คืองี้ค่ะทุกคนเราตอนม.1-2เกรดแย่มากไม่เคยได้ถึง2.00เลยเราพึ่งมาได้ม.2เทอมสองเพราะเปลี่ยนกลุ่มมาเล่นกับเด็กเรียนแต่ก่อนยอมรับเลยว่าตัวเราเองแย่มากๆไม่สนใจอะไรเลยพึ่งมาคิดได้ตอนม.2ปลายๆแล้วแบบตอนนี้เราอยู่ม.3ครูแนะแนวก็เรียกให้นักเรียนไปพูดคุยเรื่องม.4จะต่อไหนเราก็กะว่าม.3เราจะตั้งใจเอาสุดๆเพราะเราอยากเรียนวิทคณิตพอครูรู้ครูพูเว่าแบบเธอไม่ต้องย้ายรร.ไปรร.ดีๆหรอกไม่ต้องไปแข่งขันกับใครตัวเองโง่ก็ต้องยอมรับส่วนวิทคณิตครูว่าไม่ต้องเข้าสายนี้หรอกไม่ได้เก่งขนาดที่จะมาแข่งกับพวกเรียนวิทคณิตส่วนทำงานก็หาทำไรอะไรที่ตัวเองอยากทำไม่ต้องไปทำงานยากๆตัวเองไม่ได้เก่งคือตอนนี้เรารู้สึกสับสนไปหมดว่าเราควรฟังคำที่ครูพูดแล้วปล่อยจอยกับการเรียนและก็ไปเรียนศิลภาษาดีไหมคะแต่อีกใจหนึ่งหนูก็ยังอยากเรียนวิทคณิตค่ะหนูก็ไม่ได้เรียนวิทคณิตเก่งมากนะคะแต่หนูชอบมากพวกอังกฤษหนูก็ชอบแต่หนูไม่ชอบเรียนจีนหนูไม่รู้เรื่องจริงๆเพื่อนหนูบอกให้หนูเอาตามสิ่งที่หนูคิดไว้คือตั้งใจเรียนแล้วก็ทำงานที่หนูคิดไว้แล้วส่วนครูก็พูดแบบที่หนูพิมพ์ไปอะค่ะ ปล.หนูไม่ได้อยากเป็นหมอนะคะeieiอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องนะคะหนูไม่รู้จะอธิบายยังไง
เรียนไม่เก่งเกรดไม่ดี