ผมอยู่บ้านหลังปัจจุบัน มาตั้งแต่อายุ 1 ขวบ จนมาถึงวันนี้ ก็ 35++ ปี

บ้านผมในสมัย 30-40 ปีก่อน ถือว่าอยู่ตรงชานเมือง ถนนบางเส้น เป็นคันคลอง ขับรถช่วง 30 ปีทื่แล้ว มีหิงห้อย
สมัยก่อน บ้านคือ เปลี่ยวมากๆ ยังไม่มีบ้านมีสร้างกัน แต่ข้อดี คือ ไม่มีปัญหาน้ำท่วมครับ (เพิ่งจะมามีก็หลังปี 2554 มา)

ปัจจุบัน ตอนนี้ กลายไปเป็นมี apartment 2 ตึกอยู่หน้าบ้านเป็นอาคารสูง ข้างบ้านก็เป็นที่จอดรถของ apartment
เพื่อนสมัยที่ผมยังเด็กๆ ก็ขายบ้าน ตอนนี้กลายไปเป็น คอนโด กับสำนักงาน ตึกแถวร้างแถวๆ บ้าน ก็กลายมาเป็น ทาวส์โฮม (ไม่เคยคิดเลยว่าจะกลายมาเป็นแบบนี้ไปได้) บรรยากาศ เหมือนในซอยจะมีสำนักงานอยู่ข้างในซอย สถานที่ขนส่งของพวก app สีต่างๆ รถวิ่งเข้าออกค่อนข้างเยอะในบางเวลาครับ เนื่องจากเป็นซอยลัด และปัญหา คือ มันมีจุดแคบคอขวดจากสถานเริงรมภ์ ที่อยู่ห่างจากบ้านผมราวๆ 30 เมตร ทำให้รถติดในบางเวลาครับ

ปัญหาที่ผมรู้สึกก็คือ พ่อกับแม่ ผม เริ่มแก่แล้ว บ้านผมมันมีคนเข้ามากดกริ่งหน้าบ้านได้ง่าย เพราะเป็นบ้านสร้างเองสมัยก่อน
บางทีเขาก็ลืมปิดประตูบ้าง บางครั้งผมก็ห่วงเหมือนกันว่า จะมีคนเข้ามา ผมก็มีโอกาสไปดูบ้านเพื่อน บ้านญาติแถวๆ เส้น รามอินทรา ที่เป็นหมู่บ้านที่มีระบบ รปภ. ส่วนกลาง พื้นที่เล็กกว่าบ้านผมประมาณ 30-50% ผมก็รู้สึกว่า มันก็ดีนะครับ ถ้าบ้านเราอยู่ในหมู่บ้าน ที่มีสวนส่วนกลาง (ไม่ต้องดูแลเอง) มีถนนหมู่บ้านสามารถวิ่งออกกำลังกายได้ (ไม่ต้องกลัวว่า ไปวิ่งในซอยแล้วจะเจอ หมาจรจัด ซึ่งสมัยก่อน แถวบ้านผมเยอะมาก เดียวนี้ลดลงมากครับ)

ที่สำคัญ คือ เทียบราคา มันก็ถูกกว่าบ้านผม ครึ่งนึงเป็นอย่างน้อยครับ ถ้าไปซื้อบ้านเก่าในหมู่บ้าน renovate ก็คงไม่เท่าครึ่งนึงของราคาบ้านเดิม กับบ้านปัจจุบัน สิ่งที่ยังไม่ได้ทำแบบเต็มระบบ คือ การ renovate ระบบไฟฟ้า ครับ ทำเป็นบางส่วน

บ้านหลังนี้ก็ผูกพันนะครับ แต่ในใจ ก็ยังคิดๆ ว่า ถ้าเราย้ายไปอยู่บ้านที่มันเล็กๆ ลงสักครึ่งนึง ไกลขึ้นอีกนิด แต่ก็ยังมีรถไฟฟ้าสายรอง มีสองแถว วิ่งผ่าน จะดีไหม เพราะโดยส่วนตัว ก็ใช้รถเข้าออกอยู่แล้วนะครับ

บ้านผมทุกวันนี้ อยู่ตรงรัชโยธิน ครับ ก็มีสองแถวออกจากซอย ไปขึ้นรถไฟฟ้าได้สะดวกมาก แต่ก็ไม่เคยใช้เลยครับ เพราะทำงานออก site ลูกค้านอกเมือง กลายเป็นว่า ผมอยู่ตรง CBD ริมๆ เหนือ แทบจะสะดวกสู้เพื่อนที่อยู่ชานเมืองไม่ได้ครับ

อยากให้แชร์ๆ กันครับ