สวัสดีค่ะ เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเลยก่อนอื่นต้องขอสวัสดีเหล่าพี่ๆและเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ก่อนนะคะ
ถ้าหากพิมพ์วกๆวนๆไม่เข้าใจ ต้องขอโทษด้วยนะคะ 

จขกท อายุ 23 ค่ะ เป็นลูกคนโต เพิ่งเรียนจบหมาดๆมา 2 เดือน จบวิศวะคอมค่ะ ตอนนี้ได้งานทำเกี่ยวกับสายไอทีที่บริษัทแห่งหนึ่ง

จริงๆถ้าว่าไปตามเนื้อผ้าก็ตามหัวข้อเลยค่ะ คุณพ่อจขกทมีการพูดเรื่องนี้มาตลอดว่าให้ไปสอบข้าราชการ
แต่ตอนเข้ามหาลัยเขาก็เชียร์เราเข้าคณะนี้มาตลอด แต่พอเรียนไปเรื่อยๆก็อยากให้จขกทไปสอบข้าราชการ
เรียนจบให้ไปสอบข้าราชการ ส่วนตัวเองขจกทเองไม่ชอบการทำงานเป็นข้าราชการค่ะ
เข้าใจคุณพ่อค่ะ แต่อยากให้เขาเข้าใจเราบ้าง เขาพูดเรื่องนี้ทุกครั้งที่กลับบ้าน แม้แต่คุยโทรศัพท์ก็มักจะคุยเรื่องสอบราชาร
เขาก็จะพูดตลอดว่า ก็แค่พูดเฉยๆ ไม่ได้บังคับให้ทำตามสักหน่อย แต่คนฟังมันท้อค่ะ เข้าใจว่าเขาหวังดี แต่จขกทเหนื่อยค่ะไม่รู้จะคุยจะตอบยังไง
แถมพอวกมาคุยเรื่องนี้ทีไรก็ต้องมีปากมีเสียงก็เล็กน้อย

จริงๆเรื่องเกิดจากจขกทเองบ่นว่าทำงานมันก็เหนื่อยค่ะ มันเพิ่งเริ่มทำงานด้วยการต้องปรับตัวและอะไรหลายๆอย่าง เราก็อยากคุยกับครอบครัว กับคนที่คิดว่าเราน่าจะคุยได้ พอคุยพ่อเขาก็พ่อเขาก็บอกว่าให้สนุกไปกับงาน ไอเราก็พูดแกมเล่นเหมือนที่คุยสนุกกับเพื่อนว่าไม่มีงานที่สนุกหรอก ถ้าเป็นงานแล้วก็เหนื่อยไปหมด เขาก็จะพูดว่าใครเขาจะคิดเรื่องเหนื่อยกันทำงาน พูดประมาณให้บอกแล้วไปสอบราชการ จะสบายตอนหลัง ไหนจะสวัสดิการการรักษาตัวให้พ่อแม่ก็โรงพยาบาลเบิกก่อนได้นะ ท้อค่ะ รู้สึกเหนื่อยที่จะต้องคุยเรื่องนี้ แต่โชคดียังมีคุณแม่ที่เข้าใจเราค่ะ จะออกตัวให้แทนตลอด 

จริงๆก็อยากให้เขาตอบกลับแค่ว่า เหนื่อยก็ปกติค่ะ ทำไปเดี๋ยวก็ดีขึ้นเก่งขึ้น อยากให้ยอมรับในทางที่เราเลือกในชีวิจที่เราเลือก อยากให้เข้าใจและพูดปลอบใจมากกว่า แต่ก็ต้องได้ยินเรื่องข้าราชการทุกที

ส่วนตัวแล้วชอบกดดันตัวเองค่ะ ก่อนหน้านี้ร้องไห้บ่อยมากกับการทำงานครั้งแรก เหมือนยังต้องปรับตัวกับรู้สึกว่าตัวเองยังเก่งไม่พและขาดความมั่นใจในตัวเอค่ะ

อยากระบายและสอบถามพี่ๆที่กำลังเป็นคุณพ่อคุณแม่ มีความคาดหวังในเรื่องนี้ยังไง หรือเพื่อนๆที่มีความกดดันในเรื่องนี้ยังไงสามารถมาแชร์กันได้เลยนะคะ อยากทราบทั้งแนวคิดและคำแนะนำเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนมากๆเลยค่ะ