ย้อนกลับไป สมัยเป็นเด็กหนุ่มวัย 20 ละมั้ง มหาลัย พาไปสร้างโรงเรียนให้เด็กดอยบน ดอยล้าน
กลุ่มเพื่อน แก๊ง P คือ พีชัย ภูวนัย พัฒน์ และ โภชน์ ( สมโภชน์ ) รวมกันขึ้นดอยด้วย แต่กระไรเลยมีแต่ชายในยุคโน้น มันหาได้น่าไปไฉน พัฒน์ แอบเล็งผลอ้อมๆ ไปยัง เพชรลดา สาวเหนือเจ้าถี่น ที่มหาลัยจะไป บ้านเธอแท้ๆ แต่เธอก็จะไป เพราะ แม้จะเป็นคนเชียงราย แต่ถ้าไม่รู้จักทหาร ก็ขึ้นไม่ได้ ในกรณี จะไปอยู่กับ ชาวเขา เผ่า ลีซอ ในยุคโน้นนนนน
เพชรลดา สวยหมวยขาว น่ารัก ฟันกระต่าย เหมือนอรพรรณพานทอง ผสม กบสุวนันท์ เรียกว่า ทั้งคณะ สวยอยู่สองคน และอีกคนคือ ราศี สาวหน้าคมสวยไม่แพ้ใคร แต่ เธอเป็นนักเรียน ดีเด่น ออกจะไม่เล่นกับใคร และ เป็นอุปสรรค ก้างขวางชาย ให้ เพชรลดาในทัวร์นาเม้นท์นี้ด้วย
ศึกแย่ง เพชรลดา ของแก๊ตัว P PAT PI POAT PU พัฒน์ พี โภชน์ ภู เรีมขึ้นตั้งแต่วันแรก เมื่อต้องไป ตลาดเชียงราย ( ยุคโน้น ) ภูวนัย เข้าอาสาตามสาวๆไปซื้อของ พร้อมหลี่วตาให้อีกสามคน เพราะครูให้ไปช่วยคนเดียว ปรากฎว่า ขากลับ ราศี กับ เพชรลดา มาตัวเปล่า ปล่อยภูวนัยแบกทั้งหมด ตามมาช้าๆ พร้อมขึ้นรถและบอกว่า ไม่เอาละคราวหลังเรื่องช่วยถือของ หมดแรงไปหนึ่งคน
คืนนั้น นอนที่แม่สาย วัดอะไร ก็ไม่มีใครจำได้ รู้แต่ว่า มีที่ซุกหัวนอนก่อนขึ้นดอยพรุ่งนี้ ก่อนนอน ครูบอกว่า ใครหลับทำหน้าทู่เรศๆ จะถ่ายรูปเก็บไว้ ( โห ครู ผมก็หล่อทุกตอน แก๊งตัวพี พูดโกหกหน้าตาเฉย เพราะเสยผมแล้วเสยผมอีก กระจกยังไม่เข้าข้างเลย ) แล้วทุกคนก็นอน ตื่นมาหาครูก่อนเลย ถ่ายใครไว้วะ 555
ถึง ดอยล้าน ก็เรี่มงานเลย สร้างโรงเรียนให้ ชาวเขาเผ่า ลีซอ มีไม้มาจากไหนไม่รู้ คนเป็นงาน กับ ทหารช่วยกัน คนละไม้ละมือ ส่วนพวก 4 P ไม่ใช่ Product Price Place Promotion นะ ก็ไปช่วยเขาด้ว ย สมโภชน์ กับ พีชัย ช่วยต่อไฟ พอสับคัทเอาท์ ตูม มีเสียงดังและไฟแล่บ จบกัน โดนไล่ไปไกลๆ
พัฒน์ กับ ภุ ได้รับหน้าที่ใหญกว่า คือ พ่นสี เครื่องขยายเสียง แน่นอน ผลคือ พ่นจนหนา แมลงหล่นไปตาย เต็ม แล้วเอาไปให้อาจารย์ เจอไล่ไปไกลๆอีกสองคน
แล้ว่ก็ไม่พ้น วนไปหาพชรลดา กำลังอุ้มลูกหมาบนดอย ขนปุยๆ ก็ล้อมกันใหญ่ ไม่ใช่หมานะ ล้อมคน จน ราศี เปล่งแสงคอสโม่ ดั่ง อาเธน่า ไล่พวกปีศาจร้าย จน 4 พี ต้องถอยมาตั้งหลัก และ เห็นลูกหมู ที่นึกถึกคำว่า ต้อนหมู ( มันต้อง่าย ) และแล้ว ก็เรี่มไล่จับลูกหมูของ ชาวเขาลีซอ ซึ่ง ชาวเขาก็ปล่อย พวกคนกรุงเทพ จะจับหมู ให้ดูเขาก็ยืนยี้มรอดู
สรุปคือ ลูกหมูเร็วมาก ไอ สี่คนนี้ไม่ได้จับได้สักตัว นอกจากไม่ได้ต้อนหมู ยังปล่อยไก่อีก เล้านึงด้วย ว่าคน กทม ต้อนหมูไม่เป็น เหนื่อยแฮ่ก ยอมแพ้ไปตอน บ่ายสาม
