เรามีแฟนที่คบกันมา ปีกว่าๆแล้ว ตอนแรกยอมรับว่าดีนะคะ แต่ตอนนี้ เราเคยจับได้ว่านอกใจ เป็นเรื่องที่เราไม่เคยเจอ ก่อนอื่นเลย ตอนคบกันเขามีอีกคนแต่ในไลน์เชาบอกเราเสมอว่าเป็น ป้า ใช่ค่ะ อ่านไม่ผิด เขาบอกว่าคนนี้คือป้าเขา เราเริ่มสงสัยว่าคนเป็นป้าหลานจะบอกว่า ริดถึง อยากกอด มั้ยคะ แล้วแฟนเราเวลาคนนี้โทรมาเขาจะชอบออกไปคุยข้างนอกตลอด แล้วชอบปิดการแจ้งเตือนแชทคนนี้ ตอนแรกเราเชื่อใจส่าคงเป็นป้าจริงๆ แต่หลังๆเราเริ่มสังเกตุจนเอ๊ะใจว่า มันใช่หรอวะ เรามาบ้านเขาครั้งแรก เราเจอน้องเขา คำแรกน้องเขาพูดขึ้นมาว่า แฟนของแฟนเราคือคนที่แฟนเราบอกว่าเป็นป้า เราเข่าแทบทรุด เขามา เราเลือกเงียบและเก็บใว้ แต่ในใจเราสั่นไม่รู้จะสั่นยังไง เราอยากจะร้องไห้มากๆ แต่เราก้เคว้ง เราอยู่ในที่ๆไม่มีคนรู้จักสักคน เราเสียใจ เสียความรู้าก ทางบ้านเขารู้หมดเลยว่าจริงๆแล้วเขาไม่ได้มีแค่เรา วันนั้นช็อตกว่าเดิม คือเขามาหน้าร้านค้าแม่ของแฟนเรา แม่แฟนเราพูดกับเขาว่า สวัสดีค่าาคนสวย มาแล้วหรอ คิดถึง แล้วทุกคนคิดดูนะคะ ความรู้สึกของเราตอนนั้นคือยังไง ใช่มันเจ็บมาก จุกไปหมด อึดอัดมาก กลับมาในบ้าน ประโยคที่แฟนเราพูด
แฟน: เป็นอะไรมากปะ มีไรก็คุยดิ
เรา: รู้แล้วนะว่าคนนั้นคือใครกันแน่ เขาไม่ใช่ป้าแก แต่แกหลอกเรา แกโกหกเราทำไมอะ มีเราคนเดียไวม่ได้แล้วจะมีทำไม
แฟน: อะไรหนักหนาว่ะ เขามาเอง กูไม่ได้เรียกเขามาด้วยซ้ำ บอกกับเราว่า อะไปยุ่งอะไรกับเขาหนักหนา เขาจบแล้ว ไม่จบสักที แต่เราที่เชื่อใจมาตลอด พอมารู้ความจริง ทุกคนคิดว่าเราต้องรู้สึกไง ในหัวของเรา คือคำว่าโง่ โง่แล้วก้โง่แต่ที่เจ็บกว่านั้น เขาปกป้องคนนั้นมากกว่าเราที่ไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลยสักเรื่อง โทษที่เราทั้งมี่เราไม่รู้อะไร เราทั้งสับสน เราทั้งอึดอัด เราทั้งเสียใจ มันหลายอารมณ์หลายความรู้สึกมาในตอนนั้น เรามาช่วงวันเกิดน้าแฟนเรา แต่น้าเขาดีกับเรามากๆจิง เขาเอ็นดูเราเฟมือนเป็นคนในครอบครัว ต่างกับแม่ของแฟนเรา วันนั้นวันเกิดน้า ไปที่ร้านอาหาร ตอนที่แฟนเราเดินออกไป เหลือเรา แม่เขาและน้าของเขา ประโยคที่แม่เขาพูดขึ้นมา ชื่อแฟนเรา ไม่น่าไปเลิกกับหมวยมันเลย มีอนาคาตกว่า ให้เงิน ให้รถถ้าเรียบจบ ไม่น่าเลย แต่ทุกคนค่ะ เรานั่งอยู่ตรงนั้น แล้วแม่เขาเองก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกับลูกเขา เรารู้สึกว่าไม่ให้เกียรติมากๆ เราไม่รู้ต้องรู้สึกยังไง เราพยายามใจเย้น เงียบที่สุด ใฟ้เจ้บยุที่เราคนเดียว ตอนนั้นเราไม่รู้ต้องทำตัวยังไง หันไปทางไหน มันมืด มันเคว้งทุกอย่าง พอกลับมา เราพูดให้แฟนเราฟัง แฟนเราเกิดอาการโมโห