆ เมื่อก่อนเราไม่เคยรู้สึกอะไรกับเขาเลยมองเป็นเพื่อนสาวคนนึงมาตลอด จนมีเหตุดารณ์ทำให้มองเพื่อนคนนี้เปลี่ยนไป เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงชอบเขาได้ อาจจะเป็นเพราะเขาเป็นคนน่ารักมังนะ5555 เราเริ่มรู้สึกกังเขาตอนปิดเรียน ช่วงนั้นคิดถึงเขามาก ฟุ้งซ่านทุกวันเลย แล้วพอเปิดเรียนมาเราเจอเขาก็ไม่กล้ามอง ไม่กล้าทัก ไม่กล้าคุยเหมือนปกติเลย พยายามเว้นระยะห่างด้วย เรารู้สึกแย่นะที่เราชอบเพื่อนตัวเองแล้วทำตัวไม่ปกติเหมือนเดิมที่เคยทำกับเพื่อน แล้วเราก็รู้สึกได้ว่าเพื่อนก็น่าจะรู้ว่าเราทำตัวแปลกๆ ซึ่งเราไม่แปลกใจเลย5555 แต่ก่รที่ต้องชอบเพื่อนแบบนี้มันทำให้เราอึดอัดใจ รู้สึกแย่กับตัวเองที่เป็นแบบนี้ ที่ต้องชอบเพื่อน แต่เราก็ชอบนะที่ได้ชอบเพื่อนคนนี้ การชอบทำให้เรามีกำลังใจเรียน อยากตั้งใจทำนู้นนี่นั่นเพื่อเขา อยากซัพพอร์ตเขา  แต่เราก็ไม่ยากบอกชอบเพื่อนและไม่อยากให้เพื่อนรู้ ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย มันอึดอัดใจมากที่ต้องมาชอบเพื่อนตัวเอง เราควรจะมูฟไงดี เรารู้ตัวเองว่าเหมือนเรายิ่งพยายามไม่สนใจ เก็บความรู้สึกนี้ไส้มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ เราไม่รู้จะทำไงดีเลย ชอบก็ดีแต่ก็อึดอัดใจ ไม่ชอบก็ดีแต่ก็ทำไม่ได้เลยไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่