ครับ บ่ายสาม ถ้า คน กทม ก็บอก โอ กำลังร้อยเลย ร้อนจะตาย แต่ บนดอยล้าน เดือน ตุลาฯ บ่ายสามคือ คุณ เอาน้ำราดหัวไปหนึ่งครั้ง ( น้ำตก ต่อมมาจากน้ำตกในป่า ) เท่านั้นแหล่ะครับ หัวชา ไปหมด ชาทั้งตัว ดีเส้นเลือดสมองไม่แตกตายคาดอย และแล้ว ก็รีบอาบรีบจบ คงด้วยวัยหนุ่มที่ ซนด้วยเท่านั้น จึงรอดจากการตายบนดอยเพราะโง่ อาบน้ำในอากาศ ต่ำกว่า 10 องศา แล้ว ราดหัวเป็นอย่างไร ถ้าไม่แข็งแรง เป็นผีเฝ้าดอยแล้ว เพราะหมอไม่มี
และ แน่นอน วันต่อมา ทุกคน อาบน้ำตอน เที่ยง จบ โออยย ใครจะรอ บ่ายโมงตามสบายเลย
และแล้ว Promnight คืนเลี้ยงฉลอง ต้องมา ชาวเขาเผ่าลีซอ ใจดีทุกคน ให้นักศึกษามหาลัยนั่งโต๊ะเรียงแถว แล้วมารีนเหล้า สมัยโน้นนะ คือ เหล้าเขาละไม่มียี่ห้อ สีใสๆ ภูวนัย ขึ้นชื่อว่า คอแป๊ปสุด ดมก่อนด้วยความชำนาญ แล้ว ใช้ปลายลี้นแตกเหล้า 1 หยด ก่อนหันมาบอกอีกสามคนว่า เหล้าแรงมาก และแล้ว สมโภชน์ ก็ ราดเหล้าลงบนโต๊ะ และ พัฒน์ ก็เอาไฟแช็ค จุด ผลคือ ไฟลุกพรึบ ชั่วขณะ พีชัยหลับไปแล้ว เพราะไม่รอชันสูตรเหล้า และ พีชัย ก็ถูกที้งให้นอนตรงนั้น แบบไม่มีคนสนใจ เพราะ มีความเคลื่อนไหวอีกจุดนึง
เพชรลดา หลับคาโต๊ะไปอีกคน ภูวนัยถอยห่าง เพราะแขนยังล้า สมโภชน์ สนใจสาวลีซอ หน้าขาวๆ ทีมาชวนเต้นรำแบบชาวเขามากกว่า กลางคืน แสงไฟ สาวลีซอ สวยๆทุกคน เหลือคนเดียว ที่ครูผู้หญีงเห็นคือ พัฒน? มาช่วย ประครอง เพชรลดา ไปหน่อย อีกสามร้อยเมตรกว่าจะถึง บ้านพักสาวๆ โอ ครูสองคน ครูสาว และ ครูชาย ตามมา แต่คนออกแรง มีราศี และพัฒน์ สองคน ตอนแรก คือ ประครองหี้วปีก จนมมาถึงกระได ครูชายไม่กล้าแตะกลัวคดี ครูสาวบอกไม่มีแรง ราศี ยอมรับหมดปัญญาไปต่อ จะทำอะไรก็ทำเหอะ ก็ เหลือแมวเฝ้าปลาย่าง พัฒน์ ต้องอุ้ม เพชรลดา ขึ้นบ้านพัก กระได 9 ชั้น และตอนนี้กลี่นโคโลญจน์ อ่อนๆ หวานๆ ก็ลอยมาจากตัว เพชรลดา อา เหมือนเข้าหอ พัฒน์อดขำไม่ได้ 555
พวกครูตามมา บอก ห้องนี้ๆ เข้าห้องเลย พัฒน์ยี้มไม่ให้ใครเห็น บอกให้ตรูพาเข้าห้องเลย ดีจัง พัฒน์ค่อยๆวาง เพชรลดา ลงบนเตียง หน้าแดงเพราะเหล้า ไม่รู้สึกตัวอะไรเลย แว้บนึงเขาแอบนึกในใจ ไม่แปลกใจทำไม เมาแล้วเสียตัว นี่แค่ คำเดียว คนทานเหล้าไม่เป็นก็แบบนี้แหล่ะ แต่เขาก็พึ่งเคยเจอ ผญ สวยๆ มาหลับหมดท่าต่อหน้า พวกครูก็กว่าจะตามขึ้นมา เขาได้ เสยไปแล้ว 1 ครั้ง โดย เอามือเสยผมเพชรลดา ที่ลงมาบังหน้าผากสวยๆของเธอ ให้เห็น เหม่งสวยๆหน่อย ( แหม ใครจะไปเสยอย่างอื่น ครู กับ ราศี ก็อยุ่นะ ) ว่าแล้ว ราศี ก็ แว้ดเลย ออกไปได้แล้ว ( โถ นังมารร้าย ลีหม่กโช้ว )
