เรื่องมีอยู่ว่าผมได้ลองคุยกับผญบางคนเป็นรุ่นพี่ที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่อยู่ไกลกัน ก็เคยเจอหน้าเจอตารู้สึกดีต่อกันนั้นละ แต่ตอนนี้เรามาอยู่ไกลกัน ก็ได้ลองสานสัมพันธ์คุยกันดูแต่รู้สึกว่า ความห่างเหินมันมี ความไม่ได้เจอหน้ากัน ไม่ได้เจอตัวเป็น ๆ มันทำให้รู้สึกว่าไม่ได้ใจเต้นเลย ซึ่งก็เคยมีแฟนเก่าผมคบกันอยู่ด้วยกันแต่สักพักก็แยกย้ายไปอยู่ในที่ห่างไกลกัน แรกๆมันก็ดีแต่พอสักพัก 2 ปี มันก็รู้สึกห่างเหินกันจนไม่ได้รู้สึกดีต่อกันแล้ว จนเลิกกันไป 
.
ผมเลยสงสัยว่าคนที่คบกับคนที่อยู่ไกลกัน ไม่รู้สึกเหงาไม่รู้สึกเหนื่อยใจบ้างหรอ ขนาดคบกันเคยอยู่ด้วยกันแล้วแยกไปอยู่ที่ไกลๆ ยังไม่โอเครแล้วกับคนที่เพิ่งคุยกันจีบกันแต่อยู่ไกลกันมันจะไปกันรอดไหมนะครับ 
.
ควรจะจบความสัมพันธ์รักทางไกล แล้วหารักที่อยู่ใกล้กันดีกว่าไหมครับ เพราะจะทำอะไรก็ได้ใกล้ชิดกัน ได้สัมผัสเจอตัวเป็น ๆ มันดีกว่าต้องมาจิตนาการ มองเขาผ่านหน้าจอ แสดงความรักด้วยคำพูดแต่ไม่ได้สัมผัสความรักโดยตรง มันรู้สึกเหงาใจแปลก ๆ นะครับ
.
หรือมีวิธีไหนทำให้รักทางไกลมันยืนยาวได้ไหนนะครับ