สวัสดีค่ะเราขอเริ่มเลยนะคะเพราะไม่รู้จะเกริ่นอะไรดี เรื่องก็คือบ้านเราติดกับบ้านลุงคนนึงค่ะซึ่งเขาสนิทกับแม่เรามากๆสนิทกันเป็นสิบๆปีเลยลุงเขามีลูกชาย1คนแล้วลูกชายเขาก็มีลูกชายค่ะซึ่งก็คือหลานของลุงคนนั้น ลูกชายของลุงเขาทำงานที่ต่างจังหวัดก็เลยให้ลุงเขาเลี้ยงหลานค่ะ แล้วทีนี้เรื่องมันเกิดคือ เวลาเราอยู่บ้านคนเดียวเราชอบได้ยินเสียงน้องร้องบ่อยๆ ร้องดังมากๆ เราเคยบอกแม่แม่เราก็บอกเราว่าลุงเขาชอบจับน้องใส่รถเข็นเด็กแล้วปล่อยน้องไว้ในห้องครัว แม่เราได้ยินเลยเดินไปดูแม่ก็เจอน้องร้องไห้อยู่ในห้องครัว น้องอายุประมาณ7-8เดือนค่ะ แม่เราชอบพาน้องมาเล่นที่บ้านบ่อยๆเพราะแม่เราอยากมีหลาน บ้านเรารักเด็กทุกคนค่ะ เราเองก็อยากมีน้องเพราะเราชอบเลี้ยงเด็กและเราเป็นน้องสุดท้อง ประมาณ2เดือนที่แล้วเราอยู่บ้านคนเดียวแม่เราไม่อยู่ เรานั่งกินข้าวแล้วเราได้ยินเสียงน้องร้องค่ะ ร้องดังแล้วก็นานมาก
ๆเรายืนยันเลยว่าเราได้ยินเสียงน้องร้องเกือบ1ชม. เราเดินวนทั่วบ้านเพราะเราเป็นห่วง ปกติแม่เราคงเดินไปอุ้มน้องมาบ้านเราแล้วแต่เราอยู่คนเดียวเราไม่กล้าไปอุ้มน้องมา เพราะปกติเราไม่ค่อยคุยกับคนบ้านนั้น มีแค่แม่เราที่สนิทกับบ้านนั้น น้องร้องนานมากๆเราสงสารจนเราแทบจะร้องตามเลยค่ะ เรารู้เลยว่าน้องโดนแบบเดิมอีกแล้วเพราะครัวเรากับครัวเขาหันหน้าเข้าหากัน เราได้ยินเสียงน้องร้องชัดมากเราเดินวนไปวนมาจนแม่มาแล้วเราก็บอกแม่ แม่ก็เลยรีบวิ่งไปอุ้มน้องมา สภาพน้องคือร้องจนหน้าแดงตัวแดงหมดแล้วเพราะช่วงนั้นมันหน้าร้อนด้วย เราสงสารน้องมากๆ เราไม่เข้าใจว่าเขาจะทำแบบนั้นกับน้องทำไมในเฟสเขาก็ลงรูปน้องเหมือนปู่คนนึงที่รักหลานมาก
เราเห็นสภาพน้องแล้วจะร้องไห้เลยค่ะ
       วันนี้เราไปพาน้องมาเลี้ยงค่ะตั้งแต่ช่วงบ่ายเพราะน้องร้อง
เราเลี้ยงน้องคนเดียวเพราะแม่เราขึ้นไปบนสวน เราพาน้องอาบนํ้านอนจนตอนเย็นย่าน้องเขากลับมาจากทำงานก็เลยพาน้องไปคืนค่ะ ปกติน้องจะอยู่กับลุงเขาทุกวันเพราะย่าน้องออกไปทำงานค่ะแล้วก็ให้ลุงเขาเลี้ยงน้อง พอเย็นเราเอาน้องไปคืน เรากลับมาล้างจานหลังบ้านเราได้ยินเสียงน้องร้อง เราหันไปดูก็เจอย่าน้องอุ้มน้องมาหลังบ้านแล้วก็เอาน้องใส่รถเด็กเพราะเขาจะล้างจาน น้องร้องงอแงเพราะน้องน่าจะติดมือคนค่ะเขาน่าจะอยากให้เราอุ้มอยู่ตลอด ตอนมาอยู่กับเราเราก็อุ้มน้องเดินเล่นตลอด พอน้องร้องลุงคนนั้นหรือปู่ของน้องนั่นแหละค่ะ
เขาเดินมาหลังบ้านแล้วลากรถเข็นน้องออกไปนอกบ้าน นอกชายคาบ้านน่ะค่ะ แล้วน้องร้องดังมากจนแม่เราตะโกนถามว่าน้องล้มหรอ รถเข็นน้องควํ่าอีกแล้วหรอ แต่บ้านเขาเงียบเราที่เห็นก็เงียบเพราะคิดไว้ว่าจะบอกแม่พรุ่งนี้ถ้าแม่พาน้องมาเลี้ยงอีก เรารักเด็กมากๆค่ะ มากจริงๆจนเราเองก็นึกอยากมีลูกแต่ด้วยวัยของเราแล้วก็หน้าที่การงานที่มันไม่มั่นคงก็เลยยังไม่พร้อม เรารักน้องเหมือนหลานคนนึงแล้วเราก็สงสารน้องมากๆ
เราไม่รู้ว่าลุงเขารักหลานเขามั้ย หรือรักแล้วทำไมถึงใจร้ายกับน้องขนาดนั้น น้องก็แค่เด็กตัวน้อยๆที่ยังพูดไม่ได้ยังคลานไม่ได้ด้วยซํ้า 
        กระทู้นี้ก็เยอะอีกแล้วทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของเราเลย เห้อออ
เราจะไปพาน้องมาเล่นบ่อยๆ แต่ก็กลัวเขาจะหาว่าขโมยหลานเขา แต่อยู่กับลุงเขาก็ชอบปล่อยน้องร้องคนเดียว เราทำยังไงดีคะ