คือ เข้าม.1เรียนประพื้นฐานเราก็หาเพื่อนได้เยอะในระดับนึงเลย เราก็แฮปปี้ดี พอเปิดเทอมเพื่อนเราเริ่มมีแฟนกัน เราก็ไม่อยากยุ่งด้วยมากให้พื้นที่ส่วนตัวกับเพื่อน แล้วตอนนั้นวันเกินเพื่อนในกลุ่ม แล้วเพื่อนทุกคนไปหมดเลย ยกเว้นเรา เพราะเราไม่สบายเลยไม่อยากไปเพราะกลัวคนอื่นนจะติด พอมาวันจันทร์เราก็เดินไปคุยกับเพื่อนปกติแต่เพื่อนเริ่มถอยห่าง เริ่มไม่ค่อยคุยกับเรา แล้วเราก็ไม่กล้าไปอยู่ใกล้ไปคุยด้วยเพราะเราไม่อยากเป็นส่วนเกิน หลังจากนั้นเราก็ออกจากกลุ่ม แล้วคนที่อยู่ในกลุ่มนั้นก็เริ่มนินทาเรา เราก็ไม่ได้คิดไรมากเพราะเรายังมีเพื่อนสนิทที่อยู่ห้องเดียวกันอย่า แต่พอเพื่อนสนิทเราเริ่มมีคนคุย แล้วเพื่อนสนิทเราขอยื้มแอคเราไปคุยลองใจคนคุยเฉยๆเราก็ไม่ได้คิดไรมากเลยให้ไป แต่พอเพื่อนเราเริ่มเอาไปคุยเรื้อยๆคนคุยเพื่อนเราดันมาชอบเราแทน เราก็บอกเพื่อนไป ให้เพื่อนดูแชทหมดเลยว่าคุยไรไปบ้าง เพื่อนก็ดูแล้วมันก็บอกว่าบล็อกไปได้มั้ย เราก็โอเค เราก็บล็อกไป หลังจากนั้นเพื่อนสนิทเราก็เอาเรื่องนี้ไปบอกทุกน ประมาณว่าเรากินต่อเพื่อนสนิท แล้วทุกคนก็เชื่อว่าเรากินต่อเพื่อนสนิท แล้วเวลาเราไปรร.ทุกคตก็จะมองเราแปลกๆแล้วก็นินทาเรา แล้วเราก็ไม่เหลือใครเลย แต่เราก็เริ่มปรับตัวได้กับการอยู่คนเดียว คือเราไม่ติดเรื่องที่ต้องอยู่คนเดียว แต่เราแค่รู้สึกอึดอัดเวลามีคนมองแรงแล้วก็นินทาเรา เรากลัวเวลาต้องทำงานกลุ่มว่าเราจะไม่มีกลุ่มอยู่เพราะใครๆก็ไม่อยากอยู่ด้วยเพราะกลัวจะโดนนินทาแบบเรา แต่เราก็อธิบายให้ทุกคนไปแล้วว่าเรื่องมันไม่ได้เป็นแบบนั้น แต่ทุกคนก็บอกว่าเรา เราเลยไม่กล้าที่จะอธิบายไรให้คนอื่นฟังอีก เพราะไม่มีใครฟังเหตุผลฝั่งเราเลย เราก็บอกเพื่อนสนิทเราตอนประถม เพื่อนก็คอยให้กำลังใจ คอยให้คำปรึกษา เพื่อนเราบอกให้ย้ายมาเรียนกับเพื่อนเรา เพราะเค้ารับชั้นเคลื่อน(เข้ากลางคัน) เราอยากจะบอกแม่เรื่องนี้มาก แต่เราไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะถ้าเราบอกแม่ แม่เราก็จะเอาเรื่องนี้ไปคุยกับอาจาร์ย แล้วมันจะเป็นเรื่องใหญ่มากๆแล้วเราก็อาจจะโดนนินทาเยอะกว่าเดิม เราพยายามบอกแม่ว่าอยากย้ายรร.แต่เราไม่ได้บอก่าเป็นเหตุผลที่โดนนินทา เราบอกแม่ไปว่าเราเรียนไม่ไหว เราเหนื่อย แล้วช่วงที่เราโดนเป็นช่วงที่สอบกลางภาคพอดีด้วย เราเครียดหนักกว่าเดิม พอเราสอบ เราก็ได้คะแนนแย่มาก คะแนนเราได้แค่4/20 พอแม่เราเห็นคะแนน แม่เราก็พูดว่าทำไมได้แค่นี้ ถ้าไปเรียน รร.ดีๆสังคมดีๆแล้วคะแนนเป็นงี้ก็ลาออกเถอะ เพราะค่าเทอมเราก็สูงในระดับนึงเลยประมาณ8-9หมื่น เราก็พูดกับแม่ไปว่าแม่จ่ายค่าเทอมไปหมดแล้วหนิ แม่เราบอกว่าก็จ่ายแค่ม.1พอจบม.นึงก็ลาออก ไปเรียนรร.ใกล้ๆบ้าน แต่กาอนหน้านี้เราก็เคยพูดเรื่องรร.อื่นว่าเราขอย้ายไปได้มั้ย แม่เราบอกว่าเลิกพูดเรื่องนี้ เลิกทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาที่ต้องคอยเปลี่ยนรร.ไปทั่ว คือเราก็เข้าใจแม่แหละว่ามันต้องใช้เงินเยอะมากๆในการเข้าเรียนต่อกลางคัน แต่เราก็อยากย้ายจริงๆ เราอึดอัดมากๆ เราเคยทำแบบทดสอบหลายๆอย่าง เช่น โรคซึมเศร้า โรคคิดมาก ความเสี่ยงในการฆ่าตัวตาย ผลทุกอันบอกเหมือนกัน
หมด ว่าเราเข้าสู่ช่วงอันตราย แต่เราก็ไม่กล้าบอกแม่ เพราะเรากลัวเป็นเรื่องใหญ่ จนตอนนี้เรากลายเป็นคนเก็บตัว ไม่กล้าคุยกับคนที่ไม่สนิท เพราะเรากลัวเค้าเอาเรื่องของเราไปนินทาอีก มีคนบอกให้เราลองไปหาที่เที่ยวพักผ่อนดู เราลองไปมาแล้วมันก็ช่วยอยู่ช่วงนึง แต่พอเราต้องกลับมารร.เราก็เป็นเหมือนเดิม  แต่พอเรามารร.เราก็เลือกที่จะพยายามไม่สนใจแต่บางครั้งมันก็เผลอเก็บมาคิด เห้ออ เราเหนื่อยมาก เราควรทำไงดี เราอยากย้ายรร.มากๆต้องการสังคมที่มันดีกว่านี้ 😔😔🙏🏻