จนกระทั่งทำร้ายเรา ด่าเรา ว่าเราทุกอย่าง บีบคอจนเราสะอึกมา ทุกคนคิดว่ามันเกินไปมั้ยคะ เราไม่รู้ว่าคู่อื่นทะเลาะเขาทำร้ายกันมั้ย แต่ของเราเขาทำร้ายทุกครั้งเงลาที่ทะเลาะ ซึ่งเรารู้สึกว่ามันหนักขึ้นเลยๆ เวลาไม่พอใจก็ชอบโยนของ ด่าทอเรา ทำร้ายเราตลอด นับวันก้ยิ่งแรงขึ้น เราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่กับแฟนกับใครมาก่อน เรามีเขาเราได้อยู่เกือบครึ่งชีวิตของเขา เราไม่มีครอบครัว ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครให้ปรึกษา บางครั้งทะเลาะแรงทำร้ายเราจนเรากลัว เราเกิดร้องไฟ้ไม่หยุดมันกลัวไปฟมดหายใจไม่ทันไม่รู้ว่าเป้นอะไร แต่เรากลัวมากจริงๆเวลาเกิดเหตุดารณ์แบบนี้ พอมาวันเกิดเขาเรื่องผ่านมานาน เราตั้งใจทไงานเก้บเงินทำทุกอย่าง เราไปซื้อเค้กมาให้ตอนแรกก้ดีนะคะ พอผ่านไปชั่วโมงเกิดการทะเลาะเพียงแค่ไม่พอใจที่เราไม่ทำตามที่เขาสั่ง เขาจะชอบใช้ให้เราทำนั้นทำนี้หยิบของใฟ้บ้างบางครั้งเราก้ไม่ว่างด้วย เราตั้งใจซื้อเค้กมาให้ เขาทำลายเค้ก โยนจานเค้กใส่เรา เค้กเละ จานแตก ความรู้สึกเดิมเรากลับมาค่ะ กลัว ร้องไห้ เสียความรู้สึกมากจริงๆ พอเราไปทไงานวันนั้นมีความรู้สึกว่าร่างกายไม่ไหวต้องกลับห้องอย่างเดียวพอถึงหน้าห้องเราโทรหา เขาติดสายโกฟกว่าเบอย่า แต่จริงๆเขาติดต่อกับคนนั้น พอเรารู้ เขาโวยวายใส่เรา พูดจาแรงๆ ทะเลาะแรง เขาพูดมาว่า ก้ไม่ดีเท่าเขา กุไม่ได้รักนานแล้ว เราไม่รู้ว่าที่เขาพูดออกมาตอนโมโหคืเรื่องจริงหรือแค่ประชด เราต้องอดทนกับคสามรู้ากตัวเองมาตลอด แล้วไม่ใช่อค่รอบเดียวกับคนๆเดียว แต่เขานอกใจมาเรื่อยๆๆ จนเรารู้สึกว่าทำไมเราต้องทน แต่พอเข้าจริงๆเรากลับเป้นคนที่ขาดเขาไม่ได้เอง กลัวการอยู่คนเดียว กลัวไม่มีใคร กชัวทุกอย่างจนต้องขอให้เขาอยู่ด้วยตลอด ไม่กล้าเลิกแต่พอเกิดเรื่องทะเลาะเราคิดทุกครั้งว่าทนทำไม ทไแบบนี้ทำไม พอตอนดีเขาก็ดีนะคะแต่พอทะเลาะ ชอบทำร้ายร่างกายเรา เวลาจะกลับบ้าน เขาชอบบอกว่าเราตามมาด้วยทำไมหนักหนา แต่ความคิดเรา เราไม่เคยห้ามไม่ให้ไปฟาเพื่อน หาใครหรทอทำอะไรขอแค่บอกแต่เขาก็เถียงว่า ระแวงเอง คิดไปเองบ้าง แต่พอมีสายโทรศัพม์เข้ามา เขารีบเดินออกไป พอกลับเข้ามาเราถามแค่ว่า คุยกับใครหรอ เขาก็โมโหเรา แล้วทะเลาะแรง ชอบไล่เรากลับบ้านของเราทั้งที่เขารู้แห่ใจส่าเราไม่มีใคร ไม่มีครอบครัว เราต้องทไงานส่งตัวเองเรียนจะขอเงินจากใครไม่ได้ เขาชอบพูดจาแรงๆใส่เราจนเราร้องไห้ก้มี ที่เราถามเราคอยดู เป้นเพระเคยทำกับเรา แต่กลายเป้นเราผิดทุกอย่าง ผิดที่งี่เง่า ผิดที่ระแวง ผิดที่ถามบ้าง จนเราสับสนไปฟมดว่าเราอยู่เพื่ออะไร ทำยังไงถึงจะจัดการคสามรู้สึก