ตามหัวข้อเลยค่ะ หนูเป็นเด็กมัธยมปลายคนนึง ที่เรียนดีมาตลอดตั้งแต่ม.ต้น  ค่อนข้างเรียบร้อย ปกติเป็นที่รักของครู ชอบช่วยครูถือของ เอกสาร เราจะพูดมากแค่กับเพื่อนสนิทค่ะ กับคนไม่สนิทหรือผู้ใหญ่จะค่อนข้างพูดน้อย ครูที่หนูหมายถึงตามหัวข้อคือ ครูที่ปรึกษาหนูเองค่ะ หรือเรียกว่าครูประจำชั้น ประจำห้อง ก็ได้ หนูไม่ทราบที่มาที่ไปเลยว่าเขาไม่ชอบหนู อคติกับหนูเริ่มจากอะไร มารู้ตัวอีกที คือเขาปฏิบัติกับหนูไม่เท่าเพื่อนคนอื่นในห้อง หนูชอบวิชานึงมากๆ แล้วครูคนนี้ เขาสอนวิชานี้พอดี หนูเลยเข้าไปชวนเขาคุยค่ะ ว่าตรงนี้พึ่งมีวิจัยออกมาใหม่ น่าสนใจมากเลย คุณครูรู้รึยังคะ แต่เขาก็ชอบบ่ายเบี่ยงเหมือนไม่อยากตอบ เสียงก็ดูไม่พอใจเรา เอาแต่ถามหนูกลับว่า ไหนแหล่งอ้างอิง **แบบน้ำเสียงและสีหน้าไม่ค่อยจะพอใจ**เหมือนรำคาญจะว่างั้นก็ได้ แต่หนูก็ไม่ได้ถามเขาตอนไม่ว่างนะ หนูเสียความรู้สึกจริงๆ หนูแค่คาดหวังว่าจะได้แลกเปลี่ยนความรู้ ถัดมาคือ หนูไปแจ้งปัญหาในห้อง ว่ามีเพื่อนคนนึงเสียงดังตอนสอบ (ปกติก็ดังตลอด แต่ตอนสอบไม่ไหวจริงๆ) เขาก็พูดจา เข้าข้างอีกฝ่ายมากๆ อาจเพราะเป็นลูกรักครูท่านนี้ด้วย แถมคำพูดดูจะไม่ชอบหนูสุดๆ จะว่ายังไงดี เขาก็บอกไม่ก่าวก่าย ไม่ใช่ปัญหาครู โตพอแล้ว หนูช็อคมากเลยค่ะ คิดว่าถ้าบอกครู ครูจะได้ไปตักเตือนเพื่อนคนนี้เป็นการส่วนตัวเรื่องพฤติกรรม จริงๆมันมีรายละเอียดที่แย่กว่านี้อีก แต่แค่เกริ่นก็พอ
แถมยังเอาหนูไปแซะหน้าห้องเรื่องนี้ด้วย แบบว่า พูดลอยๆประชดประชัน หนูก็ไม่รู้ว่าเขาทำไปทำไม เครียดมากเลยค่ะ พยายามคิดบวกแล้ว แต่ก็อดเสียใจไม่ได้อยู่ดี