สวัสดีค่ะ

 ถ้าใครว่าตัวเองชีวิตแย่ ลองฟังเรื่องของเราดูนะ อาจจะมีกำลังใจขึ้น

  ปัจจุบันเราอายุ 27 ชีวิตนี้ขึ้นๆลงๆหนักมากจนปรับตัวไม่ทัน มีพี่น้องสองคนเราเป็นคนเล็ก ตอนเด็กๆพ่อแม่มีเงินเรียนเอกชนมีรถยนต์ขับ ไปๆมาๆ ที่บ้านขายรถ โดนย้ายไปเรียนโรงเรียนรัฐบาลแถวบ้าน พ่อแม่เราลำบากมาก ต้องขี่มอไซต์พังๆตากแดดตากฝน ต่อมา พ่อมีกิ๊ก หนีย้ายไปอยู่กับกิ๊ก ทิ้งเราอยู่กับแม่เลี้ยงเรากับพี่ชายแบบตามมีตามเกิด  แม่เราเป็นครูรายได้ไม่เยอะ แต่ทุกบาท เขาให้ครอบครัวหมด ไม่มีชีวิตเพื่อตัวเอง ไม่เคยหัวเราะเลยสักครั้ง ไม่อคยซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ และร้องไห้แทบทุกคืน แม่เราป่วยเป็นเบาหวานแบบหนัก เข้าออกห้องฉุกเฉินตลอด บางวันอ้วก บางวันเป็นลม ชักบ้าง บางว้นนอนหมดสติ เรากลัวการกลับบ้านค่ำมากๆ กลัวว่าแม่จะเป็นอะไรไปสักวัน บางวันเรากลับมาตัวแม่บวมเปร่งผิดปกติ น่ากลัวมากๆ เพราะเราเคยเเห็นญาติคนนึงเป็น เป็นผลจากไตไม่ดี พอญาติคนนั้นหายตัวบวมก็เสียเลย เรากลัวแม่เสียมาก เรานอนกอดแม่ทุกคืนเพราะกลัวแม่ตาย แม่แอกมิทโรงพยาบาลถี่มาก เดือนนึง 4-5 ครั้ง จนประวัติการรักษาหนา สูง และหน้กมาก และอาการโคม่าทุกรอบ แต่แม่ก็สู้มาก  ถึงจะเข้าๆออกๆ จนที่ทำงานลดตำแหน่งแม่ ต่อแม่เป็นโรคเครียด ไม่กล้าไปหางานทำ อับอายที่โดนให้ออก เก็บตัวอยู่ในบ้าน หนี้ก็บานเพราะไม่มีงานทำ บัตรเครดิตเอย หนี่บ้าน หนี้รถเอย มารุมแม่หมด แมาเรานอนร้องไห้หนักมาก เราไปเรียนมหาลัย ค่าเทอมก็แพงเอาเรื่องจนแม่เราต้องไปจำนำบ้านเพื่อส่งเราเรียนให้จบ เพราะมีคนดูถูกแม่ไว้ว่าไม่มีปัญญาส่งเราหรอก (เพื่อนแม่ไม่ดีสักคน ดูถูกและเหยียดแม่เราตลอดเพราะสภาพโทรมๆจนๆยอมๆคน) พอเอาบ้านไปจำนำเพราะรับใข้เงิน ถูกโกงอีก เสียบ้านไปเลย 1 หลังฟรีๆ  ให้กับเพื่อนรักแม่ ที่เรามองไว้แล้วว่างูพิษ แต่ยังดีที่ยังมีบ้านอีกหลังที่แม่ซื้อไว้ช่วยเพื่อนแม่อีกคน แต่เนื่องจากเพื่อนคนนั้นบ้านเค้าจะถูกยึด แม่เลยไปช่วยซื้อไว้ให้เขาผ่อนตรงกับเรา อยู่จะครบปี ไม่ผ่อนสักบาท ในที่สุดก็ต้องใช้วิธีขนของเขาออกแล้วเอากุญแจไปล็อกไว้ เพราะเราก็จะไม่มีที่อยู่ ดลยต้องย้ายเข้าไปอยู่ที่นั่น นี่คือแม่เราต้องผ่อนแพงทุกเดือนด้วยเงินเก็บอันน้อยนิด จ่ายทั้งค่าน้ำค่าไฟให้เขาอยู่ฟรี ต่อมา เราเรียนจบ ตั้งใจจะพักนิดหน่อย อยู่ๆแม่โดนไล่ออก  ไม่มีเงินเหลือสักบาท เครียดมากจนช็อก หมดสติเข้าโรงพยาบาล ต่อมาหัวใจหยุดเต้นไป 5 นาที ฟื้นขึ้นมาเป็นผู้ป่วยติดเตียง เราเลยจำเป็นต้องติดต่อพ่อ ขอเงิน ก็พบว่าพ่อไปหลอกคนอื่นว่าแม่เราตายแล้วเพื่อขอเงินค่าทำศพส่งมารักษาแม่ แต่แม่เรายังไม่ตาย