คือเราแอบชอบน้องคนนึงเค้าเป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อ
แต่ก่อนหน้านี้ก็เจอมานานแล้วไม่ได้รู้สึกอะไรแต่รู้ตัวอีกทีไปชอบเค้าตอนไหนไม่รู้
ปกติเราก็ไปซื้อของบ่อยก็จะมองน้องเค้า น้องเค้าพูดเก่งบริการดีกับทุกคน เราก็แอบมองไปเรื่อยตามประสาคนแอบชอบ
เค้าก็มีมองกลับมาบ้างเราก็ทำเป็นมองอย่างอื่นไป แต่มีครั้งนึงเป็นครั้งแรกที่น้องเค้ามองเราคือเรารอของอยู่หันไปเจอน้องเค้ายืนมองเราอยู่เราก็มองกลับนะมองกันอยู่สักพักเป็นเราที่ต้องหันหลบก่อน
แล้วก็มีน้องเค้ามองเราแบบนี้อีก 2-3 ครั้งแต่เราก็ทำนิ่งๆไม่ได้ยิ้มหรืออะไรให้ มีครั้งนึงเราถามหาสินค้ากับน้องเค้าแล้วเรากับน้องเค้าคือจ้องตากันเลย เหมือนคุยกันแล้วมองตา
ตั้งแต่นั้นเหมือนเราสบตากันบ่อยขึ้น บางทีเราเดินเข้าร้านน้องเค้าก็มองเราตั้งแต่เดินเข้า แต่ไม่รู้มองแบบนี้กับทุกคนมั้ย555
จนเราบอกตัวเองเอาวะลองหันไปมองสิเค้ามองเรามั้ยก็สบตากันคือน้องเค้ามองตาเราจนเป็นเราต้องหันหนีอีกแล้ว
ตอนเดินออกเราก็มองน้องเค้าก็สบตากับเราอีก พออีกวันเราเดินเข้าไปเค้าก็มองมาที่เราแต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้ายิ้มหรือไม่ยิ้มเพราะเค้าใส่แมสตลอด
แต่บางทีตอนเราไปจ่ายเงินที่เค้าเตอร์ที่น้องเค้ายืนน้องเค้าไม่มองเราเลย เหมือนเราไม่มีตัวตน เราก็แอบเฟลนิดนึง พอพยายามจะเลิกชอบน้องเค้าก็มาสบตากับเราอีก
แอบชอบคนๆนึงนี่มันทรมานจริงๆ ตอนนี้คิดว่าจะเลิกชอบจริงๆแล้วพยายามจะไม่ไปเวลาที่น้องเค้าทำงานกลัวจะรู้สึกไปเองคนเดียวมากกว่านี้ มันจะเจ็บ
ปล.อาจจะพิมพ์งงๆหน่อยเราพิมพ์ไปก็งงไป555
เค้าก็ชอบเราหรือแค่เราคิดไปเอง
แต่ก่อนหน้านี้ก็เจอมานานแล้วไม่ได้รู้สึกอะไรแต่รู้ตัวอีกทีไปชอบเค้าตอนไหนไม่รู้
ปกติเราก็ไปซื้อของบ่อยก็จะมองน้องเค้า น้องเค้าพูดเก่งบริการดีกับทุกคน เราก็แอบมองไปเรื่อยตามประสาคนแอบชอบ
เค้าก็มีมองกลับมาบ้างเราก็ทำเป็นมองอย่างอื่นไป แต่มีครั้งนึงเป็นครั้งแรกที่น้องเค้ามองเราคือเรารอของอยู่หันไปเจอน้องเค้ายืนมองเราอยู่เราก็มองกลับนะมองกันอยู่สักพักเป็นเราที่ต้องหันหลบก่อน
แล้วก็มีน้องเค้ามองเราแบบนี้อีก 2-3 ครั้งแต่เราก็ทำนิ่งๆไม่ได้ยิ้มหรืออะไรให้ มีครั้งนึงเราถามหาสินค้ากับน้องเค้าแล้วเรากับน้องเค้าคือจ้องตากันเลย เหมือนคุยกันแล้วมองตา
ตั้งแต่นั้นเหมือนเราสบตากันบ่อยขึ้น บางทีเราเดินเข้าร้านน้องเค้าก็มองเราตั้งแต่เดินเข้า แต่ไม่รู้มองแบบนี้กับทุกคนมั้ย555
จนเราบอกตัวเองเอาวะลองหันไปมองสิเค้ามองเรามั้ยก็สบตากันคือน้องเค้ามองตาเราจนเป็นเราต้องหันหนีอีกแล้ว
ตอนเดินออกเราก็มองน้องเค้าก็สบตากับเราอีก พออีกวันเราเดินเข้าไปเค้าก็มองมาที่เราแต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้ายิ้มหรือไม่ยิ้มเพราะเค้าใส่แมสตลอด
แต่บางทีตอนเราไปจ่ายเงินที่เค้าเตอร์ที่น้องเค้ายืนน้องเค้าไม่มองเราเลย เหมือนเราไม่มีตัวตน เราก็แอบเฟลนิดนึง พอพยายามจะเลิกชอบน้องเค้าก็มาสบตากับเราอีก
แอบชอบคนๆนึงนี่มันทรมานจริงๆ ตอนนี้คิดว่าจะเลิกชอบจริงๆแล้วพยายามจะไม่ไปเวลาที่น้องเค้าทำงานกลัวจะรู้สึกไปเองคนเดียวมากกว่านี้ มันจะเจ็บ
ปล.อาจจะพิมพ์งงๆหน่อยเราพิมพ์ไปก็งงไป555