เมื่อวันที่ 7 สิงหาคมที่ผ่านมานี้ก็มีคนส่งข้อความมาในซองจดหมายนะครับ อันนี้เขาเรียกช่องแชทหรือเปล่าผมเองผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนะ เสียงมือถือมันดังเลยเปิดเข้ามาดู

ปรากฎมีคนนึงเขาได้มาขอหมายเลขบัญชีผม เขาบอกว่าอยากจะช่วยเหลือ จะโอนบริจาคเงินให้ 

….ตอนแรกผมเห็นผมก็ตกใจนะ เพราะเป็นครั้งแรก ที่มีคนมาคุยแบบนี้ 
สุดท้ายในวันต่อมาเขาก็โอนเงินมาช่วยเหลือผมจริงๆครับ เงินก็ไม่มากนะครับ หลักร้อยครับ
แต่ผมคิดว่าไม่ควรจะพูดถึงยอดเงินที่แท้จริง เพราะถึงเขาจะช่วยเหลือเรา
 “จะมากจะน้อย”
ยังไงเราก็ไม่ควร เอามาพูดต่อทีหลัง
*** ก่อนที่จะพิมพ์ต่อจากไปจากนี้ เบื้องต้นนี้ ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้มา (ที่ผมมาพิมพ์นี้ อันนี้ก็ไม่แน่ใจนะ ว่าเรียกถูกรึเปล่า)
.., ผมแค่อยากจะมาขอขอบพระคุณ ทั้ง 2 ท่านที่ แชทมาในซองจดหมาย มาพูดคุยสาระทุกข์สุขดิบกับผม ส่วนสำหรับท่านหนึ่งที่ช่วย โอนเงินบริจาคเงินมานี้ ผมขอขอบพระคุณเป็นอย่างมากครับ ผมจะจดจำไปจนตาย

…..เมื่อได้เงินมาแล้วผมก็เอาไปเติมน้ำมันรถทันทีเลยครับ เติมน้ำมันรถไป 100 บาท(มอไซค์ผม125ccครับ)
ด้วยความมั่นใจว่า รถจะวิ่งได้ ยาวไกลกว่าเดิมแน่ๆ ผมก็ขี่ไปถามหาสมัครงานที สนามบินขอนแก่นครับ เพราะเลื่อนดูในเฟซ ในกลุ่มหางานขอนแก่นใน Facebook แล้ว เห็นเขาว่า เขากำลังหา คนเพื่อเอาไปเป็นสแปร์ไว้สวมแทนรปภที่ขาดงานไป 
หัวหน้ายามที่ผมเจอบอกให้ผมขี่ไปสมัครงานที่บริษัทเลย 
ก็อย่างที่เคยเจอมาแล้วครับ เขียนใบสมัคร-ส่งเอกสารเสร็จเขาก็บอกว่า ให้รอทางบริษัทติดต่อกลับไป เหมือนเดิม
*****จริงๆก็แปลกใจนะ แล้วทำไมเขาถึงไม่ให้เขียนใบสมัครไว้ที่ไซต์งานเลย ผมขี่มาอีก 7-8 กิโล มาบริษัทแต่ก็ได้รอ 
…..แต่ก็อย่างว่าเนาะเราต้องอาศัยเขา
จะไป หงุดหงิดกับเขาก็ไม่ใช่เรื่องมันไม่ควรฮ่าๆ

ก็พอมีเงินครับผม จากที่ก่อนหน้านี้ตั้งแต่ตอนตกงานใหม่ๆ หวังอยากจะไป ไหว้ ศาลเจ้าพ่อหลักเมือง ขอนแก่น มาหลายเดือนแล้ว แต่ด้วยปัญหา ของน้ำมันรถ และไม่มีปัญญาซื้อธูปเทียนไปไหว้ท่าน ก็ผมเคยไปถามที่ศาลมาแล้ว เห็นเขาว่า ธูปเทียนที่จำหน่าย ในศาลหลักเมืองนั้น เขาขายในราคา 50-60 บาทเลย



ก็สำหรับ คนฐานะอย่างผมเนาะ มันเงินเยอะนะครับ5555
อย่างไข่ไก่ที่ขอนแก่นตอนนี้สิบฟอง47 บาทเอง กินกันได้ทั้งบ้านแล้ว ทั้งพ่อแม่ลูกอิ่มกันได้1มื้อเลยนะ แม่-ลูกคนละ2ฟอง ผมฟองเดียวก็แจ๋วแล้ว ยังเหลืออีกสามฟอง

ก็หลังจากเติมน้ำมันรถแล้วออกไปซื้อธูปจากร้านขายของชำมากำนึงครับ 15 บาท 


ส่วนดอกไม้พวงมาลัยนั้น เอาไว้คราวหน้าล่ะกันนะท่าน ฮ่าาาาาาา

ไปถามคนขายแถวบ้านเขาขาย40บาท
หนนี้ได้ธูปไปจุดไหว้ท่าน
ผมก็คิดว่าผมมีบุญแล้ว5555
 ที่ได้มาไหว้ ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองขอนแก่นซะทีอย่างที่เคยหวังไว้ ตั้งแต่ตกงาน ก็เลยบนบานศาลขอให้ท่านช่วยให้ผมได้งานทำด้วยครับ เขามีแม่ค้าขายลอตเตอรี่ด้วยนะครับ ข้างศาลหลักเมือง



ผมก็ได้แต่มองตาปริบๆแร่ะ เพราะไม่มีปัญญาซื้อเหลือเงินบริจาคติดบัญชีอยู่2-3ร้อย ถ้าจะซื้อหวยสู้เอาไปซื้อบะหมี่หมูตุ๋นที่เล็งไว้มานานหน้าปากซอยที่ผมอยู่ดีกว่า50บาทเอง ได้กินของดีไปด้วยเล็งมานานหลังจากกินแต่ไข่แถมยังซื้อไปฝากลูกเมียได้อีกต่างหาก