และพ่อก็ยังระรื่นกับแฟนใหม่อีกหลายคน มีแต่เราคนเดียวที่อยู่เช็ดของเสีย อาบน้ำ แบกแม่ขึ้นรถใบรพ (รถที่แม่ซื้อให้พี่ชาย) พี่ชายก็หายหัวไปเลย ระหว่างนั้นก็ได้ข่าวว่าพี่ชายมันไปทำผญสองคนท้อง ทั้งแฟนและกิ๊ก คนแรกฟ้องมันขึ้นศาลข้อหาพากย์ผู้เยาว์ คนที่สองขอเงิน5 แสน พี่เครียดจนเอารถที่มีคันเดียวของบ้าน ไปขับชนต้นไม้หวังฆ่าตัวตาย สรุปไม่ตายและรถพัง ต้องเสียเงินเพิ่มอีกหลายแสน ตอนนั้นคือเราร้องไห้กับบริษัทรถเลย จนเจรจาต่แรองหนี้ได้ เพราะช่วงนั้นแม่เราอยู่ไอซียู เราดูแลคนเดียว จะไปหางานก็ไม่ได้หล้งๆแม่ก็ฟอกไต ค่าใช้จ่ายหนักมากทุกวันๆ เราก็ต้องแบกหน้าไปขอเงินพ่อ ก็ให้บ้าง ด่าบ้าง อะไรในบ้านขายได้ก็ขาย ทำงานขายของออนไลน์ก็ขายไม่ดี พอแม่กลับมาบ้านก็อาการหนัก ดูแล 24 ชั่วโมงคนเดียว ไม่กล้าหลับเลยเพราะอาการหนักมาก พลาดแค่วิเดียวก็อาจจะมีอะไรเกิดขึ้นได้ จนวันนึงแม่อ้วกเป็นเลือด สำลักเลือด เราตั้งสติ เรียกรถรพมาช่วยเกือบไม่ทัน แม่เราก็เข้าไอซียูอีกครั้ง หมอบอกไม่น่ารอด ตอนนั้นโทรหาพ่อ พ่อโดนคดี ติดคุก เพราะไปทำงานอะไรไม่รู้ต่างประเทศ แล้วนายจ้างเค้าไม่จ่ายเงืน ตัวเองไปพันพันกับเขา เลยโดนฟ้องไปด้วย แต่ก็ไม่รู้เรื่องจริงเป็นยังไงนะ พยายามพูดเหมือนตัวเองไม่ผิด แต่พ่อเราก็ไม่ใข่คนดึ เราเลยไม่รู้ยังไง จะข่วยดีไหม แต่ตอนนั้นคิดแค่แม่ เป็นห่วงแม่ เลยทักไปคุยกับเพื่อนๆพ่อ ญาติๆ (ทั้งๆที่ไม่เคยคุย) ไปขอรวบรวมเงินจนครบ 2 แสนเงินสด ไปประกันพ่อออกมา เพราะถ้าพ่อไม่ออกมา ทุกอย่างหน้าจะเละกว่านี้ แม่อาจจะไม่มีค่าฟอกไต หรือค่าฉุกเฉินต่างๆ พอออกมา ก็ใช้ชีวิตลั้นลา นอกใจแม่ต่อ แล้วพี่ชาย ตอนที่เรามีเงินสองแสนรอประกันพ่อ มันมาขู่จะเอาเงินด้วยนะ ถ้าไม่ให้เงิน จะไม่ช่วยประกันพ่อ (ละคือไม่ได้ช่วยอะไรเลย เราไม่เชื่อมัน เลยเอาเงินไปฝากกับเพื่อน มันมากระชากลากถูเอาเงินกับเรา ดีที่เราอยู่กับมันมานานเลยมีเกาะป้องกัน มีสติเอาเงินไปไว้ที่อื่นก่อน) พอเรากลับมาดูแลแม่ต่อ ไม่นานพ่อก็เริ่มโอนค่ารักษาบ้าง ไม่โอนบ้าง เราเครียด เลยไปสมัครงาร แล้วไปขอร้องให้ญาติแม่มาช่วยดูแล ปรากฏว่าได้งาน บริษัทดี แต่งานหนักมาก ทำทั้งวัน เราเจอแม่วันละไม่กี่ชั่วโมง แล้วญาติที่มาดูแลแม่ก็เอาอาหารที่หมอห้ามให้แม่กิน จนต้องแอดมิดอีกรอบ รอบนี้เป็นหนัก หายใจเองไม่ได้ หนักขึ้นเรื่อยๆ ญาติคนนั้นก็หนีไปเลย (ใจร้ายมาก) และไม่นานแม่เราก็เสียเลย ภายในไม่กี่วัน ต่อมาเราก็แจ้งพ่อกับพี่  พ่อก็ดูปกติ ไม่เศร้า ทำสไตล์เดิม ไถเงินคนอื่นมาช่วยงานศพ พี่ชายก็ร้องไห้หนัก  แหม ตอนอยู่ไม่เคยมาดูแล ไปนอนร้องไห้เฝ้าป่าช้า โพสต์ให้คนสงสาร เหมือนเป็นลูกกตัญญู เราก็จัดงานศพไปให้เรียบร้อย