…เดี๋ยวมันจะชิน แค่แผลเป็นอาจนาน…

กระทู้สนทนา

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ 

เธอเดินไกลออกไป ไม่แม้เหลียวกลับ
ฉันมองอยู่ จนเธอลับ เลือนลับหาย
เจ็บรึ?  มันชาเกินเจ็บแล้ว ใจมันตาย
ใจสลายครั้งปากเสียง เพียงผ่านมา

ฉันไม่รู้ไม่ระแวง เธอแบ่งใจ
ใครต่อใครปันให้ เธอให้ค่า
กดชอบกดรักใครคนนั้น เสมอมา
กดเลิกฉันก่อนหน้า แล้วใช่ไหม?

ถอนใจเถอะ หัวใจฉัน สั่งให้ถอน
ตัดใจเถิดอย่าย้อน คืนดีใหม่
ทำใจได้แล้ว พอทีได้แล้ว หยุดให้ไว
เจ็บช้ำแค่ไหน เดี๋ยวมันจะชิน แค่แผลเป็นอาจนาน

เธอเดินหายไปแล้ว ฉันยังยืนเหม่อ
สับสนปนเซ่อ โอ้…ช่างน่าสงสาร
ชุ่มชื่นพบรัก อกหักรักร้าว เฝ้าทรมาน
สุดยากจะผ่าน ช้ำรักอีกนานในครั้งนี้.

…………

“แสนสั้นเหลือเกินหนอ ความรัก
และยาวนานยิ่งนักการลืมเลือน”
Pablo Neruda (1904-1973)
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่