สวัสดีค่ะหนูเป็นเด็กอายุ16 เรียนสายวิทย์คณิตค่ะ ช่วงหลังๆมานี้หนูรู้สึกไม่อยากลุกออกจากเตียงเลยค่ะรู้สึกเหม่อๆไม่มีแรง หนูรู้สึกมีมวลความรู้สึกที่พร้อมร้องไห้ตลอดเวลาเลยค่ะ ไม่มีกำลังใจในการเรียนเลยค่ะ เหนื่อยกับทุกวันค่ะ บวกกับหนูทำโทรศัพท์ของหนูพังบ่อยๆติดต่อกันหนูรู้สึก เกรงใจพ่อกับแม่ที่ต้องคอยซ่อมให้ตลอด รู้สึกหนูไม่มีความรับผิดชอบต่อตัวเองเลยค่ะ เครียดมากๆเลยค่ะเพราะที่บ้านของหนูคุณพ่อกับคุณแม่แยกทางกันค่ะ ต่างคนต่างมีภาระที่ต้องรับผิดชอบหนักมากๆค่ะ ที่โรงเรียนงานก็เยอะค่ะเรียนก็กลางๆค่ะ บรรยากาศในห้องของหนูกดดันมากค่ะทุกคนแข่งกันเรียน หนูเรียนตามเพื่อนไม่ค่อยทันค่ะหนูรู้สึกหนูเป็นภาระของเพื่อนๆในกลุ่มค่ะ ตอนอยู่กับเพื่อนก็สนุกสนานปกตินะคะ แต่ช่วงนี้หนูรู้สึกหงุดหงิดง่ายมากขึ้นค่ะ หนูชอบคิดไปเองค่ะว่าเพื่อนร่วมห้องไม่ชอบหนูค่ะ เวลาที่หนูทำอะไรเสียหายจะถูกคนในบ้านตำหนิตามปกติค่ะ แต่ในช่วงนี้หนูรู้สึกหวาดกลัวการถูกตำหนิค่ะ และเวลาถูกตำหนิ เครียด หรือรู้สึกเป็นภาระใคร หนูอยากหายไปมากๆค่ะ หนูรู้สึกไม่อยากอยู่และรับรู้ความรู้สึกอะไรแล้วค่ะ คุณพ่อของหนูดูเหมือนว่าไม่ค่อยให้ความสำคัญกับสุขภาพของหนูเท่าไหร่ค่ะ กลัวคุณพ่อมองว่ามันเสียเวลาและคุณพ่อก็มักไม่ว่างภาระก็เยอะค่ะ คุณของแม่หนูคือคนที่หนูกล้าเล่าเรื่องที่หนูทุกข์ใจให้ฟังค่ะแต่ด้วยที่คุณแม่อยู่ไกล พยายามบอกทางคุณพ่อแล้วค่ะ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยค่ะ ตอนนี้หนูไม่กล้าปรึกษาเพื่อนๆพ่อหรือแม่หรือคนที่บ้านเลยค่ะ หนูไม่กล้าเอาความรู้สึกด้านลบไปให้ใครค่ะ
พอจะให้คำแนะนำได้ไหมคะ ขอบคุณค่ะ