ต่อมาได้เงินค่าครู คนละแสน เราก็เอาไปซื้อคอนโดปล่อยเช่า ก็ปล่อยได้ ต่อมาโดนเพื่อนที่ทำงานแกล้ง รุ่นพี่อายุเยอะแกล้ง เห็นเราหยุดบ่อย ก็แซะ เพราะเราไปดูแลแม่ เราเลยขอย้ายไปอยู่กทม ต่อมาเขามีให้สมัครสอบไปเรียนต่อต่างประเทศ ก็สอบผ่าน แต่ก็ไม่มีโอกาสได้ไป ทำงานไป แม่ของหลานคนที่สอง เป็นคุณแม่วัยใส เลี้ยงหลานไม่ไหว (ประมาณอนุบาล3 ตอนแรกน้องอยู่กับยาย)  เพราะจะไปกับแฟนใหม่ เลยเอาหลานมาทิ้งไว้กับเรา และหนีไปเลย หลังจากนั้นทั้งพี่และแฟนพี่ก็ทักมาขอยืมเงินเรื่อยๆ ตอนนั้นเราเครียดมาก แต่ก็ถือว่าทำบุญ ลูกก็เลี้ยงให้ พ่อแม่ก็เลี้ยง พี่ก็ไปกดเงินในธนาคารแม่ไปใช้จนหมด ถ่ายรูปอวดรวยลงเฟสบุ๊ค ไม่นานเงินหมด มอไซต์แม่ก็เอาไปขับจนชนและพัง สุดท้ายมันจะเอาบ้านแม่ที่ยังผ่อนไม่หมด ดีที่เราเอาไปปล่อยเช่าไว้ มันก็โพสต์ด่าเราสารพัด เราก็ไม่คิด ถ้าให้มัน บ้านน่าจะโดนยึด มันไม่น่าผ่อนได้ เพราะไม่ทำงานอะไรเลย ต่อมาเราก็ตั้งใจทำงานเลี้ยงหลาน สอนหลานดีๆ แล้วอยู่ดีๆ จากที่เราเงินเดือด 4-5 หมื่น (เป็นเซลล์กินค่าคอม ) เค้าก็ลดเงินเดือนเรา เหลือหมื่นเจ็ด ตอนนั้นเราแทบบ้า เพราะต้องจ่ายทั้งค่าเทอมหลาน ค่าเช่าต่างๆ จนถึงตอนนี้เรายังทำงานอยู่ที่เดิมอยู่ นอนไม่เคยหลับเลยสักวัน สงสารหลานมาก ต้องอยู่กันแบบอดๆ อยากๆ หางานใหม่ไปสัมภาษณ์เกือบ 10 งานก็ไม่ผ่าน เราตันไปหมดแลัว ตอนนี้เราลองหลายอย่างทำหลายทางมาก ทั้งนายหน้าคอนโด  ทั้งขายของออนไลน์ แกรปก็เปิดขายน้ำหลังเลิกงาน เราไม่รู้ว่าทำไมชีวิตเรามันถึงได้เป็นขนาดนี้ โดนทวงหนี้ทุกวัน จากที่เครียดอยู่แล้ว ไปรักษาซึมเศร้า ตัวบวมใหญ่ อ้วนมากก จากหนัก 48-49 ตอนนี้เกือบ 70 ทั้งๆที่ไม่ได้กินอะไรเยอะเลย ไม่กล้าไปเจอผู้คน ไม่กล้าสมัครงานใหม่เพราะโดนปฏิเสธรัวๆ ทั้งๆที่ตั้งใจมาก แต่ก็ไม่มีงานไหนจะได้เยอะเท่างานเดิมเลย กลับไปขอร้อง HR ว่าให้เรากลับมาทำตำแหน่ง้ดิมเถอะ เขาก็พูดเชิงบีบๆให้ลาออก เพราะเค้ากำลังไล่คนออกอยูา ขู่ทุกวันเลย บอกสิ้นปีนี้จะไม่ต่อสัญญาด้วย เราเครียดมากเลย ทำยังไงดีคะ พอมีทางไหนแนะนำไหมคะ เราเรียนจีนมาแต่ไม่ค่อยมั่นใจ เพราะยิ่งโดนปฏิเสธมา กลัวการสัมภาษณ์งานไปเลยค่ะ ล่าสุดโดนหลอกไปทำจีนเทาด้วย ทำไมชีวิตตนเรามันถึงขนาดนี้คะ อย่าถามเรื่องความรักนะคะ ไม่เคยสมหวังเลย ไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ แต่อย่างน้องยังดีที่มีหลาน และเพื่อนดีคอยซับพอร์ตค่ะ ถ้าผ่านเข้ามาอ่านขอกำลังใจหน่อยนะคะ ตอนนี้เราเหนื่อยมากเลย ไม่รู้โลกจะใจดีตอนไหน แต่เราก็จะไม่หยุดพัฒนาตัวเองค่ะ คงต้องมีสักวันที่เป็นของเรา ขอบคุณที่มาฟังเราระบายนะคะ แชร์เรื่องของตัวเอง แวพพูดคุยกันได้นะคะ