แฟนเราเป็นคนเต็มที่กับทุกอย่าง งาน พ่อแม่ หลานหรือคนรอบข้างยกเว้นเรา เลิกงานนั่งดูโทรศัพท์แทบไม่ได้คุยด้วยพอถามก็มักจะตะคอกแล้วก็บอกว่าให้ได้ผ่อนคลายบ้างวันหยุดแฟนก็ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยพร้อมบอกว่าให้ออกไปผ่อนคลายบ้างไม่ได้เลยหรอ เราทำงานบ้านเองทุกอย่างรวมถึงดูแลลูกไม่ต้องให้แฟนมาลำบากทำบางทีเราอยากกับเขา อยากเล่าหลายๆอย่างให้เขาฟังพอเขาเป็นแบบนี้ทำให้เรากลัวที่จะเข้าใกล้เขา กลัวเขาด่า กลัวเขารำคาญ เวลาเขาทะเลาะกับเราเขามักจะเอาเรื่องที่เราไม่มีงานไม่รายได้มาด่าเราเสมอ (ปกติเราทำงานแต่ร่างกายเราไม่ไหวเลยลาออก) เมื่อก่อนเราจะดีใจมากเวลาเขากลับมาห้องแค่ตอนนี้เรารู้สึกกลัวไม่อยากเข้าใกล้ไม่อยากทำให้เขารำคาญ ความคิดเราอาจจะเห็นแก่ตัวแต่เราอยากได้เวลาจากเขาบ้างไม่ใช่อยากได้แต่เงินอย่างเดียว เวลาเขาด่าเรารู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีคุณค่าเลย เราอยู่ที่นี่เราไม่มีใครเลยนอกจากลูกกับเขาเพราะที่นี่มีแต่พี่น้องเขา เราไม่สามารถเล่าอะไรให้ใครฟังได้เลยว่าเราเจออะไรมาบ้าง แม้แต่แฟนยังไม่รับฟังเราเลย
เราผิดไหมที่เรามีความคิดแบบนี้