..อาแปะว่าคุณสมโภชน์คิดการใหญ่เกินกำลังตน  หลายโปรเจคต้องใช้เวลาและเงินทุนมหาศาล  ซึ่งบางแผนงานควรจะเป็นหน้าที่ของรัฐเป็นฝ่ายริเริ่มและลงมือทำ..

ตัวอย่างเช่น..
..รถเมล์ไฟฟ้า  ...นี่ความจริงรัฐควรจัดให้บริการประชาชน  เพื่อมลภาวะทางอากาศที่ดีของคนกรุงเทพฯ..
..ERC Sandbox  โปรเจคนี้รัฐก็น่าที่จะทำ..
..แบตเตอรี่ที่มีส่วนผสมของวัสดุการเกษตร  อันนี้รัฐก็น่าจะทำ..
..รถไฟไฮบริด  อันนี้รัฐก็น่าจะทำ..




คือมีหลายโครงการทีเดียวที่รัฐควรจะเป็นผู้ลงมือทำ เพื่อประชาชนและความเจริญของประเทศ  แต่รัฐก็ละเลยที่จะทำ   ..
..ส่วนคุณสมโภชน์อยากทำแต่เงินทุนไม่พอก็ต้องกู้   แต่เป็นการกู้ที่เกินตัวไปหน่อย พอการห่วงโซ่การเงินสะดุดไปข้อนึง ก็เลยพาให้กระทบเป็นโดมิโน่ไปทั้งบริษัท..

สรุปง่ายๆ  คุณสมโภชน์คิดใหญ่ไม่คิดเล็ก   เล็กๆไม่ ใหญ่ๆทำ    ...
แต่....อาแปะว่าคนที่จะคิดการใหญ่ ทำโปรเจคระดับมวลมหาประชาชาติได้สำเร็จ ต้องเป็นคนหรือกลุ่มบุคคลที่มีบารมีมากๆนะครับ เพื่อรองรับซัพพลายกับความต้องการขนาดเงินทุนของบริษัท....นั่นเอง..   .
..ลำพังคุณสมโภชน์กับเพื่อนๆอาแปะมองว่าไม่น่าจะไหวแล้วแหละมั๊ง...เนอะ..

อาแปะคนเผาถ่าน ฝากไว้ให้คิด...นะครับ..

อมิตพุทธ..

อรุณสวัสดิ..