สวัสดี  เราเป็นพยาบาลในโรงบาลรัฐแห่งนึ่ง ซึ่งมีแฟนเป็นพยาบาลเหมือนกันอยู่ตึกเด็ก  เราชอบให้เขาส่งรูปเด็กมาให้ดู  เพราะเราชอบเด็ก ในโรงพยาบาลก็จะมีแม่ที่ตั้งท้องโดยไม่พร้อม เเละมีบ่อยครั้งที่แม่ๆเหล่านั้นจะทิ้งลูกไว้ในโรงพยาบาล ซึ่งสามารถรับุตัวระบุที่อยู่ของแม่เด็กได้นะ  แต่กฏหมายไม่มีโทษในเรื่องนี้ทำให้มีเด็กเป็นจำนวนมากที่ต้องถูกทิ้ง  ซึ่งโรงพยาบาลก็ต้องรับภาระเลี้ยงเด็กคนนั้นจนโตอายุประมาณสี่เดือนจึงจะมีสังคมสงเคราะห์เข้ามาดูแลพาน้องไปอยู่ตามสถานสงเคราะห์ต่างๆ  บางคนโชคดีหน้าตาน่ารักแข็งเเรงก็จะมีผู้ใหญ่ใจดีรับอุปการะ เลี่ยงดู  เป็นคู่สามีภรรยาหมอก็มี  คนรวยๆที่ไม่มีลูกแบบนี้ ก็ถือว่าโชคดีไป  เราที่เห็นบ่อย  บางคนก็น่ารักมากเขาก็ยังทิ้ง แต่เคสล่าสุด  น้องเป็นดาวน์  แต่น้องน่ารักมาก  เราหลงรักน้องแอบไปกอดไปอุ้มน้องตลอด  อยากให้ความรักความอบอุ่นกับเขาบ้าง แค่คิดว่าเกิดมาพ่อแม่เขาก็ไม่ยอมรับ  เเล้วต้องมาโตในสิ่งเเวดล้อมตึกเด็กป่วยในโรงพยาบาล สภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยต่อก็เติบโตและพัฒนาการ ของใช้ก็ต้องเป็นของเหลือจากเด็กคนอื่นหรือของบริจาคจากคนใจดี  น้องมีตุ๊กตา1ตัวเอาไว้นอนกอด พัฒนาการน้องค่อนข้างช้ามาก แต่ที่ทำให้เราหลงรักน้อง คือร้อยยิ้มที่บริสุทธิ์ เวลาเรากอดเอาชอบเอาหูแนบอกเราเหมือนเราเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับเขา ชอบทำมือน้อยๆข่วนหน้าอกเรา ชอบมองหน้าเรา  ทำให้เราคิดอยากเลี้ยงน้อง แต่ด้วยข้อจำกัดหลายๆอย่างเราไม่สามารถจะดูแลน้องให้ดีได้  คงทำได้เเค่ช่วยเหลืออะไรเล็กน้อย และเราคิดว่าคงมีแบบนี้ในหลายๆโรงพยาบาล  อยากให้โลกนี้ใจดีกับชีวิตน้อยๆทุกคน  อยากให้น้องๆเกิดมากแล้วก็ได้รับความรัก  T^T