เราไม่สนิทกับแม่เลยค่ะ รู้สึกไม่สนิทที่จะคุยด้วย ได้แค่ถามเรื่องประจำวันว่าอยากกินอะไรมั้ย  แต่เรื่องอื่นๆไม่ค่อยกล้าคุย
 เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ ก่อนหน้านี้ความทรงจำกับแม่ตอนเด็กๆตอนวัยรุ่นก็ไม่ค่อยจะผูกพันธ์กันเท่าไหร่  พอแต่งงาน ก็ให้สามีย้ายมาอยู่ที่บ้านด้วยกัน เพราะที่บ้านก็ไม่มีใคร แต่อยู่ด้วยดันก็เกิดปัญหาระหว่างแม่เรากับสามี เนื่องจากแม่เป็นคนที่ดื้อ เอาแต่ใจตัวเองไม่ค่อยยอมใคร จนสุดท้ายแล้วสามีเราจึงแยกไปซื้อบ้านไว้อีกหมู่บ้านนึง ห่างไปราวๆ3 กม.เราก็เทียวไปเทียวมาสลับบ้านแม่บ้านสามี  ตอนกลับมาบ้านแม่ส่วนใหญ่ก็จะคุยกับป้า (คือพี่สาวแท้ๆของแม่) ถามข่าวคราวทุกอย่างจากป้า  เราจะสนิทกับป้า คุยกันได้ทุกเรื่อง มากกว่าที่จะคุยกับแม่  จนเมื่อเร็วๆนี้ป้าได้เสียชีวิตค่ะ เลยเหลือแม่คนเดียว แต่เรายังไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยแบบสนิท เหมือนมันมีกำแพงกั้น เพราะก่อนหน้านั้นเรามีเรื่องราวกับแม่มาเยอะพอสมควร  ร้องให้มาก็หลายครั้ง 
เราสงสารแม่นะคะ เพราะแกก็ออกไปใหนไม่ได้ ต้องใช้ไม้เท้าพยุงเดิน  ต้องทำอย่างไรดีค่ะ ถึงความสัมพันธ์จะดีขึ้น