 เสร็จแล้วผมก็ขี่รถกลับบ้านครับ ก็ตามปกติครับผม ปัจจุบันนี้พอผมได้ขี่รถมอเตอร์ไซค์เมื่อไหร่ ไม่ว่าจะเป็นตอน ไปหางานทำหรือส่งลูก-เมีย-ตอนเย็นตอนไปรับลูกชาย
.,... ถ้าเห็นถังขยะข้างทางใบไหน
ที่ ขยะ เยอะๆหน่อย ผมจะจอดรถมอเตอร์ไซค์ ลงไปแวะดูนะเผื่อหาของขายได้



เพราะใต้เบาะรถมอเตอร์ไซค์ผมมันก็ใหญ่มาก ใส่หมวกกันน็อคได้ทั้งใบครับ แล้วผมก็พกถุงดำติดใต้เบาะรถไปด้วย(อันนี้เอามาจากที่มีไว้เก็บขยะห้องเช่า
แล้วหากเจอถังขยะที่ มีขวด มีกระดาษสมุดหนังสือเรียน
****อันนี้เคยเจอกับ กระเป๋าตังค์ด้วยนะ แต่เสียดายไม่มีเงิน55555

 อะไรที่ดูแล้ว เอาไปขายได้ผมก็จะเก็บ ใส่ใต้เบาะรถกับใส่ถุงดำที่ผมที่ผมพกติดตัวไปด้วยตลอดเวลา แล้วผมจะเอามาสะสมเอาไว้ที่อยู่ที่นอนละ 



(ไม่อยากเรียกว่าบ้านเนาะ ก็บ้านเขาไม่ใช่บ้านตัวเอง เรียกว่า เป็นที่นอนดีกว่าฮ่าๆๆๆ)

ส่วนของที่ค้นถังขยะเจอมาผมจะเอามาเก็บมาสะสมไว้รอรถซื้อของเก่า วิ่งมาผ่าน แล้วผมก็จะจ่ายได้ขาย เอาเงินมา เติมน้ำมันรถเอาเงินมาซื้อขนมให้ลูกชายกับลูกสาว
...........ที่ทุกวันนี้ ขอแต่เงินเมียนี้ก็ อายลูกๆเหมือนกันนะ บอกตรงๆเลยฮ่า จากแต่ก่อนมีแต่ลูก-เมียมาขอ ตอนผมได้ค่าแรงมา

แต่วันนี้ครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมได้มาไหว้ศาลหลังเมืองหรือเปล่านะ ขณะที่กำลังรื้อถังขยะ เจอขวดเบียร์เจอสมุด หนังสือเรียน หลายเล่มอยู่ในถังขยะใบนึงที่ผมเล็งไว้ ก็เลยต้องเสียเวลากับถังขยะใบนี้นานหน่อย 

แต่ระหว่างที่กำลังคุ้ยถังขยะอยู่นั้น มีรถเก๋งคันนึงครับ มาจอดอยู่ท้ายรถมอเตอร์ไซค์ผม แล้วมีผู้หญิง ที่ดูแล้วอายุน่าจะพอๆกับผมแหล่ะดูทรงแล้วนะ 
เดินลงมา คุยกับผมครับ ผู้หญิงคนนั้นถามผมเรื่องทาง เขาบอกว่าขับมาจากโคราชตั้งใจว่าจะไป มหาวิทยาลัยขอนแก่น แล้วเขาบอกว่าเปิดอะไรแมพๆซะอย่างแหล่ะ แล้วหลงทางหามข.ไม่เจอ
….. ตัวผมเอง “ที่อยู่ที่ซุกหัวนอน”ปัจจุบันนี้ก็อยู่ไม่ใกล้จาก มหาลัยขอนแก่นเท่าไหร่นักขี่ผ่านทุกวัน
 เลยพอรู้ทางอยู่ ผมก็บอกทางผู้หญิงคนนั้นไป เขาพูดคุยกับผมนิดหน่อย ถามว่า แล้วผมเป็นอะไรทำไมถึงได้มาเก็บของอะไรในถังขยะแบบนี้ ตกงานหรืออย่างไร ผมบอกว่าเมื่อก่อนผมทำงานยาม
….ผู้หญิงคนนี้ก็เลยบอกผมว่าน้องสาวได้สามีอยู่ขอนแก่นแล้วทำงานเป็นเสมียนอยู่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง ริมบึงแก่นนคร เขาบอกว่าเจ้าของอพาร์ทเม้นท์เขากำลังหายาม มาแทนคนเก่าที่เมาทุกคืนเลยตอนทำงาน 
….อันนี้ก็แจ๋วเลยครับผม ไม่คิดไม่ฝันว่า แค่มารื้อถังขยะ จะพาให้ได้ รู้แหล่งที่เขากำลังหาคนงานอยู่ด้วย พอผู้หญิงคนนี้ ขึ้นรถขับจากไป ผมก็เลยรีบเบิ่งไป ริมบึงแก่นนครครับ ไปสมัครงาน

.....แต่เจ้ากรรมครับ ขี่ไปเจอตามที่เขาบอกแล้วไปถามเรื่องงานยาม สรุปตาลุงยามขี้เมาคนนั้นโดนไล่ออกไปแล้วจริงๆ แต่ลูกชายแกมาทำแทน จบข่าว.แห้วอีกตามเดิม ทั้งๆที่ขี่รถจะไปได้รอบจังหวัดแล้ว ฮ่าๆๆ