เรารู้สึกว่าตัวเอง ขี้น้อยใจหรือต้องการความสนใจมากกว่าคนปกติ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรและไม่อยากเป็นแบบนี้ด้วย

อย่างเช่น เรามีเพื่อนที่สนิทเป็นa เวลางานกลุ่ม คนอื่นเขาก็เรียกaไปคุยด้วย แต่ไม่เรียกเรา เวลาถ่ายรูปห้องเขาก็เรียกa แต่ไม่เรียกเรา ทั้งที่เราก็นั่งอยู่ข้างๆยืนอยู่ข้างๆ ไม่ใช่แค่งานกลุ่มหรือถ่ายรูปห้อง เวลาคุยจ้อกแจ้กปกติ ทุกคนก็เรียกแต่a คุยแต่กับa  ทุกคนในห้องแทบไม่คุยกับเราเลย แต่เราอยากคุยกับทุกคนมาก เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ แต่เราร้องไห้ในห้องน้ำไปหลายครั้ง

ไม่ใช่แค่ที่โรงเรียน ที่บ้านเราก็เป็นบ่อยๆ รู้สึกว่าครอบครัวไม่รัก ทั้งที่ก็ปกติดี ไม่ได้แย่ ไม่ได้กดดันหรือทำร้ายร่างกายใดๆ แต่เรารู้สึกน้อยใจตลอดเวลา รู้สึกว่ารักพี่มากกว่า ตอนกินข้าวทุกคนก็คุยแต่กับพี่ คุยแต่เรื่องของพี่ แทบไม่คุยกับเราเลย เวลาล้างจานก็ให้แต่เราล้างตลอด จนคิดว่าที่อยากให้มากินข้าวด้วย เพราะแค่อยากได้คนล้างจาน

เรื่องแค่นี้ แต่ส่งผลกระทบมาก บางทีเราก็รู้สึกแย่มากๆ จนไม่อยากคุยหรือมองหน้าใครเลย เศร้าจนอยากขังตัวเองไว้ที่ไหนก็ได้ตลอดไป รู้สึกร้องไห้เท่าไหร่ก็ไม่พอ ไม่อยากเป็นแบบนี้ ไม่รู้ด้วยว่าคืออาการอะไร

แต่เรารู้สึกว่าบางทีอาการของเรามันก็ผิดปกติแปลกๆ คนที่ไหนเขาคิดแบบนี้ ไม่รู้ควรจัดการกับตัวเองยังไงดี เพราะเรารู้สึกขาดๆ ยังไงไม่รู้ รู้สึกเหงามากๆตลอดเวลา มีครั้งสองครั้งที่เพื่อนสนิทเราไม่ว่าง แล้วเราก็ต้องนั่งกินข้าวคนเดียวไปหลายวัน แล้วอยู่ๆก็ร้องไห้ออกมาเฉยเลย เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราร้องไห้เรื่องอะไร เราไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมเป็นแบบนี้ หรือรู้สึกแบบนี้