อา ตะกี๊ตอนหมดแรงตรงกระไดขั้นแรก ไม่ทำอย่างนี้กับตรูหว่า จะได้ที้งให้ยกขึ้นมาเอง พัฒน์ มองหน้าราศี หนึ่งแว่บ ก่อน ลุกไปเหมือนแมวโดนยึดจานข้าว ครูสองคนมาอขอบใจมากๆ พัฒน์นึกในใจ ขอบใจ มากๆๆๆๆๆๆ เลยด้วยนะ เพราะหนักบรม
ครูสาว กับ ราศี เรี่มดูแล เพชรลดา หาผ้าชุบน้ำ มาเช็ดเนื้อเช็ดตัว แล้วจะเปลี่ยนเสื้อ ทันใด ราศี ก็ตัวตึง ลุกขึ้นมา แล้วมาที่กระได เห็นพัฒน์นั่งอยุ่กระไดขั้นที่ 1 ราศี อยุ่ขั้นที่ 9 บอกว่า ไป ไกลๆ คนจะเปลี่ยนเสื้อ
พัฒน์ นั่งหันหลังให้ที่กระไดชั้นหนึ่ง พักเหนื่อยอยู่ คือ ถ้าเปลียนกันเงียบๆ ไม่เปีดประตู เขาจะรู้ไหม นี่ถ้ากระไดสั้นกว่านั้น คงเป็น ราศี เตะ พัฒน์ แบบ ฝรั่งเตะหมอ หรือเปล่านั่น
พัฒน์ มองราศีแบบ นี่ถ้ามุงเป็น ผู้ชายนะ ต่อให้สวยๆ จะตบกบาลสักที แต่ เห็นราศี สวมวีญญาณ ร้อดไวเลอร์ ผสม พีตบูล พัฒน์จึง ต้องค่อยๆมุ่งหน้าไปทาง ลาน เก้าอี้ดนตรีรอบกองไฟ ทำให้ ราศี แอบยี้มชอบใจ เพราะเหมือนได้ออกคำสั่งผุ้ชายคนนี้ และไม่เถียงสักคำ
ไปถึงลานเก้าอี้ดนตรี
วัตถุประสงค์ เอาของไปแจกเด็กชาวเขา แล้วพวกเรานักศึกษา ร่วมเล่นกับเขาสร้างความสัมพันธ์ ที่นั่น พีชัยหายเมา ภูวนัยนั่งจ๋อง สมโภชน์ ยืนคุมวีทยุ ( สมัยนี้นคือ เทปเพลง ) เปีดเพลง แล้วหยุด เอาเก้าอี้ออก จน เหลือ 4 คนจากตอนแร 30 กว่าคน แต่ ภูวนัยที่ดูอยู่ พูดมาว่า ทำไม คนของเรา มันยังอยู่ถึง 4 คนสุดท่ายวะ อา สมโภชย์ยบอก นั่นสายฝน ชนเด็กดอยกระเด็นไปเยอะแล้ว ไม่ยอมเด็กเลย
พีชัย อ้วกแตกต่อ เกมส์ยังดำเนีนต่อไป และแล้วเหลือ 2 คนสุดท้าย เด็กตัวเท่าเอวสายฝน ปะทะ สายฝน อ้วนใหญ่ สมโภชน์ก็หลับหูหลับตา เปีดๆ ปีดๆ เพลงให้เกมส์มันีสนุกๆ แต่สุดท้าย เพลงหยุด เด็กถึงเก้าอี้ก่อน แต่สายฝนชนกระเด็น สมโภขน์ส่ายหัวทำนอง ตรูไม่รู้นจะว่าไงละ ภูวนัยส่งเสียงด่า เอ๊ยเชียร์ ( ให้กำลังใจ ) สุดท้ายสายฝนชนะ ได้รางวัลเป็น แก้วพลาสตีด สีดำ 1 ใบ พัฒน์ยกให้เลย สายฝนไม่รู้หรอกรางวัลคืออะไร แล้ว พัฒน์ ก็เอาของดีกว่า ยกให้เด็กดอย เป็นช็อคกาแลตอร่อยๆ ให้หมดทุกคน เหมือนเทพนียายบนดอย ดีสนีย์ก็สร้างไม่ได้แบบนี้
จบเกมส์ ต่อหน้าสายตาแก๊ง 4 พี พีชัยอ้วกต่อ ภูวนัย เข้าไปด่าสายฝนไม่หยุด เขาให้เรามาให้ของเด็กไม่ได้ให้มาแย่งกับเด็กโว้ย ภูวนัย โวยวาย สายฝนนึกในใจว่า ว้าย คนนี้แอบรักเราแน่เลย สายฝนยืนให้ด่า แบบยี้มละมุนละไมอยู่ทั้งคืนก็ว่าได้
สมโภชน์ไปสีอยู่กับสาวลีซอแล้วตามประสาคนบ้าเครื่องครัว และ เต้นต่อ ไม่สนใจใครเหลือ พัฒน์ยืนอยู่คนเดียว
เขานึกถึง เพชรลดา ที่หลับไหล ผมบังหน้าผาก เขาเอามือเสยผมเธอให้ ลมหนาวพัดมา อุราหวั่นไหว ไม่ได้นึกทำไม่ดี แต่ทั้งแสงดาว และสายลมรวมถึงพระจันทร์สั่งให้ฉันต้องบอกเธอ .....
