สวัสดีค่ะ 
     เราตอนนี้อายุ 29 ปี แต่ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองทั้งบ้าน และรถ เงินหามาก็ส่งกลับบ้าน ครอบครัวมีกัน 4 คน ที่บ้านเกิด พ่อ แม่ น้องชาย และมีย่ามาอยู่ด้วย น้องชายพึ่งเรียนจบกำลังทำงานบริษัทที่บ้านเกิด ตัวเราเองมาทำงานชลบุรี และคิดว่าจะทำงานที่นี่ไปจนเกษียณ แต่เนื่องจากพ่อกับแม่ไม่มีรายได้  เราต้องส่งกลับบ้านเยอะมาก
     เลยคิดว่าจะซื้อบ้านที่ชลบุรีแบบพาพ่อกับแม่มาอยู่ด้วยหลังจากย่าเสีย แต่ก็สงสารแฟน เพราะแฟนก็คงอยากสร้างครอบครัวกับเรา แต่เราต้องพาพ่อกับแม่มาอยู่ด้วย แต่เราก็คิดว่าจะซื้อบ้านแยกกันคนละหลัง แต่ติดปัญหาที่พ่อไม่อยากมาอยู่ชลบุรี ส่วนแม่อยากมาเพราะอยากหาเช่าตุกขายของ เผื่อเราลำบากก็อยากจะช่วยเรา และคิดว่าจะขายบ้านมาช่วยเหลือกัน แต่พ่อไม่อยากมา เพราะคิดว่าตัวเองเป็นคนที่นั้น และคิดว่าถ้าไปจะไม่มีคนไปไหว้หลุมศพ(พ่อมีเชื้อสายจีน) ซึ่งช่วงนี้พ่อกับแม่มีปัญหากัน เพราะแม่อยากแบ่งเบาเรา แต่พ่ออยู่บ้านเทรดหุ้นนอก ได้บ้างไม่ได้บ้างเพราะไม่มีรายได้หลักและไม่มีเงินเก็บ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง
    ใจนึงก็สนับสนุนแม่ อยากให้มีรายได้อีกทาง แต่พ่อก็ไม่ยอมมาด้วย ทำให้ขายบ้านหลังนั้นไม่ได้ และถ้าแม่ไม่กลับไปพ่อจะไปบวช เหมือนปัญหาภาระทั้งหมดรวมถึงหนี้สินบ้านเราหาและจ่ายคนเดียวหมด เงินเดือนเราก็ไม่ได้เยอะ ไม่รู้เลยว่าจะหาทางออกจากปัญหานี้ยังไง เครียด และรู้สึกว่าทำงานหามาเท่าไรก็หมด เหมือนทำงานรอวันตาย อะไรที่อยากมีก็ยากที่จะมีเพราะเงินใช้หลายชีวิต  ครอบครัวแฟนพ่อกับแม่เป็นข้าราชการ แฟนหาเงินมาเท่าไรก็เก็บ ส่งให้ครอบครัวนิดหน่อย แฟนมีรถยนต์ ไปๆมาๆระหว่างกรุงเทพ ชลบุรี เราสงสารแฟนที่ต้องมาลำบาก แต่เราไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง หรือจะหาทางออกยังไง จะหารายได้เสริมงานประจำก็ยุ่ง ทำไมชีวิตถึงลำบากขนาดนี้นะ
    ตัวเราเองมีความสุขก็ไม่สุดสักทาง ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