เห็นชื่อคนเขียนบทก็ทำใจล่วงหน้าไว้ละ

ตอนคุณชายรณพีร์ เป็นเรื่องจบ
ก็อยากจะเขียนบทสรุปให้กับทุกเรื่อง
โดยฆ่าตัวละครพ่อลออจันทร์ทิ้งไปซะ
เพิ่มปมน้ำกรดสาดหน้ามารตี ให้เทวพรหมแค้นจุฑาเทพมากขึ้น

จนคุณชายพุฒิภัทร ต้องไปปรับให้มีฉากน้ำกรด
เพื่อให้ต่อเนื่องมายังตอนจบของรณพีร์

ดี ที่ไม่เขียนให้วิไลรัมภาตาย

พอมาพรชีวัน ก็ไปเพิ่มปมแอบมองนางเอกตั้งแต่ยังเด็ก
(แต่ดันกลับมีแฟนสมัยเรียนนะ)

มันเลยขัดแย้ง ที่ทวดอ่อน ต้องการให้ชีวัน เป็นกามเทพ เพื่อจับคู่สรุจ+พรชีวา

ในนิยาย สรุจ ทำแต่งาน ไม่เคยแอบชอบใครตั้งแต่เด็ก
ไม่เคยมีแฟนเมื่อสมัยเรียน

เพราะพี่ๆ น้องๆ แต่งงานกันไปหมดแล้ว
และสรุจยังคงโสดอยู่ ทวดอ่อนก็กลัวหลานรักจะขึ้นคาน
เลยต้องให้ชีวันมาเป็นกามเทพจับคู่กับคนที่เหมาะสมให้

ตั้งแต่ดูมา 4 เรื่อง
ให้พรชีวันพังสุดเลย
ไม่ใช่แค่เรื่องไม่เคารพบทประพันธ์
ไม่ใช่แค่เรื่องปรับลักษณะนิสัยของตัวละครจนผิดเพี้ยน

แต่การเดินเรื่องของ 2 ตอนแรก
คือมั่วมากกก ไม่ได้มีความต่อเนื่องกันเลย
ไทม์ไลน์งงๆ พรชีวา เริ่มรู้ว่าตัวเองท้องตอนไหน?
หลังจากกลับมาไทยแล้ว กับช่วงที่นางมีเพศสัมพันธ์
ห่างกันกี่วัน กี่สัปดาห์ หรือกี่เดือน คือไม่ได้มีความชัดเจนเลย

แล้วฉากที่ชีวันต้องกลับไทย
จนสรุจต้องวิ่งตาม ทำไมมันดูผูกพันธ์กันเร็วจัง
ทั้งที่ทั้ง 2 คน เพิ่งได้คุยกันยังไม่นานพอ ที่จะสนิทกันด้วยซ้ำ

ทุกอย่างมันดูเร่งๆ เหมือนโดนตัดจบ
แล้วปมแฟนเก่าพระเอก ใส่มาเพื่อ?
ทำไมมันดูพังได้ขนาดนี้ ทั้งที่นิยายชุดนี้ เรื่องนี้คือสนุกที่สุด