และแล้วเพลงก็ดังขึ้นในจีนตนาการของเขา ....
ก่อนทอดอาลัยมองฟ้าบนดอยล้านคืนนั้น ดาวช่างเยอะเหลือหลาย เทียบกับ กทม ที่หาดาวดูไม่ได้เลย เขาจึงยืนดูดาว แล้วมองเพื่อนๆ เล่นรอบกองไฟ ถึง ตีห้า แม้เพชรลดา จะเอาน็อคนับ 100 ก็ไม่ลุกมาสนุกด้วยได้ แต่ เขาก็ยังถือว่า แค่นั้นก็ยังดี
ก่อนจะกลับมาที่ กทม เพชรลดา ไม่รู้ดวยซ้ำว่า ใครแบกเธอไปนอน เพราะ ครู กับ ราศี ไม่บอก และ ต่อมา ราศี ก็เผยว่า เธอเป็น ทอม อา เสียดาย สวยซะขนาดนั้น และตามจีบ เพชรลดา แต่ เพชรลดา ชอบไม้ป่าคนละพันธ์ สุดท้ายก่อนเรียนจบ ก็มีการถ่ายรูปกัน และแล้ว เพชรลดา ก็เรียกเสียงดังฟังชัดว่า พัฒน์ มาถ่ายรูปกัน ต่อหน้า ราศี และจากนั้น เพชรลดา ขอให้ พัฒน์ เป็นไม้กันทอม โดยเธอคอยเดีนตามพัฒน์กลับบ้านทุกวัน ราศี จึงตามราวี พัฒน์ไม่หยุดแต่นั้นมา
แต่เมื่อเรียนจบแล้ว เพชรลดา ถูกพ่อแม่ส่งไปเรียน ตปท และแน่นอน เธอมีสามีที่โน่น ซึ่งเป็นคำทำนายของพัฒน์และเพื่อนๆ ก่อน เพชรลดาไปแล้ว แต่ เพชลดา เสียงแข็งว่าไม่มีทางเปลี่ยนไปแน่นอน
จน 10 ปีผ่านไป แก๊ง 4 พี สถานะคือ พีชัย ผูกคอตายประชดรัก สมโภขน์ หนีตามผู้หญีงออกจากบ้านไปอยู่ ตจว ไม่มีใครพบข่าวคราว และ ภูวนัย เป็น รปภ คอยเข็นรถในห้าง รถกระบะสองคันสามคันจอดต่อๆกัน นั่นคืองานของ ภูวนัย
ส่วน เพชรลดา มาเจอ กับ พัฒน์ ณ กรุง ปารีส เจ้าภาพกีฬาอะรไก็ไม่รู้ในปีนั้น แต่ไม่ใช่ปีนี้
ขณะที่ พัฒน์ นั่งรอเวลาขึ้นเวที ( ไม่ใช่ชกมวย ขึ้นไปพูด ) เรื่อง เครื่องย้อนเวลา Time Machine ที่เขากำลังสร้าง เพชรลดา ก็ปรากฎกาย มาชุดสีขาว พร้อมเครื่องประดับพอประมาณ คือ นาฬีกาสวยๆ ไม่มีสร้อย ไม่ม่ต่างหู และไม่มีแหวนแต่งงาน เพชรลดา เห็นปั๊ปก็ยืนมอง ก่อนพัฒน์จะหันมาเห็น แต่เขาต้องขึ้นเวทีแล้ว เธอยืนดูเขาพูด ครบ 1 ชั่วโมง สายตาเขา มองคนรอบๆ ตอบคนบางคน แต่วนมาหาเธอเสมอ และ เธอก็ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน
จนกระทั่ง มีคนมายืนใกล่ๆเพชรลดา และคุยกันว่า แหม สามีเธอ วันนี้ขึ้นเวทีพูดซะด้วย และอีกเสียงก็พูดว่า เขารอเวลานี้มานานแล้ว ตั้งแต่เจอกันเมื่อ 7 ปีก่อน ตอนนั้นเขาอยู่จุดต่ำสุด ตกงานและป่วย
แล้วอีกเสียงก็พูดว่า แหม ก็เจอคุณหมอ คนสวย คอยดูแล เยียวยาใจ มาตั้ง 7 ปี เขาก็ถึงมีวันนี้ไง 7 ปีเชียวนะ
เพชรลดาฟังเต็มหู ว่าระหว่างที่เธอไปมีคนใหม่เมืองนอก เขาคนนี้ก็ตกต่ำ แต่มีคนมาดูแลจนดีขึ้น ถึง 7 ปี รอยยี้มหายไปจากใบหน้าเพชรลดา และเมื่อพัฒน์ หันมาอีกครั้ง ณ ที่เก่าที่เพชรลดายืน ไม่เห็นเธอแล้ว เห็นแต่ ภรรยาและเพื่อน ชื่อ ยัยแอ๋ว ยืนโบกไม้โบกมือ เรียกว่า เป็นช็อต ช็อคโหดของเขาพอควร เขายังมองหาเพชรลดา เพราะอย่างน้อย ก็น่าจะได้คุยกันบ้าง แต่ เพชรลดา คงมองว่า ไม่เรี่มเลย จะดีกว่า
