สามีขอเลิก เพราะว่าจ่ายบ้าน

เราซื้อบ้านและผ่อนเองค่ะ ผ่อนได้ 3-4 ปีก็มาเจอสามีคนนี้ค่ะ คบกันได้ปีกว่า ก็ท้อง เลยต้องแต่งงานกัน และอยู่ด้วยกัน
ปัญหาแรกและปัญหาหลักคือเงินค่ะ
1.ตอนที่รู้ตัวว่าท้อง เราไม่พร้อมค่ะ และไม่อยากให้พ่อแม่รู้ เพราะพ่อแม่ค่อนข้างหัวโบราณ ตอนที่ตัดสินใจบอกไป ทางเราก็เรียกค่าสินสอดไป 2 แสน
2.ทางฝ่ายชาย บอกว่ามีเงินแค่ 1 แสน ขอแค่นี้ แต่พ่อแม่เราไม่ยอม สามีเลยต้องไปกู้ธนาคาร และเอาเรากับน้องชายค้ำประกันไว้  (คิดว่าน่าจะไม่มีปัญหา)
       หลังแต่งเสร็จก็คิดว่าไม่น่ามีปัญหา ย้ายเข้าไปอยู่บ้านฝ่ายชายเต็มตัว แรกๆไม่มีอะไร หลังๆมาคือทะเลาะกันเรื่องเงินเป็นหลัก ส่วนใหญ่คือเรื่องบ้าน เพราะเราซื้อบ้านหลังนี้ ตั้งใจให้ครอบครัวอยู่ เพราะเกิดมาไม่เคยมีบ้านเป็นของตัวเอง อยู่แต่ห้องเช่ามาตลอด ในวันนี้มีแรงซื้อบ้าน ก็ถือเป็นความภูมิใจอย่างนึง เป็นสมบัติอย่างนึงของเราให้ลูกในอนาคต
         แต่สามีไม่ยอม บอกว่าไม่ได้อยู่แล้วจะจ่ายทำไม เราก็ให้เหตุผลไปว่าบ้านเรา สามีก็บอกไม่โอเค ไม่อยากให้จ่าย ทะเลาะเป็นเรื่องใหญ่ ลามปามถึงพ่อแม่เรา ด่าครอบครัวเราแบบไม่มีชิ้นดี มีแต่คำหยาบคาย แบบหยาบคายมากๆ (ชนิดที่ว่า ด่าเราว่าเป็นกะห_ี่ สาปแช่งครอบครัวให้ตายโหง) จนพ่อเราตัดปัญหา ช่วยจ่ายให้ครึ่งนึง สามีถึงสงบลง แต่สัก3-4เดือน พ่อเรามีปัญหา ช่วยจ่ายไม่ได้ เราเลยจ่ายให้เหมือนเดิมตามปกติ เป็นช่วงเดียวกันกับที่สามีเราลาออกจากงาน กลายเป็นว่าทะเลาะอีก จนครั้งนี้เราต้องยอมเอง จึงตัดสินใจตามเขาไปอยู่ที่ระยอง โดยเขาให้เหตุผลว่า ไปเริ่มต้นใหม่ เราบอกว่าขอจ่ายค่าบ้านเหมือนเดิม เขาก็ตกลง ขอแค่มีเรากับลูก และเราก็ถามว่า ถ้าให้ไปด้วย มีงานให้ทำไหม เขาบอกว่างานอ่ะมีแน่ๆ ไปด้วยกันเลย
           มาอยู่สักอาทิตย์ หางานไม่ได้ ไม่มีงานทำทั้งคู่ เราเลยตัดสินใจไปทำงานรายวัน ตอนนั้นคิดแค่ว่า ขอแค่มีเงินจ่ายค่าบ้าน มีเงินใช้จะได้ไม่มีปัญหา สามีก็ทำด้วย แต่สามีได้เป็นหัวหน้า เราเป็นแค่กรรมกรธรรมดา ยกลากแบกหามปกติ แต่ทำไม่ไหว เพราะเราผ่าคลอด และเราตัวเล็กมาตั้งแต่คลอดมา (นน.45) เจ็บแผลและปวดตัว เลยบอกสามีจะหางานใหม่ สามีไม่พอใจมาก คิดว่าเราไม่อดทน
           เราเลยตัดสินใจออกเผื่อไปหางานใหม่ สามีก็ออกตามมา ให้เหตุผลว่า เหนื่อยเหมือนกัน คุมลูกน้องเหนื่อย (แอบงงเหมือนกันแต่ไม่ถามต่อ)
           เราไปสมัครหลายที่มากๆ ในขณะที่สามีเรา นอนตื่นเที่ยง ส่งแค่เรซูเม่ไป ล่ะก็ทะเลาะกันอีกครั้ง จนเราทนไม่ไหว ตัดสินใจแบกหน้า พาลูกกลับบ้าน เขาก็ตัดสินใจไปทำงานที่ชลบุรี เราก็ได้งานที่กทม. คิดว่าจะลงตัว
           สรุปคือไม่ลงตัว จะให้เรากับลูกไปอยู่ด้วย เราบอกว่าแยกกันตั้งหลักก่อนไหม ไม่อยากหอบลูกไปแล้ว ลูกยังไม่คลานเลย  เขาก็ไม่ยอม บอกว่าจะหนีหนี้ที่ยืมมาแต่ง ขู่เราว่า จะไม่จ่าย จะให้เรากับน้องชายจ่าย เราที่แบบไม่อยากทนและไม่อยากหอบลูกไปไหนแล้ว ก็เลยตกลง ให้เขาทำไป ล่ะเขาไม่พอใจมากๆ บอกว่า ถ้าเรายังจ่ายบ้านอยู่ ก็แยกกันไป เลิกกันไป ไม่เอาอะไรทั้งนั้น เราไม่ได้ติดใจอะไร เพราะทำใจมานานแล้ว เราถามว่า แล้วลูกจะรับผิดชอบยังไง เขาก็ไม่เอาอะไรทั้งนั้น ลูกก็ไม่สนใจ ไม่ส่ง ไม่ติดต่อ เขาอยากมีอนาคตที่ดี มีเรากับลูก ทำให้อนาคตเขาพัง ไม่เอาอะไรแล้ว บอกว่ามีความสุขแล้วที่อยู่คนเดียว สบายใจที่อยู่คนเดียว  

****ตอนนี้ก็มีส่งข้อความมาด่า ว่าครอบครัวเราตลอด ว่าเราจ่ายค่าบ้าน ให้เราผ่อนให้ตาย สาปแช่งแบบเหมือนไปฆ่าใครตาย

****เราควรตอบกลับหรืออยู่เฉยๆค่ะ
****เคยไม่สนใจ ไม่ตอบอะไร บุกมาถึงบ้านเลยค่ะ มายืนด่าหน้าบ้าน และเช้าวันต่อมา ขี่รถมา ลงเดินเข้ามาในบ้าน มาเอาของที่เป็นเงินของเขาที่ซื้อให้ลูก (ทิชชู่เปียก รถหัดนั่ง สติ้กเกอร์หัวหอม ฯลฯ) เดินมาหอบกลับไปหมดเลยค่ะ งงมากจนถึงตอนนี้

รักเขานะคะ แต่ไม่รู้เคยหยุดพฤติกรรมเขายังไง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่