ไม่ต้องอดทนอีกต่อไป เวลาตัวเองทำผิดไม่เคยจะโทษตัวเอง ขะโทษเราเสมอ เวลากลับบ้านด้วยเขาไมาอยากให้เรากลับ เขาชอบไปร้านเหล้ากับเพื่อนเขา เราแค่ถามว่าทำไมเราถึงกลับด้วยไม่ได้ ทำไมเห้นคู่อื่นเขากลับบ้านด้วยกันตลอด เขาบอกเราว่านั้นคือคนอื่นไม่ใช่เขา เขาไม่ชอบให้ใครตาม แต่แค่กลับบ้านยังทะเลาะ เขาไม่เคยขอโทษในสิ่งที่เขาทำ เราตอนนี้ไม่ไหวมากๆ เรากลัวการกระทำของเขามันตีกลับมาในหัวตลอด จนคิดว่าตัวเองศึมเศร้าเคยทะเลาะแรงๆจนเราไม่อยากจะยุต่อ ในหัวเรา เรานึกเรากลัวเราร้องไห้จะตาย เเขาทำร้ายร่างกายเราบ่อยจนเรากลัวจริงๆ เคยมีมาในหัวว่ากลัวแล้วร้องไห้ไปเอง เวลาร้องไห้เขาบอกเราว่าเลิกเรียกร้องคสามสนใจสักที เลิกร้องไห้สักทีกูรำคาญ บางคำพูดก้แรงจนเรารับไม่ได้แต่เราก้ยังทน พอมาวันนี้เขาไล่เราหลับบ้าน เพราะเขาทำผิด น้าเขาแค่สอน ว่าทำแบบนี้ไม่ถูก เขาโทษเราว่า เป้นเพราะเรา กลับมาไม่เคยมีความสุขเพราะเรา เขาโทษเราทุกอย่างเขาไล่เรากลับบ้าน รีบกลับไปชะ จนเราในใจตอนนี้คือไม่ไหวแล้ว อยากไปไหนก้ได้ที่ไม่ใชาเขา แต่ใจเราก้ไม่กล้าที่จะเดินออกไปไหนเลย ไม่กล้าที่จะทิ้ง ไม่กล้าที่จะเลิก แต่เราก้ทนไม่ไหวเเล้วเหมือนกัน เราเหนื่อยมาก เวลาเรียนก็มีแต่เราที่คอยตามเก้บตามเช้ดตามทำให้ทุกอย่างจนมีส่งอาจารย์ แต่บางทีเขาก้ไม่เคยถามเราเลยว่าไหวมั้ยทำได้รึป้าว เขาสนใจแต่ตัวเอง เราเคนคิดว่าสักวันคงดีขึ้น เงลาทะเลาะจะชอบเอาเรื่องเงินมาขู่เรา มาโยนผิดให้เราโทษเราทุกครั้งว่าเป้นเพราะเรา เราเองก้ไม่อยากให้ใครมาลำบากด้วย เราเริ่มสร้างกันได้แต่สำหรับเขาไม่เลย ไม่มีความคิด ไม่เคยเข้าใจ เขาเลือกที่จะปกป้องคนอื่น มากกว่าคนที่เป็นแฟน เราเหนื่อย เราท้อ เราอดทนไม่ไหว ทั้งที่เคยอดทนได้มากกว่านี้ อดทนมาตลอด เราคิดว่าตัวเองคงไม่ไหวแล้ว จริงๆ🙃แตาก้ยังไม่จบ เขาเคยไปกดไลค์ไอจีเพื่อนในห้องที่ไม่สนิทเลย เขาสวยมาก เเฟนเราตามทุกแอพ ไม่ว่าจะไอจี เฟส ไลน์ ติ๊กต้อก เราเข้าไปดูวันนั้น เขาตามกดใจทุกคลิปจนเราเอะใจ เพราะแฟนเราไม่เคยลงอะไรกับเราไม่เคยจะกดใจ ของเพื่อสนิทแฟนเรายังไม่กดให้เลย เราแค่ามว่าใครหรอ เขากลับโมโหแบบไม่คุยอะไรเลย บอกเราว่า ไปยุ่งทำไมเรื่องส่สนตัวเขา ไอจีเขา กับคำถามแค่ว่า ไปกดใจทำไมหรอ เขาเริ่มโมโหรุนแรงจนตบหน้าเรา เราเลยรู้สึกว่าทำไมเลือดที่จะปกป้องผู้หญิงคนอื่นมากกว่สแฟนตัวเอง ชอบพูดว่ายุ่งทำไม เรื่องของเขา จนเรารู้ากว่าคนๆนี้หรอ ที่เราจะยอมตลอด เราต้องอดทนไปตลอด เราอยากออกจากคสามรู้สึกนี้มาก มันดิ่งจนทนไม่ไหวทั้งที่เตยอดทนได้มาตลอด เราควรทำยังไงเพื่อให้ตัวเองไม่อึดอัด ไม่นึกถึง ไม่อาไรอาวรอีก🙏😭
เราอดทนอยู่ทำไม?