ปล่อยให้พัฒน์ ยังสงสัยกับตัวเองในเวลาต่อมาว่า เขาเห็น เพชรลดา แน่หรือ หรือว่าไม่เคยมีเพชรลดามายืนอยุ่ตรงนั้น เป็นภาพหลอน ภาพเลือนๆของเธอ
ที่มาหลอกหลอนเขา เป็นภาพเลือนลางในชีวีตต่อไป
อดีตรักบนดอยล้าน
กลุ่มเพื่อน แก๊ง P คือ พีชัย ภูวนัย พัฒน์ และ โภชน์ ( สมโภชน์ ) รวมกันขึ้นดอยด้วย แต่กระไรเลยมีแต่ชายในยุคโน้น มันหาได้น่าไปไฉน พัฒน์ แอบเล็งผลอ้อมๆ ไปยัง เพชรลดา สาวเหนือเจ้าถี่น ที่มหาลัยจะไป บ้านเธอแท้ๆ แต่เธอก็จะไป เพราะ แม้จะเป็นคนเชียงราย แต่ถ้าไม่รู้จักทหาร ก็ขึ้นไม่ได้ ในกรณี จะไปอยู่กับ ชาวเขา เผ่า ลีซอ ในยุคโน้นนนนน
เพชรลดา สวยหมวยขาว น่ารัก ฟันกระต่าย เหมือนอรพรรณพานทอง ผสม กบสุวนันท์ เรียกว่า ทั้งคณะ สวยอยู่สองคน และอีกคนคือ ราศี สาวหน้าคมสวยไม่แพ้ใคร แต่ เธอเป็นนักเรียน ดีเด่น ออกจะไม่เล่นกับใคร และ เป็นอุปสรรค ก้างขวางชาย ให้ เพชรลดาในทัวร์นาเม้นท์นี้ด้วย
ศึกแย่ง เพชรลดา ของแก๊ตัว P PAT PI POAT PU พัฒน์ พี โภชน์ ภู เรีมขึ้นตั้งแต่วันแรก เมื่อต้องไป ตลาดเชียงราย ( ยุคโน้น ) ภูวนัย เข้าอาสาตามสาวๆไปซื้อของ พร้อมหลี่วตาให้อีกสามคน เพราะครูให้ไปช่วยคนเดียว ปรากฎว่า ขากลับ ราศี กับ เพชรลดา มาตัวเปล่า ปล่อยภูวนัยแบกทั้งหมด ตามมาช้าๆ พร้อมขึ้นรถและบอกว่า ไม่เอาละคราวหลังเรื่องช่วยถือของ หมดแรงไปหนึ่งคน
คืนนั้น นอนที่แม่สาย วัดอะไร ก็ไม่มีใครจำได้ รู้แต่ว่า มีที่ซุกหัวนอนก่อนขึ้นดอยพรุ่งนี้ ก่อนนอน ครูบอกว่า ใครหลับทำหน้าทู่เรศๆ จะถ่ายรูปเก็บไว้ ( โห ครู ผมก็หล่อทุกตอน แก๊งตัวพี พูดโกหกหน้าตาเฉย เพราะเสยผมแล้วเสยผมอีก กระจกยังไม่เข้าข้างเลย ) แล้วทุกคนก็นอน ตื่นมาหาครูก่อนเลย ถ่ายใครไว้วะ 555
ถึง ดอยล้าน ก็เรี่มงานเลย สร้างโรงเรียนให้ ชาวเขาเผ่า ลีซอ มีไม้มาจากไหนไม่รู้ คนเป็นงาน กับ ทหารช่วยกัน คนละไม้ละมือ ส่วนพวก 4 P ไม่ใช่ Product Price Place Promotion นะ ก็ไปช่วยเขาด้ว ย สมโภชน์ กับ พีชัย ช่วยต่อไฟ พอสับคัทเอาท์ ตูม มีเสียงดังและไฟแล่บ จบกัน โดนไล่ไปไกลๆ
พัฒน์ กับ ภุ ได้รับหน้าที่ใหญกว่า คือ พ่นสี เครื่องขยายเสียง แน่นอน ผลคือ พ่นจนหนา แมลงหล่นไปตาย เต็ม แล้วเอาไปให้อาจารย์ เจอไล่ไปไกลๆอีกสองคน
แล้ว่ก็ไม่พ้น วนไปหาพชรลดา กำลังอุ้มลูกหมาบนดอย ขนปุยๆ ก็ล้อมกันใหญ่ ไม่ใช่หมานะ ล้อมคน จน ราศี เปล่งแสงคอสโม่ ดั่ง อาเธน่า ไล่พวกปีศาจร้าย จน 4 พี ต้องถอยมาตั้งหลัก และ เห็นลูกหมู ที่นึกถึกคำว่า ต้อนหมู ( มันต้อง่าย ) และแล้ว ก็เรี่มไล่จับลูกหมูของ ชาวเขาลีซอ ซึ่ง ชาวเขาก็ปล่อย พวกคนกรุงเทพ จะจับหมู ให้ดูเขาก็ยืนยี้มรอดู
