กาพย์ยานี ๑๑ ...สังคมเริ่มอ่อนแอ.........ขาดเผื่อแผ่แพ้ตัณหา ตัวตนอหังการ์................เพื่อตัวข้าเท่านั้นพอ ...สังคมคนก้มหน้า..........ชอบบ่นว่าใฝ่ป้อยอ ยลยินก็ไป่รอ..................ขอส่งต่อเพี

@ สังคมฅนก้มหน้า ชอบบ่นว่าใฝ่ป้อยอ ยลยินไป่รีรอ ขอส่งต่อเพียงเอามัน

กลอนแปด 2-3-3 แน่! มี ผีในคน ปล้นข่มเหง ไป่เกรง บาปบุญใด ใฝ่ตัณหา กดขี่ แถมสูบสิ้น จิตวิญญาณ์ วิชชา จงช่วยดล พ้นผีเทอญ

(รับ) รวมพลัง ผองเหล่า ประชา ร่วมจิต วิญญาณ์ สืบสาน ประชา- ธิปไตย (ซ้ำ) ผู้คน (ยัง)ลำบาก ยากเข็ญ ทุกข์แท้ ลำเค็ญ ไม่เห็น ที่ซึ่ง พึ่งพา ทุ

@ เทศกาลมหาพรตเริ่มแล้ว กายจิตผ่องแพร้ว ลดละเลิกกิเลสตัณหา @ จงมั่นธรรมนำปัญญา รับใช้ผองประชา เลือกตั้งไป่ใฝ่เผด็จการ

โคลง สองดั้น, โคลง สามดั้น โดยทั่วไปนั้น ใช้เพื่อ ช่วยดำเนินเรื่อง น้อยนักที่จะแต่ง ต่อเนื่อง ยาว ๆ ครับ โคลง สองดั้น เฉกเช่น โคลง สองสุภาพ เพียงแต่ บาทท้าย แบบ บาท๔ ของ โคลง สี่ดั้น สัมผัส ระหว่างบ

11/11 วัน ฅนพิการแห่งชาติ @ ใคร ผู้พิการ คิดซึ้ง .... พึงตรอง ผอง ใฝ่กิเลสหมอง ........ แน่แท้ ปัญญาสติกลั่นกรอง ..... ปฏิบัติ ดุจดั่งปราณแล้&nb

กว่าถั่ว จะสุก งาก็ไหม้ (กลอนเจ็ด) ...กว่าถั่ว จะสุก งาก็ไหม้ ความไข ไป่กล้า จะตัดสิน ลังเล รีรอ จนพังภินท์ หนึ่งเสร็จ หนึ่งวิ่น แหว่งไป

@ หนุ่มสาว วาดหวังใด "พระ" อวยชัย สมประสงค์ คงมั่น ในมรรคา ธรรมา เป็นดาวใจ ไปเถอะ ! ไปนำทาง แผ้วถาง รัก-รับใช้ ผู้เจ็บ ผู้หมองไหม้ สุขถ้วนทั่วกัน...นั