เราเป็นคนนึงที่เรียนไม่เก่งมากๆเลยค่ะ  เราไม่เก่งคณิตสุดๆคือไม่ใช่ไม่ตั้งใจนะคะเราตั้งใจมากๆๆๆเวลาเรียนเสร็จกลับไปบ้านก็พยายามอ่านซ้ำทบทวนซ้ำๆตลอดแต่เหมือนสมองมันไม่ถูกกับเลข
ไม่ว่าจะอ่านจะเรียนเท่าไหร่ก็ไม่เก่งขึ้นมาเลย เราเลยรู้สึกน้อยใจคือเพื่อนๆของแม่เราทุกคนเขาจะชอบมาคุยกันเรื่องผลการเรียนของลูกตัวเองทุกๆปีเลยค่ะเหมือนเอามาแชร์ว่าแต่ละคนเรียนกิจกรรมดีอะไรแบบนี้ เราก็อยู่ในวงสนทนาด้วยเหมือนกันคือเราสงสารแม่หน่ะค่ะเขาคงน้อยใจแน่เลยแล้วยิ่งเราเป็นผ.ญด้วยพอเรียนไม่เก่ฃมันยิ่งรู้สึกดูแย่ยังไงไม่รู้คือเราหมายถึงตัวเราเองนะคะที่มองตัวเองแต่กลับคนอื่นเรามองว่าถ้าเขาไม่เก่งเรียนก็คงเก่งด้านอื่นแต่เรานี่สิ..แล้วก็มีสิ่งที่กังวลอีกอย่างค่ะคือในอนาคตเราชอบกังวลตลอดว่าไม่น่าจะมีผ.ชคนไหนมาเป็นแฟนกับเราได้เพราะเราเรียนไม่เก่งเราว่าคนส่วนใหญ่ต้งชอบคนฉลาดอยู่แล้วค่ะเรายังชอบเลยโดยเฉพาะฉลาดทางวิชาการมันสำคัญมากๆ  ปล.ความคิดอาจจะดูแปลกดูเยอะแต่ช่วยแชร์หน่อยว่าควรทำไงดีคะ😭