สรุปคือ ลูกหมูเร็วมาก ไอ สี่คนนี้ไม่ได้จับได้สักตัว นอกจากไม่ได้ต้อนหมู ยังปล่อยไก่อีก เล้านึงด้วย ว่าคน กทม ต้อนหมูไม่เป็น เหนื่อยแฮ่ก ยอมแพ้ไปตอน บ่ายสาม
ครับ บ่ายสาม ถ้า คน กทม ก็บอก โอ กำลังร้อยเลย ร้อนจะตาย แต่ บนดอยล้าน เดือน ตุลาฯ บ่ายสามคือ คุณ เอาน้ำราดหัวไปหนึ่งครั้ง ( น้ำตก ต่อมมาจากน้ำตกในป่า ) เท่านั้นแหล่ะครับ หัวชา ไปหมด ชาทั้งตัว ดีเส้นเลือดสมองไม่แตกตายคาดอย และแล้ว ก็รีบอาบรีบจบ คงด้วยวัยหนุ่มที่ ซนด้วยเท่านั้น จึงรอดจากการตายบนดอยเพราะโง่ อาบน้ำในอากาศ ต่ำกว่า 10 องศา แล้ว ราดหัวเป็นอย่างไร ถ้าไม่แข็งแรง เป็นผีเฝ้าดอยแล้ว เพราะหมอไม่มี
และ แน่นอน วันต่อมา ทุกคน อาบน้ำตอน เที่ยง จบ โออยย ใครจะรอ บ่ายโมงตามสบายเลย
และแล้ว Promnight คืนเลี้ยงฉลอง ต้องมา ชาวเขาเผ่าลีซอ ใจดีทุกคน ให้นักศึกษามหาลัยนั่งโต๊ะเรียงแถว แล้วมารีนเหล้า สมัยโน้นนะ คือ เหล้าเขาละไม่มียี่ห้อ สีใสๆ ภูวนัย ขึ้นชื่อว่า คอแป๊ปสุด ดมก่อนด้วยความชำนาญ แล้ว ใช้ปลายลี้นแตกเหล้า 1 หยด ก่อนหันมาบอกอีกสามคนว่า เหล้าแรงมาก และแล้ว สมโภชน์ ก็ ราดเหล้าลงบนโต๊ะ และ พัฒน์ ก็เอาไฟแช็ค จุด ผลคือ ไฟลุกพรึบ ชั่วขณะ พีชัยหลับไปแล้ว เพราะไม่รอชันสูตรเหล้า และ พีชัย ก็ถูกที้งให้นอนตรงนั้น แบบไม่มีคนสนใจ เพราะ มีความเคลื่อนไหวอีกจุดนึง
เพชรลดา หลับคาโต๊ะไปอีกคน ภูวนัยถอยห่าง เพราะแขนยังล้า สมโภชน์ สนใจสาวลีซอ หน้าขาวๆ ทีมาชวนเต้นรำแบบชาวเขามากกว่า กลางคืน แสงไฟ สาวลีซอ สวยๆทุกคน เหลือคนเดียว ที่ครูผู้หญีงเห็นคือ พัฒน? มาช่วย ประครอง เพชรลดา ไปหน่อย อีกสามร้อยเมตรกว่าจะถึง บ้านพักสาวๆ โอ ครูสองคน ครูสาว และ ครูชาย ตามมา แต่คนออกแรง มีราศี และพัฒน์ สองคน ตอนแรก คือ ประครองหี้วปีก จนมมาถึงกระได ครูชายไม่กล้าแตะกลัวคดี ครูสาวบอกไม่มีแรง ราศี ยอมรับหมดปัญญาไปต่อ จะทำอะไรก็ทำเหอะ ก็ เหลือแมวเฝ้าปลาย่าง พัฒน์ ต้องอุ้ม เพชรลดา ขึ้นบ้านพัก กระได 9 ชั้น และตอนนี้กลี่นโคโลญจน์ อ่อนๆ หวานๆ ก็ลอยมาจากตัว เพชรลดา อา เหมือนเข้าหอ พัฒน์อดขำไม่ได้ 555
พวกครูตามมา บอก ห้องนี้ๆ เข้าห้องเลย พัฒน์ยี้มไม่ให้ใครเห็น บอกให้ตรูพาเข้าห้องเลย ดีจัง พัฒน์ค่อยๆวาง เพชรลดา ลงบนเตียง หน้าแดงเพราะเหล้า ไม่รู้สึกตัวอะไรเลย แว้บนึงเขาแอบนึกในใจ ไม่แปลกใจทำไม เมาแล้วเสียตัว นี่แค่ คำเดียว คนทานเหล้าไม่เป็นก็แบบนี้แหล่ะ แต่เขาก็พึ่งเคยเจอ ผญ สวยๆ มาหลับหมดท่าต่อหน้า พวกครูก็กว่าจะตามขึ้นมา เขาได้ เสยไปแล้ว 1 ครั้ง โดย เอามือเสยผมเพชรลดา ที่ลงมาบังหน้าผากสวยๆของเธอ ให้เห็น เหม่งสวยๆหน่อย ( แหม ใครจะไปเสยอย่างอื่น ครู กับ ราศี ก็อยุ่นะ ) ว่าแล้ว ราศี ก็ แว้ดเลย ออกไปได้แล้ว ( โถ นังมารร้าย ลีหม่กโช้ว )
อา ตะกี๊ตอนหมดแรงตรงกระไดขั้นแรก ไม่ทำอย่างนี้กับตรูหว่า จะได้ที้งให้ยกขึ้นมาเอง พัฒน์ มองหน้าราศี หนึ่งแว่บ ก่อน ลุกไปเหมือนแมวโดนยึดจานข้าว ครูสองคนมาอขอบใจมากๆ พัฒน์นึกในใจ ขอบใจ มากๆๆๆๆๆๆ เลยด้วยนะ เพราะหนักบรม
ครูสาว กับ ราศี เรี่มดูแล เพชรลดา หาผ้าชุบน้ำ มาเช็ดเนื้อเช็ดตัว แล้วจะเปลี่ยนเสื้อ ทันใด ราศี ก็ตัวตึง ลุกขึ้นมา แล้วมาที่กระได เห็นพัฒน์นั่งอยุ่กระไดขั้นที่ 1 ราศี อยุ่ขั้นที่ 9 บอกว่า ไป ไกลๆ คนจะเปลี่ยนเสื้อ
พัฒน์ นั่งหันหลังให้ที่กระไดชั้นหนึ่ง พักเหนื่อยอยู่ คือ ถ้าเปลียนกันเงียบๆ ไม่เปีดประตู เขาจะรู้ไหม นี่ถ้ากระไดสั้นกว่านั้น คงเป็น ราศี เตะ พัฒน์ แบบ ฝรั่งเตะหมอ หรือเปล่านั่น
พัฒน์ มองราศีแบบ นี่ถ้ามุงเป็น ผู้ชายนะ ต่อให้สวยๆ จะตบกบาลสักที แต่ เห็นราศี สวมวีญญาณ ร้อดไวเลอร์ ผสม พีตบูล พัฒน์จึง ต้องค่อยๆมุ่งหน้าไปทาง ลาน เก้าอี้ดนตรีรอบกองไฟ ทำให้ ราศี แอบยี้มชอบใจ เพราะเหมือนได้ออกคำสั่งผุ้ชายคนนี้ และไม่เถียงสักคำ
ไปถึงลานเก้าอี้ดนตรี
วัตถุประสงค์ เอาของไปแจกเด็กชาวเขา แล้วพวกเรานักศึกษา ร่วมเล่นกับเขาสร้างความสัมพันธ์ ที่นั่น พีชัยหายเมา ภูวนัยนั่งจ๋อง สมโภชน์ ยืนคุมวีทยุ ( สมัยนี้นคือ เทปเพลง ) เปีดเพลง แล้วหยุด เอาเก้าอี้ออก จน เหลือ 4 คนจากตอนแร 30 กว่าคน แต่ ภูวนัยที่ดูอยู่ พูดมาว่า ทำไม คนของเรา มันยังอยู่ถึง 4 คนสุดท่ายวะ อา สมโภชย์ยบอก นั่นสายฝน ชนเด็กดอยกระเด็นไปเยอะแล้ว ไม่ยอมเด็กเลย
พีชัย อ้วกแตกต่อ เกมส์ยังดำเนีนต่อไป และแล้วเหลือ 2 คนสุดท้าย เด็กตัวเท่าเอวสายฝน ปะทะ สายฝน อ้วนใหญ่ สมโภชน์ก็หลับหูหลับตา เปีดๆ ปีดๆ เพลงให้เกมส์มันีสนุกๆ แต่สุดท้าย เพลงหยุด เด็กถึงเก้าอี้ก่อน แต่สายฝนชนกระเด็น สมโภขน์ส่ายหัวทำนอง ตรูไม่รู้นจะว่าไงละ ภูวนัยส่งเสียงด่า เอ๊ยเชียร์ ( ให้กำลังใจ ) สุดท้ายสายฝนชนะ ได้รางวัลเป็น แก้วพลาสตีด สีดำ 1 ใบ พัฒน์ยกให้เลย สายฝนไม่รู้หรอกรางวัลคืออะไร แล้ว พัฒน์ ก็เอาของดีกว่า ยกให้เด็กดอย เป็นช็อคกาแลตอร่อยๆ ให้หมดทุกคน เหมือนเทพนียายบนดอย ดีสนีย์ก็สร้างไม่ได้แบบนี้
จบเกมส์ ต่อหน้าสายตาแก๊ง 4 พี พีชัยอ้วกต่อ ภูวนัย เข้าไปด่าสายฝนไม่หยุด เขาให้เรามาให้ของเด็กไม่ได้ให้มาแย่งกับเด็กโว้ย ภูวนัย โวยวาย สายฝนนึกในใจว่า ว้าย คนนี้แอบรักเราแน่เลย สายฝนยืนให้ด่า แบบยี้มละมุนละไมอยู่ทั้งคืนก็ว่าได้
สมโภชน์ไปสีอยู่กับสาวลีซอแล้วตามประสาคนบ้าเครื่องครัว และ เต้นต่อ ไม่สนใจใครเหลือ พัฒน์ยืนอยู่คนเดียว
เขานึกถึง เพชรลดา ที่หลับไหล ผมบังหน้าผาก เขาเอามือเสยผมเธอให้ ลมหนาวพัดมา อุราหวั่นไหว ไม่ได้นึกทำไม่ดี แต่ทั้งแสงดาว และสายลมรวมถึงพระจันทร์สั่งให้ฉันต้องบอกเธอ .....
