มาขอเล่าประสบการณ์ที่เคยทำงานกับหัวข้อข้างต้นที่บอกไปเลยครับ ช่วงหลังปลดล็อกดาวห์รอบ 2 ที่โควิดระบาด ผมเคยไปทำงานกับอร่อยซอย 8 เพราะค่าจ้างที่เขาเขียนลงในกลุ่มว่าจะได้วันละ 415 บาท แต่พอไปทำงานจริงกับไม่ได้รับค่าแรงเท่านั้น ได้เป็น 300 กว่าบาทแทน รวมไปถึงมีการให้ทำงานล่วงเวลา บางทีได้กลับ 3 ทุ่มหนักหน่อยก็ 5 ทุ่ม เขาจะมีสวัสดิการรถบัสรับส่งพนักงานให้นะ ข้าวกลางวันกับข้าวเย็นให้ถ้าทำงานล่วงเวลา แต่ถ้าไม่ทำเขาจะหัก 50 บาท ค่าข้าวเย็นถ้าไม่ทำโอที อีกทั้งถ้าเราไม่ทำโอทีตอนเย็นอยู่บ่อยครั้งก็จะโดนเพ็งเล็งจากหัวหน้างาน บางครั้งเขาก็จะไม่ให้สแกนนิ้วออกถ้าเหตุผลในการให้ทำโอทีของเราไม่มากพอ
     รวมไปถึงไม่ให้มีการใช้โทรศัพท์ในที่ทำงานให้เก็บเข้าล็อคเกอร์  สังคมการทำงานที่นั่นบอกเลยเหมือนย้อนกลับไปแรงงานอุตสาหกรรม เวลากินข้าวปกติจะให้พัก 1 ชม.ถ้าทำงาน 8 ชม. ใช่ไหมครับ แต่เขาให้พักแค่ 50 นาที พอเวลามีพวกตรวจมาตรฐานอะไรเข้าตรวจ เขาจะให้พนักงานหยุดวันนั้นเลยแล้วอ้างว่าเป็นวันหยุดของโรงงานเพราะมีพนักงานอยู่ในประกันสังคมแค่ไม่กี่คน ซึ่งร้านขนมเปี๊ยะที่นี่มีคนทำงาน 30 -40  คนแต่ทำประกันสังคมแค่ 4 คนเฉพาะคนที่ทำพวกสูตรขนมเปี๊ยะมันเป็นไปได้หรอครับ??
    อีกทั้งเวลาทานข้าวกลางวันทางโรงงานก็ไม่ได้จัดโรงอาหารไว้ให้ ต้องนั่งกินข้าวหน้าห้องน้ำ เพราะส่วนอื่นนั้นไม่สามารถไปนั่งทานได้เนื่องจากมีสิ่งก่อสร้างอยู่ รวมไปถึงอ่างล้างมือสำหรับคนที่ต้องจัดขนมเพื่อใส่บรรจุภัณฑ์ก็ไม่ได้สร้างในห้องต้องเดินไกลกว่าจะถึงอ่างล้างมือทำให้คนส่วนใหญ่ไม่ได้ล้างมือ ใครจะอุดหนุนก็แล้วแต่นะครับ 
     ปล.ถ้ามีใครสงสัยว่ามำไมถึงไม่แจ้งแรงงานจังหวัด แค่ลงตรวจเจ้าของยังเหลี่ยมได้เลยครับ แล้วถ้าตรวจจริงเจ้าของจะไม่เหลี่ยมต่อหรอ  และในปัจจุบันผมก็ได้ออกจากที่ทำงานนั้นแล้ว แต่อยากมาเล่าประสบการณ์ส่วนตัวนี้เพื่อเตือนให้คนอื่นๆที่สนใจจะทำงานที่นี่เตรียมรับมือกับสิ่งที่จะเจอ
     ปล.2 เวลาเขาเลือกคนทำงานบางทีจะเลือกคนที่มีอายุเยอะกับคนที่ไม่ค่อยรู้กฎหมายเท่าไหร่ครับเพื่อเลี่ยงการโดนร้องเรียน