การห่างกับแฟนเป็นสิ่งที่คิดถูกมั้ยคะ
ไม่รู้ว่าสมัยนี้เขายังตั้งกระทู้ถามกันอยู่มั้ย อยากจะถามทุกคนที่เคย ว่าคิดถูกกันมั้ยที่ขอห่างกับเเฟน
หนูกับแฟนอายุเท่ากันค่ะก็ยังเป็นนักศึกษาอยู่ แฟนคนแรกคบกันมาปีกว่าๆแล้วล่ะค่ะปีแรกแน่นอนว่าดีมากๆ เจอกันบ่อยมากเราอยากเจอเขาก็มารับ ไม่ก็ไปเองบ้าง ตัดมาปีนี้เจอกันน้อยลงเพราะเขามีน้องชายมาอยู่ด้วยเราเองก็ไปหาไม่ได้ เสาร์อาทิตย์เขาก็กลับบ้าน เราก็ทำได้แค่รอเจอเขาค่ะ เราอยู่ห่างกันประมาณ16กิโลค่ะ ก็ไม่ได้ไกลมาก ตอนแรกเขาก็มาตอนที่เขาว่างค่ะแล้วเขาบ่นประมาณว่าสงสารรถแล้วก็แบบมีเรียนนั่นนู้นนี่เราก็เลยตกลงกับเค้าว่างั้นมาทุกวันพฤหัสมั้ยเพราะวันศุกร์ก็ว่าง เขาก็โอเค มันก็ไม่มีอะไรที่จะต้องนอยแล้ว แต่ด้วยความที่มันสะสมมั่งคะ เวลาเราทะเลาะกันคือหนูจะไม่เอยคำที่ทำให้เค้าเจ็บเลยไม่เคยเอยเลยว่าอยากเลิก ส่วนเค้าก็จะมีบ้างเพราะอารมณ์ งั้นเลิกมั้ย อึดอัด เธอไม่ใช่ความสบายใจของเค้าแล้วล่ะ อยากห่างดูมั้ย หนูจำทุกอย่างที่เขาพิมพ์มาในแชท เราเองก็รู้ตัวว่าก็นอยบ่อยไปบ้าง แต่ในมุมของเราคือ เราโทรคุยกันก็ไม่ได้เหตุผลเพราะอยู่กันน้อง ไม่ชอบคุยต่อหน้าคนอื่น ทั้งๆที่น้องตัวเองก็รู้ว่ามีแฟน พิมพ์คุยกันก็น้อยมากๆเพราะตกดึกเล่นเกมส์ เราไม่เคยห้ามเขาเลยทั้งๆที่ก็ไม่ชอบ เรายอมเขามากไปหรอคะ แต่แฟนก็ไม่มีเรื่องผู้หญิงหรอกค่ะ เรานอยเพราะรู้สึกว่าเขาสนใจเราน้อยมากๆเรามาทีหลังตลอด เวลานัดจะทำอะไรด้วยกันสุดท้ายก็ล่มเพราะเล่นเกมเพลิน เวลามาเจอกันแค่ครั้งเดียวเขาก็นั่งเล่นเกมส์ พอเราบอกว่าพอได้แล้ว เขาก็บอกตาสุดท้ายล่ะ เบื่อล่ะนั้นนู้นนี่พูดมาทำไม สุดท้ายก็เล่นต่อจนเที่ยงคืนตี1 พอบอกเเค่ว่าพูดเบาๆได้มั้ยก็บอกงั้นจะไม่มาล่ะ คือแบบ งี้แหละค่ะหนูเลยคิดอยากจะขอห่างกับเขา แต่ก็ไม่อยากเลิก แค่อยากให้เขาแคร์กันบ้าง เราคุยเรื่องนี้กันก็บ่อยนะคะแต่ก็🥲 ที่หนูอยากห่างเพราะคิดว่าหนูยอมเขาเกินไป เขาหันมาเมื่อไหร่ก็เจอ แต่เรา….