เริ่มแรก เราโตมากับยาย แม่เพิ่งมาส่งเสียตอนเรียนเข้ามหาลัย (ม.ราม) แล้วเรายังเรียนไม่จบ เลยหางานทำ ยายกับแม่ทะเลาะกัน เลยออกมาอยู่กัน 2 คน แต่แม่ให้แฟนเรามายู่เป็นด้วย(เช่าหอ) แม่ทำงานแม่บ้านต้องค้างบ้านเจ้านาย หยุดเฉพาะวันเสาร์ แล้ววันเสาร์แม่ก็จะทำกับข้าวมาให้เรากับแฟนเพราะที่หอทำไม่สะดวก ยอมรับว่าแม่ก็ช่วยหลายอย่าง แต่เเม่เป็นคนติดการพนัน ชอบยืมเงินเราก็แฟนไปหมุนก่อน เบิกเงินเดือนล่วงหน้าตลอด  ยืมไปแต่ก็คืนแล้วก็ยืมไปอีก เคยทะเลาะกันเรื่องนี้ไปแล้ว เราบอกไม่ให้แม่ทำกับข้าวมา ให้ใช้ของแม่ให้พอเลย เค้าก็ดราม่านู่นนี่ เราก็แบบไม่อยากทะเลาะสุดท้ายก็ทำแบบเดิม ล่าสุดก็ทะเลาะเรื่องเดิมมาขอแล้วเราไม่มีให้ ก็ยกเรื่องอื่นขึ้นมาด่าบอกน้อยใจเรานู่นนี่ ซึ่งบอกก่อนที่บ้านไม่มีใครเอาแม่แล้ว เพราะหาแต่หนี้สินมาให้  มีให้คืนบ้างแต่ยังไม่เท่าที่แม่เอาของยายไปเลย ชอบพูดเหมือนตัวเองโดนกระทำ ทั้งที่ตัวเองทำคนอื่น ยายบอกให้ตัดขาดไปเลย  ล่าสุดก็เรื่องที่เอาแฟนใหม่มาห้องทุกวันเสาร์  แม่มาพักเพราะวันหยุดของแม่ เรากับแฟนเดือนนึงทำงาน หยุด เสาร์-อาทิตย์ แค่ 2 อาทิตย์  นอกนั้นทำงานจันทร์-เสาร์ แต่ทุกวันเสาร์ที่เราหยุด เราต้องรีบตื่นเหมือนไปทำงาน ออกไปนั่งเล่นที่ห้างบ้าง นู่นนี่ เพื่อให้แฟนใหม่แม่มากินข้าว เค้าบอกว่าเกรงใจเราที่เป็นลูก ถ้าเราอยู่เค้าไม่เข้ามากิน แม่ก็จะไม่พูดตรงๆหรอกแต่ชอบพูดกดดันอ้อมๆ ว่าให้ออก แล้วเราก็ต้องออกทุกครั้ง เราไม่เข้าใจ ว่าถ้ามากินข้าวทำไมเราต้องออก แฟนใหม่แม่ก็มีบ้านไม่ไปกินที่บ้านเค้าล่ะ จะมาวุ่นวายอะไรกับเรา เคยคุยเรื่องนี้กับแม่ไปแล้ว แม่ก็ดราม่าใส่อีก คือเราแค่จะให้ปรับ อาทิตย์นี้เราไม่อยู่เราทำงานมากินได้ปกติ อาทิตย์ไหนเราอยู่ก็มาได้ ไม่ได้ว่าอะไรเลย แต่ไม่ใช่ให้เราต้องออกไปข้างนอก เพื่อให้แฟนใหม่เข้ามากินข้าว  รอบนี้เราว่าจะคุยเรื่องนี้กับแม่อีกรอบ จะมีวิธีพูดกับแม่ยังไงดี