เรากับสามีแต่งงานนกันมา5ปี สามีเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะ แต่ตัวสามีมีหนี้สินเยอะมาก ซึ่งทางครอบครัวไม่รู้ แต่เรารู้ ส่วนเราครอบครัวฐานะปานกลาง  เราย้ายมาอยู่บ้านสามี แต่สามีก็ไม่ต้องจ่ายค่านำ

วันนี้เราเหนื่อยมากๆเลยค่ะ เราแทบไม่รู้เลยว่ามีใครอยู่ข้างๆเราบ้าง เราอยากใช้ชีวิตตัวคนเดียว แต่มันก็ได้แค่ฝัน เหนื่อยที่จะต้องมาตามความรู้สึกคนอื่น เราไม่ต้องการให้ใครมาเข้าใจเรา แต่เราอยากได้คนที่สา

พอดีว่าช่วงนี้เหนื่อยหลายเรื่องมากเลยครับ อยากมีเพื่อนไว้พลัดกันปรึกษา ไว้ระบาย คอยซัพพอร์ตกัน ไม่อยากให้ตัวเองคิดมากอยู่คนเดียว (ทำไมไม่ปรึกษาเพื่อนรอบข้าง ผมว่ามันไม่ค่อยโอเคสักเท่าไหร่) ขออายุ 18-2

ขอเนื้อๆเลยนะ เราคบกับแฟนมา4ปี เค้าดีแต่ไม่มั่นคงเรียนพึ่งจบ ทางบ้านแฟนค่อนข้างจู้จี้จุกจิก บงการ แต่ตัวแฟนเองดีซัพพอร์ตเล็กๆน้อยๆ เอาใจใส่ อายุเราสองคนเท่ากัน เรามีโอกาสได้มาเจอผู้ชายคนนึง เป็นตำร

สวัสดีค่ะ ปัจจุบันเราเรียนอยู่ปี3 เรียนครูค่ะ เริ่มส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ช่วงปี2 มีน้องสาว1คน ท้าวความก่อนหน้า ฐานะที่บ้านเราพอมีพอใช้ แม่เราเป็นราชการพ่อเป็นชาวนา แม่เราส่งเราเรียนจนถึงปี1 พอถึงปี2เรา

คือเราคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง รู้จักกันประมาณสามปีแล้ว คือเคยเจอกันที่ทำงาน คือเคยเจอกันที่ทำงาน แล้วก็คุยกันแล้วก็หายกันไปช่วงหนึ่งเพราะเค้าอาจจะลืมแฟนเก่าไม่ได้แต่ตอนนี้คือเข้าสู่ปีที่สองแล้วที่เรากลับม

ระหว่างสัตวแพทย์ ที่เป็นอาชีพในฝันซึ่งต้องเก่งมากๆ แต่ตัวเองเรียนไม่เก่ง มีคนอื่นมาคอยพูดตัดกำลังใจและไม่มีใครซัพพอร์ต กับทหาร ที่เป็นอาชีพที่พ่อกับแม่ฝันไว้ให้ แต่เราไม่มีภาพในหัว ไม่เต็มใจ และความคิ

เราคบกับแฟนได้ 1 ปีกว่าๆ ในระหว่างการคบเราดูแลและซัพพอร์ตเขาดีมากค่ะ(สายงานเดียวกัน เวลาเขามีปัญหาอะไรเราช่วยเหลือได้หมดค่ะ) แต่พักหลังๆบางทีเรางี่เง่าใส่แฟนค่อนข้างเยอะค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าในมุมของเร

รู้สึกว่ามันเหนื่อยอะ มันเคว้ง ไม่มีใครซัพพอร์ต ไม่มีกำลังใจ เหนื่อยแบบอธิบายไม่ถูก สมองมันตือมากอะ ไม่ไหวอะ