แต่เมื่อเรียนจบแล้ว เพชรลดา ถูกพ่อแม่ส่งไปเรียน ตปท และแน่นอน เธอมีสามีที่โน่น ซึ่งเป็นคำทำนายของพัฒน์และเพื่อนๆ ก่อน เพชรลดาไปแล้ว แต่ เพชลดา เสียงแข็งว่าไม่มีทางเปลี่ยนไปแน่นอน
จน 10 ปีผ่านไป แก๊ง 4 พี สถานะคือ พีชัย ผูกคอตายประชดรัก สมโภขน์ หนีตามผู้หญีงออกจากบ้านไปอยู่ ตจว ไม่มีใครพบข่าวคราว และ ภูวนัย เป็น รปภ คอยเข็นรถในห้าง รถกระบะสองคันสามคันจอดต่อๆกัน นั่นคืองานของ ภูวนัย
ส่วน เพชรลดา มาเจอ กับ พัฒน์ ณ กรุง ปารีส เจ้าภาพกีฬาอะรไก็ไม่รู้ในปีนั้น แต่ไม่ใช่ปีนี้
ขณะที่ พัฒน์ นั่งรอเวลาขึ้นเวที ( ไม่ใช่ชกมวย ขึ้นไปพูด ) เรื่อง เครื่องย้อนเวลา Time Machine ที่เขากำลังสร้าง เพชรลดา ก็ปรากฎกาย มาชุดสีขาว พร้อมเครื่องประดับพอประมาณ คือ นาฬีกาสวยๆ ไม่มีสร้อย ไม่ม่ต่างหู และไม่มีแหวนแต่งงาน เพชรลดา เห็นปั๊ปก็ยืนมอง ก่อนพัฒน์จะหันมาเห็น แต่เขาต้องขึ้นเวทีแล้ว เธอยืนดูเขาพูด ครบ 1 ชั่วโมง สายตาเขา มองคนรอบๆ ตอบคนบางคน แต่วนมาหาเธอเสมอ และ เธอก็ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน
จนกระทั่ง มีคนมายืนใกล่ๆเพชรลดา และคุยกันว่า แหม สามีเธอ วันนี้ขึ้นเวทีพูดซะด้วย และอีกเสียงก็พูดว่า เขารอเวลานี้มานานแล้ว ตั้งแต่เจอกันเมื่อ 7 ปีก่อน ตอนนั้นเขาอยู่จุดต่ำสุด ตกงานและป่วย
แล้วอีกเสียงก็พูดว่า แหม ก็เจอคุณหมอ คนสวย คอยดูแล เยียวยาใจ มาตั้ง 7 ปี เขาก็ถึงมีวันนี้ไง 7 ปีเชียวนะ
เพชรลดาฟังเต็มหู ว่าระหว่างที่เธอไปมีคนใหม่เมืองนอก เขาคนนี้ก็ตกต่ำ แต่มีคนมาดูแลจนดีขึ้น ถึง 7 ปี รอยยี้มหายไปจากใบหน้าเพชรลดา และเมื่อพัฒน์ หันมาอีกครั้ง ณ ที่เก่าที่เพชรลดายืน ไม่เห็นเธอแล้ว เห็นแต่ ภรรยาและเพื่อน ชื่อ ยัยแอ๋ว ยืนโบกไม้โบกมือ เรียกว่า เป็นช็อต ช็อคโหดของเขาพอควร เขายังมองหาเพชรลดา เพราะอย่างน้อย ก็น่าจะได้คุยกันบ้าง แต่ เพชรลดา คงมองว่า ไม่เรี่มเลย จะดีกว่า
ปล่อยให้พัฒน์ ยังสงสัยกับตัวเองในเวลาต่อมาว่า เขาเห็น เพชรลดา แน่หรือ หรือว่าไม่เคยมีเพชรลดามายืนอยุ่ตรงนั้น เป็นภาพหลอน ภาพเลือนๆของเธอ
ที่มาหลอกหลอนเขา เป็นภาพเลือนลางในชีวีตต่อไป