แฟน: เป็นอะไรมากปะ มีไรก็คุยดิ
เรา: รู้แล้วนะว่าคนนั้นคือใครกันแน่ เขาไม่ใช่ป้าแก แต่แกหลอกเรา แกโกหกเราทำไมอะ มีเราคนเดียไวม่ได้แล้วจะมีทำไม
แฟน: อะไรหนักหนาว่ะ เขามาเอง กูไม่ได้เรียกเขามาด้วยซ้ำ บอกกับเราว่า อะไปยุ่งอะไรกับเขาหนักหนา เขาจบแล้ว ไม่จบสักที แต่เราที่เชื่อใจมาตลอด พอมารู้ความจริง ทุกคนคิดว่าเราต้องรู้สึกไง ในหัวของเรา คือคำว่าโง่ โง่แล้วก้โง่แต่ที่เจ็บกว่านั้น เขาปกป้องคนนั้นมากกว่าเราที่ไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาเลยสักเรื่อง โทษที่เราทั้งมี่เราไม่รู้อะไร เราทั้งสับสน เราทั้งอึดอัด เราทั้งเสียใจ มันหลายอารมณ์หลายความรู้สึกมาในตอนนั้น เรามาช่วงวันเกิดน้าแฟนเรา แต่น้าเขาดีกับเรามากๆจิง เขาเอ็นดูเราเฟมือนเป็นคนในครอบครัว ต่างกับแม่ของแฟนเรา วันนั้นวันเกิดน้า ไปที่ร้านอาหาร ตอนที่แฟนเราเดินออกไป เหลือเรา แม่เขาและน้าของเขา ประโยคที่แม่เขาพูดขึ้นมา ชื่อแฟนเรา ไม่น่าไปเลิกกับหมวยมันเลย มีอนาคาตกว่า ให้เงิน ให้รถถ้าเรียบจบ ไม่น่าเลย แต่ทุกคนค่ะ เรานั่งอยู่ตรงนั้น แล้วแม่เขาเองก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกับลูกเขา เรารู้สึกว่าไม่ให้เกียรติมากๆ เราไม่รู้ต้องรู้สึกยังไง เราพยายามใจเย้น เงียบที่สุด ใฟ้เจ้บยุที่เราคนเดียว ตอนนั้นเราไม่รู้ต้องทำตัวยังไง หันไปทางไหน มันมืด มันเคว้งทุกอย่าง พอกลับมา เราพูดให้แฟนเราฟัง แฟนเราเกิดอาการโมโห จนกระทั่งทำร้ายเรา ด่าเรา ว่าเราทุกอย่าง บีบคอจนเราสะอึกมา ทุกคนคิดว่ามันเกินไปมั้ยคะ เราไม่รู้ว่าคู่อื่นทะเลาะเขาทำร้ายกันมั้ย แต่ของเราเขาทำร้ายทุกครั้งเงลาที่ทะเลาะ ซึ่งเรารู้สึกว่ามันหนักขึ้นเลยๆ เวลาไม่พอใจก็ชอบโยนของ ด่าทอเรา ทำร้ายเราตลอด นับวันก้ยิ่งแรงขึ้น เราไม่เคยใช้ชีวิตอยู่กับแฟนกับใครมาก่อน เรามีเขาเราได้อยู่เกือบครึ่งชีวิตของเขา เราไม่มีครอบครัว ไม่มีเพื่อน ไม่มีใครให้ปรึกษา บางครั้งทะเลาะแรงทำร้ายเราจนเรากลัว เราเกิดร้องไฟ้ไม่หยุดมันกลัวไปฟมดหายใจไม่ทันไม่รู้ว่าเป้นอะไร แต่เรากลัวมากจริงๆเวลาเกิดเหตุดารณ์แบบนี้ พอมาวันเกิดเขาเรื่องผ่านมานาน เราตั้งใจทไงานเก้บเงินทำทุกอย่าง เราไปซื้อเค้กมาให้ตอนแรกก้ดีนะคะ พอผ่านไปชั่วโมงเกิดการทะเลาะเพียงแค่ไม่พอใจที่เราไม่ทำตามที่เขาสั่ง เขาจะชอบใช้ให้เราทำนั้นทำนี้หยิบของใฟ้บ้างบางครั้งเราก้ไม่ว่างด้วย เราตั้งใจซื้อเค้กมาให้ เขาทำลายเค้ก โยนจานเค้กใส่เรา เค้กเละ จานแตก ความรู้สึกเดิมเรากลับมาค่ะ กลัว ร้องไห้ เสียความรู้สึกมากจริงๆ พอเราไปทไงานวันนั้นมีความรู้สึกว่าร่างกายไม่ไหวต้องกลับห้องอย่างเดียวพอถึงหน้าห้องเราโทรหา เขาติดสายโกฟกว่าเบอย่า แต่จริงๆเขาติดต่อกับคนนั้น พอเรารู้ เขาโวยวายใส่เรา พูดจาแรงๆ ทะเลาะแรง เขาพูดมาว่า ก้ไม่ดีเท่าเขา กุไม่ได้รักนานแล้ว เราไม่รู้ว่าที่เขาพูดออกมาตอนโมโหคืเรื่องจริงหรือแค่ประชด เราต้องอดทนกับคสามรู้ากตัวเองมาตลอด แล้วไม่ใช่อค่รอบเดียวกับคนๆเดียว แต่เขานอกใจมาเรื่อยๆๆ จนเรารู้สึกว่าทำไมเราต้องทน แต่พอเข้าจริงๆเรากลับเป้นคนที่ขาดเขาไม่ได้เอง กลัวการอยู่คนเดียว กลัวไม่มีใคร กชัวทุกอย่างจนต้องขอให้เขาอยู่ด้วยตลอด ไม่กล้าเลิกแต่พอเกิดเรื่องทะเลาะเราคิดทุกครั้งว่าทนทำไม ทไแบบนี้ทำไม พอตอนดีเขาก็ดีนะคะแต่พอทะเลาะ ชอบทำร้ายร่างกายเรา เวลาจะกลับบ้าน เขาชอบบอกว่าเราตามมาด้วยทำไมหนักหนา แต่ความคิดเรา เราไม่เคยห้ามไม่ให้ไปฟาเพื่อน หาใครหรทอทำอะไรขอแค่บอกแต่เขาก็เถียงว่า ระแวงเอง คิดไปเองบ้าง แต่พอมีสายโทรศัพม์เข้ามา เขารีบเดินออกไป พอกลับเข้ามาเราถามแค่ว่า คุยกับใครหรอ เขาก็โมโหเรา แล้วทะเลาะแรง ชอบไล่เรากลับบ้านของเราทั้งที่เขารู้แห่ใจส่าเราไม่มีใคร ไม่มีครอบครัว เราต้องทไงานส่งตัวเองเรียนจะขอเงินจากใครไม่ได้ เขาชอบพูดจาแรงๆใส่เราจนเราร้องไห้ก้มี ที่เราถามเราคอยดู เป้นเพระเคยทำกับเรา แต่กลายเป้นเราผิดทุกอย่าง ผิดที่งี่เง่า ผิดที่ระแวง ผิดที่ถามบ้าง จนเราสับสนไปฟมดว่าเราอยู่เพื่ออะไร ทำยังไงถึงจะจัดการคสามรู้สึก ไม่ต้องอดทนอีกต่อไป เวลาตัวเองทำผิดไม่เคยจะโทษตัวเอง ขะโทษเราเสมอ เวลากลับบ้านด้วยเขาไมาอยากให้เรากลับ เขาชอบไปร้านเหล้ากับเพื่อนเขา เราแค่ถามว่าทำไมเราถึงกลับด้วยไม่ได้ ทำไมเห้นคู่อื่นเขากลับบ้านด้วยกันตลอด เขาบอกเราว่านั้นคือคนอื่นไม่ใช่เขา เขาไม่ชอบให้ใครตาม แต่แค่กลับบ้านยังทะเลาะ เขาไม่เคยขอโทษในสิ่งที่เขาทำ เราตอนนี้ไม่ไหวมากๆ เรากลัวการกระทำของเขามันตีกลับมาในหัวตลอด จนคิดว่าตัวเองศึมเศร้าเคยทะเลาะแรงๆจนเราไม่อยากจะยุต่อ ในหัวเรา เรานึกเรากลัวเราร้องไห้จะตาย เเขาทำร้ายร่างกายเราบ่อยจนเรากลัวจริงๆ เคยมีมาในหัวว่ากลัวแล้วร้องไห้ไปเอง เวลาร้องไห้เขาบอกเราว่าเลิกเรียกร้องคสามสนใจสักที เลิกร้องไห้สักทีกูรำคาญ บางคำพูดก้แรงจนเรารับไม่ได้แต่เราก้ยังทน พอมาวันนี้เขาไล่เราหลับบ้าน เพราะเขาทำผิด น้าเขาแค่สอน ว่าทำแบบนี้ไม่ถูก เขาโทษเราว่า เป้นเพราะเรา กลับมาไม่เคยมีความสุขเพราะเรา เขาโทษเราทุกอย่างเขาไล่เรากลับบ้าน รีบกลับไปชะ จนเราในใจตอนนี้คือไม่ไหวแล้ว อยากไปไหนก้ได้ที่ไม่ใชาเขา แต่ใจเราก้ไม่กล้าที่จะเดินออกไปไหนเลย ไม่กล้าที่จะทิ้ง ไม่กล้าที่จะเลิก แต่เราก้ทนไม่ไหวเเล้วเหมือนกัน เราเหนื่อยมาก เวลาเรียนก็มีแต่เราที่คอยตามเก้บตามเช้ดตามทำให้ทุกอย่างจนมีส่งอาจารย์ แต่บางทีเขาก้ไม่เคยถามเราเลยว่าไหวมั้ยทำได้รึป้าว เขาสนใจแต่ตัวเอง เราเคนคิดว่าสักวันคงดีขึ้น เงลาทะเลาะจะชอบเอาเรื่องเงินมาขู่เรา มาโยนผิดให้เราโทษเราทุกครั้งว่าเป้นเพราะเรา เราเองก้ไม่อยากให้ใครมาลำบากด้วย เราเริ่มสร้างกันได้แต่สำหรับเขาไม่เลย ไม่มีความคิด ไม่เคยเข้าใจ เขาเลือกที่จะปกป้องคนอื่น มากกว่าคนที่เป็นแฟน เราเหนื่อย เราท้อ เราอดทนไม่ไหว ทั้งที่เคยอดทนได้มากกว่านี้ อดทนมาตลอด เราคิดว่าตัวเองคงไม่ไหวแล้ว จริงๆ🙃แตาก้ยังไม่จบ เขาเคยไปกดไลค์ไอจีเพื่อนในห้องที่ไม่สนิทเลย เขาสวยมาก เเฟนเราตามทุกแอพ ไม่ว่าจะไอจี เฟส ไลน์ ติ๊กต้อก เราเข้าไปดูวันนั้น เขาตามกดใจทุกคลิปจนเราเอะใจ เพราะแฟนเราไม่เคยลงอะไรกับเราไม่เคยจะกดใจ ของเพื่อสนิทแฟนเรายังไม่กดให้เลย เราแค่ามว่าใครหรอ เขากลับโมโหแบบไม่คุยอะไรเลย บอกเราว่า ไปยุ่งทำไมเรื่องส่สนตัวเขา ไอจีเขา กับคำถามแค่ว่า ไปกดใจทำไมหรอ เขาเริ่มโมโหรุนแรงจนตบหน้าเรา เราเลยรู้สึกว่าทำไมเลือดที่จะปกป้องผู้หญิงคนอื่นมากกว่สแฟนตัวเอง ชอบพูดว่ายุ่งทำไม เรื่องของเขา จนเรารู้ากว่าคนๆนี้หรอ ที่เราจะยอมตลอด เราต้องอดทนไปตลอด เราอยากออกจากคสามรู้สึกนี้มาก มันดิ่งจนทนไม่ไหวทั้งที่เตยอดทนได้มาตลอด เราควรทำยังไงเพื่อให้ตัวเองไม่อึดอัด ไม่นึกถึง ไม่อาไรอาวรอีก🙏😭